Plant colonization by arbuscular mycorrhizal fungi (AMF) is widespread and can offer considerable benefits in terms of growth, nutrient uptake and plant yield. However, it is still unresolved how different plant species and plant functional groups respond to AMF and to different AMF taxa. Here we established 336 grassland microcosms to determine the response of 14 plant species displaying contrasting functional groups (grasses, legumes and non‐leguminous forbs) for the presence of three different AMF taxa. For each plant species, we calculated the degree to which plant growth depended on AMF colonization (i.e. mycorrhizal dependency [MD]). We also determined the degree to which each plant species relied on specific AMF taxa for optimal growth (i.e. mycorrhizal species sensitivity [MSS]). Additionally, we determined whether MD and MSS correlated to specific plant traits (i.e. specific root length [SRL], specific leaf area [SLA]). The plant growth response to AMF ranged from −84.9% for a non‐mycorrhizal plant (Luzula campestris) to +94.0% for a legume (Trifolium arvensis). The MD was systematically higher in legumes (91.9% ± 2.4%), followed by non‐leguminous forbs (77.1% ± 11.06) and grasses (42.1% ± 15.73%). MSS was less variable (8.9%–37.7%); it was independent of plant functional group and did not correlate with MD. MD was linked to various mycorrhizal plant parameters, including AMF colonization (R2 = +0.80) and total dry biomass (R2 = +0.32). Moreover, among mycorrhizal plants (n = 12), MD negatively correlated with SRL (R2 = −0.24) and positively with SLA (R2 = +0.24). Synthesis. This study shows that plants relying on AMF for biomass production also show higher root colonization, lower SRL, higher SLA and that different plant traits are interlinked with the way how plants respond to AMF. Overall, this study further demonstrates that different plant functional groups vary in their response to AMF. Read the free Plain Language Summary for this article on the Journal blog.

Er zijn naar schatting tussen de 250.000 en 300.000 Nederlanders die lijden aan een lichte of zelfs ernstige vorm van reuk-en smaakstoornissen. Toch is er relatief weinig bekend over anosmie. Onderzoek naar reuk-en smaakstoornissen begint op zowel wetenschappelijk als medisch gebied langzaam op gang te komen. In 2000 is de Anosmievereniging opgericht om mensen met een reukof smaakstoornis in de gelegenheid te stellen met elkaar in contact te komen en om de leden te informeren over de laatste ontwikkelingen. Wie met anosmie te maken krijgt, wordt vaak overvallen door de gevolgen van het verliezen van de reukzin. Vlak na de diagnose hebben patiënten in veel gevallen geen idee hoe groot de impact op hun dagelijks leven in de praktijk is. Bijvoorbeeld op het gebied van persoonlijke hygiëne, smaakbeleving, voedselveiligheid of juist in sociaal en emotioneel opzicht. Goed gegoktKirsten Jaarsma is voorzitter van de Anosmievereniging. Zij verloor haar reukzin drieënhalf jaar geleden door hoofdletstel. 'Het gebeurde op de avond dat Nederland van Portugal verloor tijdens het EK-voetbal, 18 juni 2012. Ik ben achterover van de trap gevallen, maar daar kan ik mij niets meer van herinneren. Door de val liep ik een schedelbasisfractuur op en was een borstwervel gebroken. Zeven weken na mijn val bezocht ik een KNO-arts. Ik vertelde dat ik niets meer rook; volgens de KNO-arts was dit het gevolg van een harde klap tegen het hoofd. Ik was een zintuig waarschijnlijk voorgoed kwijt en begreep niet wat de gevolgen waren. Ik had geen idee hoe ik nu verder moest en had behoefte aan informatie en duidelijkheid over mijn situatie. Omdat ik meer informatie wilde dan de KNO-arts en huisarts me S. de Bruin ( ) Oosterhout, Nederland