This study aimed to compare the effect of sodium hypochlorite (NaOCl), chlorhexidine (CHX), ethylene diamine tetra acetic acid (EDTA) and etidronic acid (HEBP) solutions and their combinations on a push-out bond strength of fiber posts to root canal dentin and on root dentin microhardness. Material and Methods: Sixty human maxillary central incisors were sectioned below the cementoenamel junction, the roots were endodontically treated and were divided into 6 groups (n=10) according to the final irrigation protocol: (1) Distilled water, (2) CHX, (3) HEBP-NaOCl combination, (4) HEBP, (5) 2.5 % NaOCl, (6) 17% EDTA. The fiber posts were then cemented with self-etching resin cement. Bonded specimens were cut (1-mm-thick), the first slice of the coronal 3rd was used for dentin microhardness analysis, and other slices were used for the push-out bond strength test. The data were statistically analyzed by using Shapiro-Wilk, Oneway ANOVA, and the Games-Howell test. Results: The lowest microhardness was observed in HEBP-NaOCl and NaOCl (p<0.05). CHX, HEBP, and EDTA resulted in less reduction in microhardness as compared to other groups (p<0.05). HEBP-NaOCl and NaOCl showed significantly higher mean bond strength to root dentin in the cervical thirds than in other groups (p<0.05). Conclusion: With regard to the push-out bond strength of the fiber post to dentin, NaOCl and HEBP-NaOCl increased bond strength compared to other groups. NaOCl and HEBP-NaOCl have lower microhardness of dentin. Compared to HEBP, EDTA increases microhardness and does not make a significant difference in push-out bond strength. Therefore, it is recommended to use HEBP alone.

ÖZAmaç: Bu in vitro çalıĢmanın amacı dört farklı pürüz-lendirme yönteminin ortodontik braketlerin makaslama bağlanma dayanımı üzerine etkisini incelemektir. Metod: Bu çalıĢmada 40 yeni çekilmiĢ üst 1. premolar insan diĢi kullanıldı ve mine yüzey tedavi tipine bağlı olarak rastgele dört gruba ayrıldı (n=10): I, asitle pürüzlendirme; II, Er:YAG lazer; III, Er:YAG lazer + asit pürüzlendirme; IV, alüminyum oksit ile kumlama. DiĢler dikey bir pozisyonda kendi kendine sertleĢen akrilik içerine gömüldü ve böylece kronları açığa çıktı Paslanmaz çelik premolar braketleri standart bir iĢ-lemle tüm diĢlere yapıĢtırıldı ve tüm diĢler SBS testine tabii tutuldu. Sonra, her bir örnek için artık adeziv indeksi (adhesive remnant index -ARI) değerlendirildi. Kırılma modları miktar olarak bir stereomikroskopla ve morfolojik olarak da bir tarama elektron mikroskopu (scanning electron microscope-SEM) altında değerlen-dirildi. Ġstatistiksel analiz anlamlılık seviyesi 0.05'de kararlaĢtırılarak tek yönlü varyans analizi ve Tukey çoklu karĢılaĢtırma testi ile yapıldı. Bulgular: Her bir grup için ortalama makaslama test değerleri sırasıyla Ģöyledir: I, 10.21 ± 0.8; II, 9.33 ± 1.2; III, 13.46 ± 0.7; IV, 3.36 ± 0.6. III. grup (ErYAG lazer + asit pürüzlendirme) en yüksek SBS değerlerini gösterirken, IV. grup (kumlama) en düĢük SBS değer-lerini gösterdi ve kumlama ve diğer gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık gözlendi. ARI skorlarının değerlendirilmesi III.grupta mine yüzeyinde daha fazla adezivin kaldığını gösterdi. Sonuç: Mevcut bulgular yüzey pürüzlendirme için uygun parametrelerle Er:YAG lazerden faydalanmanın mümkün olduğudur. Anahtar Kelimeler: Makaslama bağlanma dayanımı, kumlama, Er-YAG lazer, asitle pürüzlendirme, ortodontik bağlanma. ABSTRACT Aim:The purpose of this in vitro study is to evaluate the effect of four different conditioning methods on the shear bond strength (SBS) of orthodontic brackets. Methods: In this study 40 freshly extracted upper first premolar human teeth were used and randomly divided into four groups (n=10), according to the type of the enamel surface treatment: I, acid etching; II, Er:YAG laser; III, Er:YAG laser + acid-etching; IV, sandblasting with aluminum oxide. The teeth were embedded in self cure acrylic in a vertical position so that the crowns were exposed. Stainless steel premolar brackets were bonded to all teeth with a standard procedure and all teeth were subjected to SBS test. The adhesive remnant index (ARI) was then evaluated for each specimen. Failure modes were assessed quantitatively under a stereomicroscope and morphologically under a scanning electron microscope (SEM). Statistical analysis was performed using oneway analysis of variance and the post hoc Tukey test, with the significance level set at 0.05. Results: Mean shear test values for each group were as follows: I, 10.21 ± 0.8; II, 9.33 ± 1.2; III, 13.46 ± 0.7; IV, 3.36 ± 0.6. While group III (ErYAG laser + acid-etched) showed the highest SBS values, group IV (sandblasting) showed the lowest SBS values and a ...

Bu çalıĢmanın amacı, ortodontik tedavinin baĢlangıç aĢamasındaki genç hastaların ağrı seviyelerinin ileri yaĢlı hastalarınki ile karĢılaĢtırılmasıdır. Materyal-Metot: Bu çalıĢma 45 hasta üzerinde gerçekleĢtirildi. Hastaların yaĢı ve cinsiyeti kaydedildi. Ġki yaĢ grubu incelendi: genç (18-25 yaĢ, n = 23) ve ileri yaĢlı (40-50 yaĢ, n = 22). DiĢlerin ortodontik seviyelenmesi için 0.018-inç slotlu önceden ayarlanmıĢ edgewise braketlerde 0.014-inç süper elastik nikeltitanyum telleri kullanıldı. (Roth prescription, Gemini Metal Brackets, 3M Unitek Corporation, Monrovia, Calif) Takip süresi 1 aydı. Sonuç bir görsel analog skalası (VAS) ile baĢlangıçta ve 8 önceden belirlenmiĢ takip noktasında değerlendirildi (1 saat, 6 saat, 12 saat, 1 gün, 3gün, 7gün, 15gün, 1 ay). Veriler, Friedman, Dunn ve Mann-Whitney testleri kullanılarak değerlendirildi ve anlamlılık seviyesi p < 0.05'de tespit edildi. Bulgular:Gruplar arasındaki VAS değiĢikliklerini karĢılaĢtırırken, genç ve ileri yaĢlı hastalar arasında 12. saat ve 1. gün hariç (p > 0.05), tüm zaman dilimlerinde istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar bulundu (p < 0.05). Ağrı her iki grup için de 12. saatte en Ģiddetli olup, çalıĢma boyunca azaldı ve sonra 30. günde baĢlangıç değerlerine ulaĢtı. Ġstatistiksel olarak anlamlı grup içi farklılıklar her iki grup için de 6. ve 12. saat, 1. ve 3. günlerde bulundu (p < 0.05). Sonuç: Ortodontik tedavinin baĢlangıç aĢamasındaki ileri yaĢlı hastalar, genç hastalara benzer ağrı modeli deneyimledi, ancak genç hastalarınkinden daha yüksek VAS değerlerine sahiptiler. Ayrıca, ağrının geçmesi için tahmin edilen zamanın 30 gün veya daha fazla olması ileri yaĢlı hastalarda daha olasıdır. Genel ağrı bakımından hastalar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamıĢtır. Ancak bayan hastalar anlamlı derecede daha yüksek ağrı seviyesine sahipti.

ÖZET Amaç: Üst altı ön diĢi kapsayan ortodontik diĢ hareketinin hem termal hem de elektrikli uyarana karĢı pulpa cevabına etkisini aktif ortodontik tedavi ve retansiyonu esnasında değerlendirmektir. Materyal-Metod: Sabit ortodontik tedavi ihtiyacı olan 27 birey çalıĢma grubu olarak kullanılırken, 27 ortodonti hastası olmayan bireyde kontrol grubu olarak seçildi. Soğuk ve elektrikli uyaran üst kesici ve köpek diĢlere sabit apareylerin yerleĢtirilmesinden hemen önce ve aktif tedavi esnasında düzenli aralıklarla ve retansiyon aĢamasında ise 4 ay boyunca uygulandı. Her bir zaman dilimindeki her bir diĢ için negatif yanıt sayısı her grupta da kaydedildi. Verilerin analizi Mann Whitney-U ve ki kare testleri kullanılarak yapıldı (p<0.05). Bulgular: Kontrol grubunda tüm diĢler EPT ve termal pulpa testlerine tüm zaman dilimlerinde pozitif yanıt verdi. Ortodonti grubunda, baĢlangıçta EPT'ne 2 diĢ, termal teste sadece 1 diĢ yanıt vermedi (T0). Bundan sonra, her iki test içinde negatif yanıt sayısı kademeli olarak arttı ve aktif tedaviden 3 ay sonra maksimum değere ulaĢtı (T3) ve sonra test süresinin sonuna doğru kademeli olarak azaldı (T6). BaĢlangıçta, ortodonti hastalarında EPT yanıt eĢiği özellikle de üst yan kesici diĢ için daha yüksekti. Kontrol grubu için, çalıĢma süresi boyunca yanıt eĢiği göreceli olarak sabitti. Ortodonti grubunda, kuvvetin uygulanması EPT yanıt eĢiğini hemen artırıp (T1) 2 aydan sonra en yüksek değere ulaĢtırdı (T3) ve sonra kademeli olarak azalttı. Aktif tedavinin sonunda, cevap eĢikleri artmıĢ kaldı fakat retansiyon aĢamasının sonuna doğru tedavi öncesi değerlere döndü. Sonuç: DiĢ hekimleri ortodonti hastalarında elektrikli pulpa testi yanıtlarını dikkatli yorumlamalıdır.