(RCA). Od 2000. godine istraživači ILCOR ocenjuju resuscitacionu nauku u petogodišnjim ciklusima. Najnoviji međunarodni konsenzus, konferencija održana je u Dallasu u februaru 2015. godine i objavljeni zaključci i preporuke iz ovog saopštenja čine osnovu ovih Preporuka ERC 2015. Osim šest ILCOR radnih grupa: osnovna životna podrška (BLS); napredna podrška života (ALS); akutni koronarni sindromi (ACS); pedijatrijska podrška života (PLS); neonatalna podrška života (NLS) edukacija, implementacija i trening (EIT); iz 2010. godine, formirana je i Radna grupa za prvu pomoć. Kao i 2010. godine pripremljen je dokument o konfliktu interesa. Za svaku temu su pozvana najmanje dva stručna recezenta da daju nezavisne procene. Njihov rad je podržan od strane novog i jedinstvenog online sistema SEERS (Scientific Evidence Evaluation and Review System), koji je razvijen od strane ILCOR. Za procenu kvaliteta dokaza i snage preporuka, ILCOR je usvojio metodologiju GRADE (ocenjivanje preporuka, procena, razvoj i evaluacija). Na ILCOR 2015 konsenzus konferenciji je učestvovalo 232 učesnika koji predstavljaju 39 zemalja; 64% učesnika je došao van SAD. To učestvovanje je obezbedilo da ova konačna objava preporuka predstavlja stvarni međunarodni konsenzus proces. Tokom tri godine pre konferencije, 250 dokaza su pregledali recenzenti iz 39 zemalja, hiljadu relevantnih, publikacija na temu169 specifičnih pitanja, svaki u standardnom PICO formatu (stanovništvo, intervencija, upoređivanje, ishod). Svaka naučna izjava sadrži ekspertsku interpretaciju svih relevantnih podataka na određenu temu i relevantna ILCOR radna grupa dodaje konsenzus nacrta tretmana za preporuku. Konačni tekst naučnih izjava i preporuka za lečenje je završen nakon daljnjeg pregleda od strane organizacije ILCOR članova i uredništva i publikovan u Resuscitation i Circulation kao Naučni konsenzus 2015. preporučenih postupaka (Consensus on Science and Treatment Recommendations-CoSTR). Organizacija članova koju čini ILCOR će objaviti prepouke koje su u skladu s ovim CoSTR dokumentom, ali će takođe razmotriti geografske, ekonomske i sistemske razlike u praksi, dostupnost medicinskim proizvodima i lekovima.

Analiza epidemioloških podataka vanbolničkog srčanog zastoja kod žena zastupljenog na teritoriji Vojvodine uz uporednu analizu ranije objavljenih studija. Metod: Za metodologiju rada su korišteni podaci registra srčanog zastoja sa teritorije Vojvodine u vremenskom periodu od 1.10.2014. do 1.08.2017. godine. Podaci su prikupljeni u jedinstvenoj bazi Resuscitacionog Saveta Srbije i unešeni od strane glavnih istraživača iz 13 centara. Za analizu postojećih podataka iz baze, korišten je statistički program statistika SPSS. Rezultati: U posmatranom periodu na teritoriji Vojvodine potvrđeno je ukup-no1240 iznenadnih srčanih zastoja od strane lekarskih ekipa hitnih medicinskih pomoći. Mere kardiopulmonalne resuscitacije su započete kod 706 pacijenata, od kojih je 237 (33,56%) osoba ženskog pola. Prosečna starost žena je bila 68,2 godine. Najmlađa pacijentkinja je imala manje od 1 godine a najstarija 94. Prema etiologiji, kardiovaskularni uzrok je najučestaliji 197 (83%), dok se respiratorni etiološki uzrok javlja u 15 (6,4%) i nekardiološki uzroci u 23 (9,8%) .Traumatski srčani zastoj kao etiološki faktor u našoj analizi kod žena nije registrovan. Prema mestu nastanka srčanog zastoja kod osoba ženskog pola dominira prebivalište 187 (88,6%), zatim ulica 12 (5%), dom za stare 7 (3%), javna ustanova 3 (1,2%) dok ni jedan vanbolnički srčani zastoj kod osoba nije registrovan na sportskim terenima. Svedok-očevidac je započeo KPR pre dolaska ekipa hitne medicinske pomoći kod 44 žene (18,6%). Šokabilni inicijalni ritam je zabeležen kod 61 osobe ženskog pola (25,7%) dok je uspostavljena spontana cirkulacija (ROSC) kod 74 žene (31,2%). Do otpusta iz bolnice je preživelo 12 pacijentkinja (5%) a nakon 3o dana 11 (4,6%).

cilj rada je da se ustanovi da li postoji statistički značajna razlika primene kiseonika kod pacijenata sa vanbolničkim srčanim zastojem na licu mesta ili u sanitetskom vozilu kao i načina zbrinjavanja disajnog puta u odnosu na uspostavljenu spontanu cirkulaciju. Metodologija rada:U metodologiji rada obrađivani podaci iz registra EuReCa_Srbija za period januar 2016.-jun 2017. godine. U analizi su upotrebljeni podaci iz registra EuReCa koji sadrži jedinstvenu bazu podataka u koju su glavni istraživači unosili podatke prikupljene intervenisanjem Službi hitnih medicinskih pomoći kod pacijenata koji su doživeli vanbolnički srčani zastoj na teritoriji Vojvodine u posmatranom periodu. Statistička obrada podataka je izvršena primenom programskog paketa SPSS. Primenjena je analiza varijanse. Rezultati:na teritoriji Vojvodine potvrđeno je ukupno 589 vanbolničkih srčanih zastoja od strane lekarskih ekipa hitnih medicinskih pomoći (HMP) u priodu januar 2016-jun 2017. Mere kardiopulmonalne resuscitacije (KPR) su započete kod 419/589 (71%) pacijenata , od kojih je 144/419 (34%) osoba ženskog pola, a 275/419 (66%) muškog. Prosečna starost je 65,3 godina. Šokabilni inicijalni ritam (vetrikularna tahikardija bez pusa VT /ventrikularna fibrilacija VF) je zabeležen 123 /419 put (29%) dok je nešokabilan ritam (asistolija/bezpulsna električna aktivnost PEA) imalo 296/419 pacijenata (71%). Povratak spontane cirkulacije (ROSC) je uspostavljen kod 144/419 (34%) pacijenata. Do otpusta iz bolnice je preživelo 17/419 pacijenata (4%) a nakon 3o dana 16/419 (4%). Kiseonik je primenjen kod 179/419 (43%) pacijenata, nije dat kod 240 (57%)pacijenta. Na licu mesta je kiseonik primenjen kod 138/179 pacijenata (77%), dok je u sanitetskom vozilu dat kod 40/179 pacijenata (23%). Samošireći balon je upotrebljen kod 35/276 pacijenata (13%), LM 14/276 (5%), I gel 32/276 (12%) i ETI 194/276 odn (70%). Na osnovu statističke obrade podataka mesta primene kiseonične terapije kao i načina zbrinjavanja disajnog puta, dobija se rezultat koji ukazuje da upotreba kiseonika kao i mesto upotrebe kiseonika statistički značajno utiču na ROSC, uz rizik greške manji od 1% (p<0,01). Postoji statistički značajan uticaj na ROSC u zavisnosti od toga da li je dat kiseonik na licu mesta ili onaj koji se daje u kolima. Rezultati ove analize pokazuju da obezbeđen disajni put kao ni način obezbeđivanja disajnog puta ne utiču statistički značajno na ROSC. ROSC ne zavisi statistički značajno od toga da li je korišćen: samošireći balon, Igel, LMA i ETI. Zaključak:rezultati našeg istraživanja su ukazali da upotreba kiseonika kao i mesto upotrebe kiseonika statistički značajno utiču na uspostavljanje spontane cirkulacije kod pacijenata sa vanbolničkim srčanim zastojem. Način obezbeđivanja disajnog puta ne utiče statistički značajno na ROSC. Potrebne su dalje analize koji bi ukazale koji su sve mogući razlozi i faktori koji dovode do toga da se kiseonik u određenom procentu ne upotrebljava kod pacijenata sa iznenadnim srčanim zastojem.

Praćenje epidemiologije vanbolničkog srčanog zastoja na teritoriji opštine Sombor u vremenskom periodu 01. januar 2016-01. jun 2017. sa ciljem utvrđivanja kvaliteta zbrinjavanja VBSZ. METODOLOGIJA: U metodologiji rada su obrađivani prikupljeni podaci iz prospektivne, opservacionog trijala Evropskog Resuscitacionog Saveta Srbije koji je pod brojem NCT02236819 registrovan u bazi trijala i odbren od zdravstvenih autoriteta u SAD. Ovaj program je organizovao Resuscitacioni Savet Srbije a na osnovu ovlašćenja Evropskog Resuscitacionog Saveta a uz podršku Sekcije urgentne medicine-SLD. Podaci su unešeni od strane glavnog istraživača u jedinstvenu bazu podataka putem onlajn unosa i aplikacije prilagođene za rad na mobilnom telefonu postavljene na adresi www.eureca.rs REZULTATI: Služba hitne medicinske pomoći Sombor pokriva teritoriju od 85.900 stanovnika. U posmatranom periodu na lekarske ekipe Službe hitne medicinske pomoći (SHMP) su potvrdile 119 (138,5/100.000) vanbolničkih srčanih zastoja. Kardiopulmonalna resuscitacija (KPR) je započeta kod 94 (109,4/100.000) pacijenata. Polna distribucija ukazuje na 58 VBSZ kod muškaraca i 36 kod žena. Najčešći etiološki uzrok VBSZ je kardiološki 61 (71/100.000) pacijenata. Prebivalište je najčešće mesto nastanka VBSZ 69 sa incidencom 80,3/100.000). Svedok je bio prisutan kod 61 VBSZ (71/100.000), a svedok-laik je KPR započeo 19 (22/100.000)puta do dolaska SHMP. Telefonski vođen KPR od strane dispečera 14 (16,2/100.000) puta. Inicijalni šokabilan ritam (vetrikularna tahikardija bez pusa VT /ventrikularna fibrilacija VF) je imalo 30 (34,9/100.000) pacijenata, ne šokabilan ritam (asistolija/PEA) je imalo 64 (74,5/100.000) pacijenata. Spoljašnji automatski defibrilator (AED) se ni jednom nije primenio. Povratak spontane cirkulacije (ROSC) je postignut kod 51 (59,3/100.000). Posmatrajući cirkadijalni ritam postignutog ROSC-a, uočavamo da je povratak spontane cirkulacije najčešće postignut u vremenskom periodu 6-14 časova. Do otpusta preživelo 6 (6,9/100.000) pacijenta sa vanbolničkim srčanim zastojem, a nakon 30 dana 4 (4,6/100.000).

Introduction Care and management of a life threatened child is a stressful event per se, further aggravated by the need for precise calculation of medication doses, the amount of fluids for volume replacement and choosing the rightsized equipment based on child's weight and age, which is often an information unavailable at the scene of the emergency event. Objective Our objective was to make a pediatric tape modeled by Broselow tape, but modified for medications and overall conditions present in our region. The original Broselow tape is not available in our country. Method and materials For tailoring this pediatric tape we used the original Broselow tape. The connection between length/height of a child and its body weight was used in the same way, and then doses of medications and sizes of medical equipment were calculated for the appropriate age/body weight. Discussion Our pediatric tape has two measuring parts: measuring tape with colored zones and cards that follow the appropriate color. Tape is divided into nine zones with calculated doses of medications, the amounts of fluids for volume replacement and sizes of equipment for each zone. Conclusion Hoping that this pediatric tape will find its place and use in our region, we hereby open a discussion of our professional community regarding this accessory and its future potential.