No abstract

Η μελέτη των απόψεων και πρακτικών των γονιών γύρω από τον σχολικό εκφοβισμό και τα Δικαιώματα του Παιδιού είναι ιδιαίτερα σημαντική. Διευκολύνει την ολόπλευρη κατανόηση του προβλήματος, αναδεικνύει προβλεπτικούς παράγοντες που οδηγούν σε μείωση του φαινομένου, εντοπίζει πιθανά στερεότυπα που παρεμποδίζουν την αντιμετώπισή του και επιτρέπει το σχεδιασμό επαρκών, κατάλληλων και αποτελεσματικών δράσεων κατά του εκφοβισμού. Στην παρούσα έρευνα, συμμετείχαν 1127 γονείς των οποίων τα παιδιά φοιτούσαν σε δημοτικά σχολεία της Β. Ελλάδας. Οι γονείς συμπλήρωσαν ερωτηματολόγια για τη διερεύνηση των απόψεών τους γύρω από α) τη συχνότητα εμπλοκής των παιδιών τους σε περιστατικά εκφοβισμού β) τις στρατηγικές που υιοθετούν τα παιδιά τους, όταν εκφοβίζονται και όταν είναι παρατηρητές, γ) τις στρατηγικές που συστήνουν στα παιδιά όταν εκφοβίζονται δ) τις στρατηγικές που οι ίδιοι ακολουθούν, όταν τα παιδιά τους εμπλέκονται σε περιστατικά εκφοβισμού ε) τις γενικές αντιλήψεις τους γύρω από το φαινόμενο.Διερευνήθηκαν επίσης οι πρακτικές ανατροφής και η ψυχοκοινωνική ανάπτυξη των παιδιών τους.Τα αποτελέσματα της έρευνας καταδεικνύουν ότι οι εμπειρίες των παιδιών από τον σχολικό εκφοβισμό και οι στρατηγικές που υιοθετούν για να τον αντιμετωπίσουν (ως θύματα ή παρατηρητές) σχετίζονται με τις αντιλήψεις των γονιών γύρω από τον σχολικό εκφοβισμό και τις πρακτικές ανατροφής. Σημαντικό εύρημα αποτελεί η διαφοροποίηση των προτεινόμενων στρατηγικών, εκ μέρους των γονέων, ανάλογα με το αν τα παιδιά τους εκφοβίζουν ή εκφοβίζονται. Οι γονείς προτείνουν σημαντικούς τρόπους αντιμετώπισης προς το σχολείο, που χρειάζεται να ληφθούν σοβαρά υπόψη στο σχεδιασμό προγραμμάτων πρόληψης και παρέμβασης για τον εκφοβισμό.