No abstract

No abstract

Since the changes introduced in Turkey’s foreign policy during the 2000s, it has reached a stage that calls for an urgent review of its regional and global strategic choices. This article analyzes Turkish Foreign Minister Ahmet Davutoğlu’s foreign policy doctrine, examines its limitations and critically evaluates its relevance to current foreign policy-making. Recent events in the Middle East pose a challenge to the soft power, ‘zero conflict’ policy introduced by Davutoğlu. Consequently, Turkey’s foreign policy rhetoric over the past two years has hardened, triggered by uncertainties in Turkey-European Union (EU) relations, the deterioration in its relationship with Israel, and the Arab Spring events that have engulfed countries in its periphery. Since the EU plays an important role in terms of the democratic and economic transformation of Turkey, the country’s accession to the EU would be important in ensuring both the continuance of its soft power strategy and its security strategy in line with Davutoğlu’s ‘strategic depth’ doctrine.

Ege Üniversitesi iktisadi ve idari Bilimler Fakültesi ••• ÖzetBirleşmiş Milletler'in (BM), geç kalınmış olmasına ragmen ciddi bir yapılanmaya ihtiyaç duydugu günümüzde hemen hemen tüm ilgili çevreler tarafından kabul edilmekıedir. Geniş kapsamlı yapısal reformları daha 2000 yılında ortaya çıkan Birleşmiş Milletler Barış Operasyonları Panel Raporu ("Brahimi Raporu") kapsamında örgütün kurumsal yapısı ve operasyonları alanlarında gerçekleştirme çabası içerisinde olunmakla birlikte, bu reformların şimdiden örgütün faaliyetlerine hissedilir bir şekilde yansımaya başladıgı gözlenmektedir. Bu makalenin amacı, örgütün genel bir kurumsal yapılanması üzerinde durmaktan ziyade barış operasyonlarının yeniden nasıl yapılandırılmaya çalışıldıgının analizini yapmak olacaktır. Ayrıca, Avrupa Birligi (AB) ve Türkiye'nin barış operasyonlarına yaptıkları kayda deger sivil personel katkıları ve sivil kriz yönetimi kapasiteleri ortaya konarak, BM kapasite ve etkinligini artırabilınek için Brahimi Raporu tavsiyeleriyle birlikte paralel gelişmekte olan AB ve Türkiye içerisindeki oluşumlar degerlendirilecektir.Anahtar Kelimeler: BM, Türkiye, AB, Brahimi, barış operasyonları. Civilian Contributions of the European l./nion and Turkey within the Framework of Restructuring the United Nations Peace Operations AbstractAt the present time, almost all relevant circles recognise that the United Nations (UN) -though it has been Iate -needs serious restructuring. Albeit it has yet been in the effort of struggling to realise a wide-range of structural reforms that have appeared in the year 2000 in the sphere of organisation's institutional structure and operations within the perspective of Report of the Panel on United Nations Peace Operations (the "Bmhimi Report"), these reforms have aıready began to observably be reflected on the activities of the organisation. The aim of this article is to analyse how peace operations are tried' to be restructured, rather than focusing on the institutional structuring of the organisation in general. Also, whilst the European Union (EV) and Turkey's promising civilian personnel contributions and civilian crisis management capacities to peace operations will be set forıh, the formations in the EV and Turkey that are developing in parallel with Brahimi recommendations to increase the capacity and effectiveness of the UN will be assessed.

Politikası'nı (AKP) oluşturduktan sonra belirlediği Doğu komşuları ile olan ilişkilerini ve bu ilişkilerin günümüzdeki durumu ve ilişkilerin geleceği konusunda çeşitli analizler içermektedir. AKP'nin oluşturulma nedenleri, siyasi açıdan gelişim süreci, politikanın boyutları, araçları ve amaçları da açıklanmaktadır. Öte yandan, AB'nin Doğu komşuları ile olan ilişkilerinde Rusya Federasyonu'nun (RF) etkisi tarihsel, ekonomik ve toplumsal bağları açısından öne çıkmaktadır. AB'nin Doğu komşuları amaçlarını gerçekleştirebilmeleri açısından AB ve RF arasında bir tercih yapmak zorunda kalmaları veya karşılaştıkları ikilemler AKP'nin gidişatını belirleyen en önemli faktörlerdendir. Bu bağlamda, Doğu Avrupa ülkelerinin AB ve RF ile olan karşılıklı bağımlılıkları da önem taşımaktadır. 2015 yılında Avrupa Komisyonu tarafından yayımlanan AKP belgesinde doğu Avrupa ülkelerinin siyasi önceliklerine dayalı olarak AKP'nin güncellenmesi gerektiği belirtilmiştir. Yeni yaklaşıma göre, işbirliğine ve bütünleşmeye günümüzde fazla istekli olmayan Doğu komşuları ile olan ilişkilerinde AB "koşulluluk politikası" yerine daha çok "farklılaştırma" ve "esneklik" politikaları benimseyecektir. Sonuç olarak bu çalışmada AKP'nin hangi yöne doğru ve nasıl evirileceği konusunda bir süreç analizi yapılmaktadır.