The purpose of this study was to evaluate an initial application of a smoking cessation program that integrated the promotion of physical activity (PA) as a cessation aid to Greek adults in antismoking clinics. From an initial pool of 50, 12 men and 28 women from Central Greece completed the program, and 18 of them succeeded in quitting for 1 year after the program. Additionally, after the program, they increased their PA. Suggestions for future applications of the program are further discussed.

The present study aimed to investigate if and how the inclusion of group counselling sessions in an individual counselling intervention program affects the participants' effort to give up smoking and adopt a healthier lifestyle by increasing their physical activity. It was also aimed to identify specific techniques, characteristics and qualities of group sessions and also the dynamics of the certain closed but heterogeneous group (all the members started and finished the group meetings together, however they were at a different level of behaviour change). The participants were 5 men and 3 women aged 39 to 47 years. The intervention included 12 individual and 3 group sessions, while the follow up was set to 6 months after the last individual meeting. Individual counselling was person-centered and based on motivational interviewing. Group counselling aimed to communication, acceptance, sharing experiences and feelings among the group members about their common goal. A semi-structured interview was used to evaluate the effectiveness of the program. According to the results, the inclusion of group sessions contributed positively to the process of smoking cessation. The participants reported that the sense of not being alone and the existence of a safe environment, which was the frame of the team, in which they could express themselves and share knowledge, experiences and emotions, to be very helpful. The different progress levels of the participants seemed to be really helpful for them. Regarding the success rate, 87.5% of the participants (7 out of 8) achieved their goal at the end of the program, while in the follow up there was only one relapse and the effectiveness of the program reached 75%.

Σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν ο σχεδιασμός, η εφαρμογή και η αξιολόγηση ενός προγράμματος διακοπής καπνίσματος, που εμπεριείχε συμβουλευτική και παρεμβάσεις ψυχολογικής υποστήριξης, σε συνδυασμό με ένταξη ή αύξηση φυσικής δραστηριότητας στην καθημερινότητα και προσανατολισμό προς έναν υγιεινό τρόπο ζωής, καθώς επίσης και η αξιολόγηση της αποδοχής και της αποτελεσματικότητάς του. Συμμετείχαν 76 άτομα, εκ των οποίων τα 48 αποτελούσαν την ομάδα παρέμβασης. Από αυτά, 30 ολοκλήρωσαν την παρέμβαση (14 άντρες και 16 γυναίκες, με ΜΟ ηλικίας τα 40 έτη), ενώ τα υπόλοιπα 28 αποτελούσαν την ομάδα ελέγχου (13 άντρες και 15 γυναίκες, με ΜΟ ηλικίας τα 36.5 έτη). Ο σχεδιασμός και η υλοποίηση της παρέμβασης βασίστηκαν κυρίως στο μοντέλο των σταδίων αλλαγής, με το κάθε στάδιο να αποτελεί σημείο συνάντησης καθορισμού στόχων και ψυχολογικών τεχνικών, που απορρέουν από το θεωρητικό πλαίσιο πέντε θεωριών και τριών ψυχολογικών προσεγγίσεων, που συνιστούν τη βάση της συμβουλευτικής υποστήριξης του προγράμματος. Στην αρχή και στο τέλος της παρέμβασης πραγματοποιήθηκε δομημένη συνέντευξη μέσω της οποίας καταγράφηκαν δημογραφικά στοιχεία, πληροφορίες της καπνιστικής συμπεριφοράς αρχικά, ενώ στο τέλος διεξήχθη αξιολόγηση του προγράμματος. Για την ανάλυση των ποιοτικών δεδομένων, που συλλέχθηκαν από τις συνεντεύξεις, χρησιμοποιήθηκε η ανάλυση περιεχομένου και για την οργάνωσή τους χρησιμοποιήθηκε το πρόγραμμα Qualitative Software Package N Vivo. Από τις αναφορές των συμμετεχόντων προέκυψε ότι α) η ικανοποίηση και η χρησιμότητα της συμβουλευτικής υποστήριξης και των ψυχολογικών παρεμβάσεων ήταν υψηλές, β) η φυσική δραστηριότητα αυξήθηκε κατά την παρέμβαση και διατηρήθηκε μετά το πέρας της παρέμβασης, γ) το 53.3% των συμμετεχόντων διέκοψαν το κάπνισμα και διατήρησαν την αποχή μέχρι το τέλος της παρακολούθησης, η οποία κράτησε 12 μήνες, δ) οι κυριότεροι λόγοι για τους οποίους τα άτομα καπνίζουν είναι η ευχαρίστηση που αντλείται από το τσιγάρο, η χαλάρωση που προσφέρει το κάπνισμα, η διαχείριση του άγχους, η συντροφιά / παρέα, η συνήθεια και η βοήθεια που προσφέρει το τσιγάρο στη συγκέντρωση, ε) οι μεγαλύτερες δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα άτομα στη διακοπή του καπνίσματος είναι οι δύσκολες και αγχωτικές καταστάσεις που καλούνται να αντιμετωπίσουν, το στρες που βιώνουν, η ευχαρίστηση που απορρέει από το κάπνισμα και την οποία δε θέλουν να χάσουν, η έλλειψη απόφασης και θέλησης για διακοπή, το περιβάλλον και η έλλειψη υποστήριξης από τους σημαντικούς άλλους και την οικογένεια, ο εθισμός, η μοναξιά και η έλλειψη συμπαράστασης, η έλλειψη ενδιαφερόντων, οι συνήθειες που είναι συνδεδεμένες με το τσιγάρο, οι βραδινές ώρες κατά τις οποίες η επιθυμία για τσιγάρο αυξάνει, η έλλειψη ενθάρρυνσης και υποστήριξης, η πεποίθηση ότι τα λίγα τσιγάρα δεν κάνουν κακό, ο χώρος εργασίας, στ) οι επιμέρους στρατηγικές που βοήθησαν περισσότερο τα άτομα να διακόψουν το κάπνισμα ήταν η επικοινωνία, η σχέση, η συνεργασία και οι σταθερές συζητήσεις με τον σύμβουλο, η προσωπική θέληση, η ένταξη της άσκησης και κίνησης στην καθημερινότητα, ο καθορισμός στόχων σε εβδομαδιαία βάση και η δέσμευση σε αυτούς, οι τεχνικές αντίστασης και διαχείρισης της επιθυμίας για τσιγάρο, η ενημέρωση και η απόκτηση γνώσεων, οι τεχνικές χαλάρωσης, οι δραστηριότητες, οι ασκήσεις, τα ερωτηματολόγια και τα εργαλεία που χρησιμοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια του προγράμματος, η προσαρμογή του προγράμματος στις ανάγκες του κάθε ατόμου, η διάρκεια, η συνέπεια και η σταθερότητα του προγράμματος, η σταδιακή αλλαγή καθημερινών συνηθειών, η υποστήριξη από το περιβάλλον, τα θέματα υγείας που έπαιξαν έναν κινητοποιητικό ρόλο, ζ) τα δυνατά σημεία του προγράμματος ήταν η οργανωμένη ψυχολογική υποστήριξη στη βάση μιας εξατομικευμένης συμβουλευτικής προσαρμοσμένης στις ανάγκες του κάθε ατόμου, η ενσωμάτωση της άσκησης στην καθημερινότητα, η συνέπεια και η σταθερότητα του προγράμματος και του συμβούλου, οι διαδικασίες προσωπικής ανάπτυξης και η εκπαίδευση σε δεξιότητες προς την κατεύθυνση της αλλαγής συνηθειών και καθιέρωσης υγιεινών συμπεριφορών, καθώς και την οργάνωση ενός ποιοτικά αναβαθμισμένου τρόπου ζωής, η ανάπτυξη δεξιοτήτων διαχείρισης του άγχους, η αύξηση της αυτοαποτελεσματικότητας και της αυτοπεποίθησης. Τέλος, με βάση τα αποτελέσματα, φαίνεται ότι το πρόγραμμα ήταν αποτελεσματικό τόσο στη διακοπή καπνίσματος και τη διατήρηση της αποχής από αυτό όλο το διάστημα παρακολούθησης, όσο και στην ένταξη της φυσικής δραστηριότητας στην καθημερινότητα των ατόμων και την υιοθέτηση ενός υγιεινού και ποιοτικού τρόπου ζωής.

This study investigated if and how an individual counselling program, based on motivational interviewing, affects lifestyle changes that contribute to smoking cessation and physical activity enhancement. The participants were 2 men and 6 women aged 25 -54 years. The program consisted of 12 individual weekly counselling sessions based on motivational interviewing. There was a 9 month follow up (monthly sessions, weekly telephone calls). A semi-structured interview was used to evaluate the effectiveness of the program after the intervention. Qualitative content analysis was used, along with the In Vivo Software in organizing the data from the interview. At the end of the follow up, three participants stopped smoking, four participants turned to light smokers (<10 cigarettes per day) and only one person failed to change smoking behavior. The participants reported that the discussion and communication with the advisor were very helpful, such as the support, the commitment, the resistance and the goal setting techniques. The gains that the participants experienced were a general life-style change, smoking cessation or smoking reduction, motivation, sensitization, self-esteem, self-knowledge, safeness, stress reduction, relaxation and better physical condition. It seems that motivational interviewing greatly contributes to helping adults to quit or reduce smoking and adopt a healthier lifestyle.