The aim of the article is to analyze selected results of the 2018 survey “Poles and Others after Thirty Years” on attitudes to the arrival of foreigners in Poland and to compare them with the results of analogous studies from 1988 and 1998. The authors suggest that the notion of “foreign” is becoming increasingly definite in the consciousness of Polish society. There is a noticeable decline in openness in regard to more foreigners coming to Poland and an increase in the number of people who are clearly opposed to foreigners. The authors argue that the current attitudes of the respondents could have been influenced, on the one hand, by their personal experiences, which in the last few years have begun to take the form of real (non-abstract) contact with foreigners (immigrants), and on the other hand, by the media discourse related to the migration crisis of 2015. In light of the research, open (inclusive) attitudes toward foreigners can not be reduced to simple yes or no answers but remain related to wider world-outlook complexes reflecting the shape of Polish society, which in recent years has experienced the effects of immigration.

Ponad dwie dekady, które minęły od początku okresu transformacji ustrojowej przyniosły znaczące zmiany w sferze stosunków etnicznych w Polsce. Problematyka etniczna, mimo że nie lokuje się w centrum uwagi polskich socjologów, nadal jednak pozostaje tematem atrakcyjnymi ważnym dla wielu z nich. Z tego powodu rodzi się wiele pytań. Czy obserwowane i badane w ostatnich dziesięcioleciach zjawiska etniczne pozwalają na sformułowanie szerszej refleksji nad modelem polskiej etniczności? Czy to, co dzieje się w tej sferze stosunków społecznych jest specyficzne dla kraju i kultury, czy ma wymiar ponadlokalny? Czy nadal kluczowe dla socjologów etniczności są, jak to miało miejsce w latach dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku, zagadnienia związane z odradzającą się tożsamością kulturową i tradycją tych grup? Czy w centrum lokuje się wizja etniczności jako "spółki z o.o.", parafrazując tytuł jednej z ostatnio wydanych książek mówiącej o komercjalizacji i instrumentalizacji etniczności? A może istotna jest "politycyzacja" tej sfery życia wyrażająca się w analizach polityki tożsamości czy walki o podmiotowość społeczną. Tak zakreślona tematyka pozwala na uzyskanie odpowiedzi nie tylko na pytanie, co socjologowie etniczności obecnie badają, ale też do jakich teorii odnoszą się. Wspomniane wyżej problemy znajdą swoje rozwiązanie na łamach tego tomu.

Przyjęta przez Sejm 6 stycznia 2005 roku ustawa o mniejszościach narodowych i etnicznych oraz języku regionalnym (dalej jako ustawa o mniejszościach) wprowadziła do polskiego prawa regulacje dotyczące między innymi możliwości stosowania dodatkowych nazw miejscowości w językach mniejszości narodowych i języku regionalnym (kaszubskim), [Ustawa..., 2005]. Były one dużą innowacją dla administracji publicznej (zwłaszcza gminnej), gdyż takie rozwiązania dotychczas nie występowały jeszcze w naszym kraju. Stanowiły one również wyzwanie dla społeczności lokalnych, gdyż obawiano się ujawnienia się w nich podziałów etnicznych "mniejszość -większość". Budziły one dodatkowo negatywne skojarzenia historyczne. Badania opinii publicznej wskazywały raczej na niechętny jej stosunek wobec instalowania "dwujęzycznych" nazw. Według sondażu przeprowadzonego na początku 2005 roku 63% badanych było przeciw umieszczania tablic z nazwami miejscowości w językach mniejszości obok tablic z nazwami polskimi, a 26% je popierało (11% badanych udzieliło odpowiedzi "trudno powiedzieć"). Po dziesięciu latach od uchwalenia ustawy o mniejszościach i wprowadzenia dwujęzycznych nazw opinia na ich temat niewiele się zmieniła. W 2015 roku nadal większość badanych -60% była im przeciwna, a popierało je 32% badanych (choć warto odnotować wzrost

No abstract

Is this still the stereotype? The image of the English in Polish society – tradition and new knowledge The article analyzes the results of the “Poles and Others” survey, devoted to Poles’ attitudes towards other nations and races which was conducted in June 2018. It refers to almost identical surveys from 1988 and 1998 which were prepared by the authors of this article and carried out according to the same methodological and technical rules. In the article, we focus on the image of the English in contemporary Polish society. Its striking feature is the richness and diversity of wording. The interpretation of this complexity is a major part of our considerations. Individual elements of the image are treated as the result of inter-ethnic direct and indirect contact resulting from migration phenomena, as well as progress in the field of technical possibilities of interpersonal contacts. On the one hand, this is due to increasing mobility and more personal contacts, but also to widely available media coverage and the use of massive forms of effective communication (Skype and WhatsApp connections, development of cellular technologies and the Internet). On the other hand, it comes from contacts with families in Poland of persons who remained in the United Kingdom as emigrants, and through them with a wider group of their relatives, friends and acquaintances. Despite these changes in perception, the distance towards the English has not altered; – they are still seen by Poles as one of the nations that is closest to us in Europe. In the article, we want to question the legitimacy of using the classic concept of the “stereotype” less commonly used by sociologists, but remaining in use among psychologists (who see in them sources of prejudice and discrimination, and problems of intergroup contacts) and experts in cultural studies. We will try to prove that the conceptual category of the stereotype should be replaced with the concept of a more complex “ethnic image” and our collected research experience confirms this thesis. Streszczenie Artykuł analizuje wyniki sondażu „Polacy i inni trzydzieści lat później”, poświęconego postawom Polaków wobec innych narodów i ras, który został przeprowadzony w czerwcu 2018 r. Nawiązuje on do podobnych sondaży z lat 1988 i 1998, które zostały przygotowane przez autorów artykułu i zrealizowane według tych samych reguł metodologicznych i technicznych. W artykule koncentrujemy się na wizerunku Anglika we współczesnym społeczeństwie polskim. Jego uderzającą cechą jest bogactwo i zróżnicowanie sformułowań. Interpretacja tej złożoności stanowi główną część naszych rozważań. Poszczególne elementy wizerunku są traktowane jako efekt międzyetnicznych styczności bezpośrednich i pośrednich płynących ze zjawisk migracyjnych, a także postępu w zakresie technicznych możliwości kontaktów międzyludzkich. Z jednej strony, wynika to z rosnącej mobilności i liczniejszych styczności osobistych, ale także szeroko dostępnego przekazu medialnego i używania na masową skalę skutecznych form komunikacji (połączenia Skype i Whatsapp, rozwój technologii komórkowych oraz Internetu). Z drugiej, pochodzi on z kontaktów z rodzinami w Polsce osób, które pozostały w Wielkiej Brytanii jako emigranci, a za ich pośrednictwem z szerszym gronem ich krewnych, przyjaciół i znajomych. Mimo zmian w wizerunku nie zmienił się dystans wobec Anglików, którzy postrzegani są ciągle przez Polaków jako jedni z najbliższych nam narodów w Europie. W artykule chcemy zakwestionować zasadność posługiwania się klasycznym pojęciem „stereotypu”, rzadziej już używanego przez socjologów, ale pozostającym w użyciu wśród psychologów (upatrujących w nich źródła uprzedzeń i dyskryminacji oraz problemów w kontaktach międzygrupowych) oraz kulturoznawców. Będziemy starali się dowieść, że kategorię pojęciową stereotypu należy zastąpić pojęciem bardziej złożonym „wizerunku” („obrazu”) etnicznego”, a zebrane doświadczenie badawcze potwierdza tę tezę.