Bu çalışmada, belli bir sürede ve belli bir kategoride sözcük üretilmesi esasına dayalı Sözel Akıcılık Testi için norm verilerinin elde edilmesi ve yaş, cinsiyet ve eğitim düzeyinin anadili Türkçe olan bireylerde sözel akıcılık üzerine etkisinin incelenmesi amaçlanmıştır.Yöntem: Öncelikle fonemik akıcılık testi için farklı zorluk derecelerinde 3 harf belirlenmesi amacıyla bir pilot çalışma yürütülmüştür. Semantik akıcılık testi için insan isimleri ve hayvan isimleri seçilmiş, dönüşümlü semantik akıcılık testi için "insan ismi-hayvan ismi" olacak şekilde seçim yapılmıştır. Toplam 415 kişi (208 erkek ve 207 kadın) çalışmaya alınmış, yaş ve eğitim düzeyine göre tabakalandırılmıştır. Çeşitli türde hataların analizi de yapılmıştır.Bulgular: Eğitim düzeyinin tüm sözel akıcılık türleri üzerinde etkisi olduğu saptanmıştır, eğitim düzeyi yüksek olan bireyler eğitim düzeyi düşük olanlardan anlamlı olarak daha fazla sayıda sözcük üretmiştir. Yaş ve cinsiyetin fonemik sözel akıcılık üzerinde etkisinin olmadığı bulunmuştur. Cinsiyet sadece insan ismi üretme görevinde anlamlı bir fark yaratmış, kadınların daha fazla sayıda insan ismi ürettiği saptanmıştır. Genç yaş grupları daha fazla sayıda insan ismi ve dönüşümlü insan ismi-hayvan ismi üretmişlerdir.Sonuç: Bu çalışmada yaş, cinsiyet ve eğitim düzeyi değişkenlerinin sözel akıcılık üzerindeki etkileri daha önce yapılan pek çok çalışmanın sonuçlarıyla uyumludur. Çalışmada hata analizi de yapılmıştır. Sonuçlar literatür ışığında sunulmuş ve tartışılmıştır.

No abstract

Bu çalışma düşünce-eylem kaynaşması (DEK) deneyimini oluşturmayı ve bu deneyimin katılımcıların değerlendirme süreçleri üzerindeki etkilerini incelemeyi amaçlayan bir çalışmadır. Bu amaçla öncelikle güçlendirilmiş bir paradigma kullanılmıştır. Bu paradigma Cümle Tamamlama Görevi'nin ve Tekrar Tekrar Akıl Yürütme Görevi'nin güçlü yönlerini bütünleştiren bir paradigmadır. Bu çalışma ikinci olarak DEK deneyiminin düzeyini katılımcılara psikoeğitimsel bilgi sunarak azaltmayı hedeflemektedir. Yöntem: Çalışmada üç grup yer almıştır. Bunlar obsesif kompulsif bozukluk (OKB) tanısı almış hasta grubu (52 katılımcı) ile obsesif kompulsif (OK) belirtileri az olan (70 katılımcı) ve çok olan (47 katılımcı) iki gruptur. DEK deneyimini oluşturmak için, katılımcılardan iki farklı OK benzeri korkulan durum arasında tekrar tekrar olacak şekilde nedensel bir ilişki kurmaları istenmiştir. DEK deneyiminin düzeyinin azalabilmesi için de katılımcıların yarısı DEK ile ilgili, diğer yarısı da stresle ilgili psikoeğitim (PE) metni okumuşlardır. Katılımcıların değerlendirme süreçleri güçlendirilmiş paradigma öncesinde, sonrasında ve PE sonrasında olmak üzere toplamda üç kez DEK-olasılık ve DEKahlak boyutları üzerinden ölçülmüştür. Bulgular: Elde edilen bulgular temelinde DEK deneyiminin olasılık boyutunun bu deneysel manipülasyon çerçevesinde elde edildiği düşünülmüştür. PE metninin ise DEK-ahlak bileşeni ile kıyaslandığında sadece DEK-olasılık bileşeni için etkili olduğu düşünülmüştür. Ayrıca, beklentilerin aksine, DEK-olasılık bileşeni için OKB hasta grubundaki katılımcıların puanları diğer gruplardaki katılımcıların puanlarından anlamlı derecede farklılaşmamıştır. Yine beklentilerin aksine, DEKahlak bileşeni için OKB hasta grubundaki katılımcılar OK belirtileri çok olan katılımcılardan anlamlı olarak daha düşük puan almışlardır. Tartışma: İlgili literatür ışığında çalışmanın bulguları tartışılmıştır.