Bu çalışmanın amacı dışa dönük (allocentric) ve içe dönük (psychocentric) turist tipolojileri ile bireylerin yiyeceklere karşı neofobik veya neofilik eğilimleri arasındaki ilişkiyi incelemektir. Bu amaç doğrultusunda gerçekleştirilen çalışma bir alan araştırmasıdır. Çalışmanın örneklemini 18 yaş ve üzeri, sosyal medya platformlarındaki seyahat gruplarına üye olan bireyler oluşturmaktadır. Çevrimiçi olarak oluşturulmuş soru formları, katılımcılara sosyal medya platformları üzerinden link paylaşılarak iletilmiş ve veriler bu şekilde toplanmıştır. Elde edilen veriler sonucunda içe dönük kişilik özelliğine sahip bireylerin yiyecekler konusunda neofobik eğilim sergilediği bulunmuştur. Araştırmanın bir diğer önemli ve şaşırtıcı sonucu ise dışa dönük kişilik özelliği ile yiyeceklere yönelik neofilik eğilim sergileme durumu arasında var olan anlamlı ancak negatif yöndeki ilişkidir. Yemeğin, turizm açısından önemli bir çekim unsuru olduğu düşünüldüğünde tüm turizm paydaşlarının konuya yönelik stratejiler geliştirmesi elzemdir. Bu sebeple hem dışa dönük hem de içe dönük turistleri cezbedebilmek amacıyla yemeklerde aşina olunanın ve gelenekselin yeni ile harmanlanması önerilmektedir.

Bu çalışma, günümüzün büyük inovasyonlardan biri olarak kabul edilen sanal gerçeklik teknolojilerinin, gastronomi alanı kapsamında değerlendirilmesi amacıyla gerçekleştirilmiştir. Bu amaç doğrultusunda gerçekleştirilen çalışma, gastronomi ve sanal gerçeklik teknolojileri ile ilgili kavramsal ve görgül literatürün taraması niteliğindedir. Bu kapsamda öncelikle teknolojik yenilikler ve sanal gerçeklik teknolojileri analiz edilmiştir. Çalışmanın devamında sanal gerçeklik teknolojilerinin tarihsel gelişimine değinilmiştir. Çalışmanın son bölümünde ise sanal gerçekliğin gastronomi alanında kullanımına ve bu durumun günümüz şartlarına ne şekilde katkılar sağlayabileceğine açıklık getirilmeye çalışılmıştır. Bu açıdan sanal gerçeklik teknolojilerinin, gastronomi alanında bir eğitim aracı, insanları mutlu etmeyi amaçlayan ve hatta bazı sağlık sorunlarının giderilmesine yönelik bir yöntem olarak kullanılabileceği ileri sürülebilir. Aynı zamanda rekabet avantajı sağlama konusunda yiyecek içecek işletmelerine yardımcı olabileceği düşünülebilir. Mevcut çalışmanın, gelecekte bu konu ile örtüşen araştırmalara, ilgili kurum ve kuruluşlara katkı sağlayacağı varsayılmaktadır.

No abstract