ÖzAmaç: Araştırma, COVID-19 Salgını sürecinde yataklı kliniklerdeki hastaların hemşirelik bakımını nasıl algıladıklarını ve bu algıda farklılık yaratan özellikleri belirlemek amacı ile yapılmıştır. Yöntem: Araştırma, tanımlayıcı tasarımda gerçekleştirilmiş ve evreni İstanbul'da bir kamu hastanesinde 10 Ağustos-10 Ekim 2020 tarihleri arasında olası/kesin COVID-19 tanısı ile yatarak tedavi gören hastalar oluşturmuştur. Örneklem hesaplanırken hastanenin iki aylık ortalama hasta sayısı baz alınarak (N=440) evreni bilinen örneklem hesabı yapılmış ve en az 205 hastanın örnekleme alınması gerektiği belirlenmiştir. Veriler "Hasta Bilgi Formu" ve ''Hastanın Hemşirelik Bakımını Algılayışı Ölçeği'' kullanılarak, araştırmaya katılımda gönüllü 250 hastadan toplanmıştır. Bulgular: Araştırmaya katılan hastaların hemşirelikte bakım algısı ölçek puanı 70,05±0,51 ile yüksek bulunmuştur. Araştırmada, hastaların cinsiyet, yaş, medeni durum, öğrenim düzeyi, çalışma durumu, meslek, daha önce hastanede yatma durumuna ve kronik rahatsızlığa sahip olmasına göre hemşirelikte bakım algısı ortalama puanları arasında anlamlı fark bulunmamasına karşın, hastaların yanlarında refakatçi bulunma durumuna göre anlamlı farklılık olduğu belirlenmiştir. Hastaların yanında refakatçi bulunma durumuna bakıldığında, yanlarında refakatçi bulunmayan hastaların hemşirelikte bakım algısının daha yüksek olduğu görülmüştür. Sonuç: Araştırma örneklemindeki hastaların, hemşirelik bakımından doyum düzeyleri yüksek bulunmuştur.