Abstract:The

This study aims to determine and identify the fears of students with special needs in inclusive classrooms. The study was conducted with a total of 69 students (32 female, 37 male) from 36 classrooms across 12 different schools (including six primary schools and six middle schools) in Malatya, Turkey. The data were collected using a semi-structured interview technique and analyzed through descriptive analysis technique. These results revealed that students feared animals, spiritual associations, being negatively evaluated by figures of authority and other students, harm and suffering, death and loss, being subject to violence, and natural events and phenomena.

Yaşam dönemleri düşünüldüğünde, gelişimsel krizlerin bireyleri etkilemesi beklendiktir. Buna rağmen, gelişimsel krizlere zamanında ve etkili şekilde müdahalede bulunulmazsa, üstesinden gelinmesi daha zor krizlere dönüşebilmektedir. Bu nedenle zaman zaman sorun yaşayan bireyler, yaşadıkları sorunları çözmek için profesyonel bir destek aramaktadır. Bu çalışmanın amacı; depresyon, yas ve travmatik sorunlarda başarıyla kullanılan dinamik yönelimli kısa -yoğun -acil psikoterapi uygulamasını, gelişimsel kriz yaşayan bir üniversite öğrencisinin sorunu üzerinden betimlemektir. Bu çalışmada psikoterapi araştırmaları için önem arz eden bir yöntem olan vaka çalışması yöntemi kullanılmıştır. Bu bağlamda, psikoterapi almaya gönüllü bir üniversite öğrencisi ile dokuz oturumluk kısa -yoğun -acil psikoterapi uygulaması gerçekleştirilmiştir. Danışana Semptom Tarama Listesi (SCL-90 R), Hacettepe Kişilik Envanteri (HKE), Beck Depresyon Envanteri (BDE), Beier Cümle Tamamlama Testi B Formu öntestsontest -izleme testi olarak uygulanmıştır. Araştırmada kullanılan ölçme araçları psikoterapi sürecine dair nicel verileri ortaya koyarken, anamnestik görüşmeler ve terapi oturumları sürece dair nitel verileri ortaya koymuştur. Ardından bu veriler nitel içerik analizine tabi tutulmuştur. Sonuç olarak bu terapi yönteminin, danışanın sorunlarının çözümünde etkili olduğu tespit edilmiştir.

İki aşamalı olarak yürütülen bu çalışmanın ilk aşamasında, lise öğrencilerinin yaşadıkları gelişimsel sorunları belirleyebilecek geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı geliştirmek amaçlanmıştır; ikinci aşamasında ise geliştirilen Gelişimsel Sorun Alanları Ölçeği kullanılarak, lise öğrencilerinin yaşadıkları gelişimsel sorunlar bazı demografik değişkenler açısından incelenmiştir. Çalışmaya 1136 lise öğrencisi dâhil edilmiştir. Ölçeğin yapı geçerliliğinin saptanmasında açımlayıcı ve doğrulayıcı faktör analizleri kullanılmıştır. AFA sonrasında 27 madde ve 7 alt boyut oluşmuştur. Ölçeğin açıkladığı toplam varyans oranı %70.4 ve toplam öz değeri %19'dur. Ölçekteki maddelerin faktör yükleri .57 ile .88 arasında değişim göstermektedir. DFA sonrası elde edilen yapının 2 /sd oranı, CFI, GFI, RMR / SRMR, RMSEA uyum indeksleri değerlendirildikten sonra değerlerin model uyumu için yeterli seviyede oldukları saptanmıştır. Ölçeğin alt boyutlarının güvenirlik katsayılarını belirlemek için hesaplanan Cronbach Alpha katsayıları .70 ile .86 arasında değişim göstermektedir. Sonuç olarak, Gelişimsel Sorun Alanları Ölçeği'nin lise öğrencilerinin yaşadıkları gelişimsel sorunların saptanmasında kullanılabilecek geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğu ortaya konmuş ve ilk aşama tamamlanmıştır. Araştırmanın ikinci aşamasında ise lise öğrencilerinin yaşadıkları; öfke dışavurumu, sınav kaygısı ve akademik başarısızlık sorunlarının ilk sıralarda yer aldığı ve kadınların, gelişimsel sorunları erkeklere oranla daha fazla yaşadığı sonucuna ulaşılmıştır.

The Covid-19 pandemic exposed individuals to intense restrictions and social isolation, as well as the possibility of deterioration of physical health. In the pandemic period, the Internet has become the principal avenue for social interaction, leisure related activities, and school-work pursuits for most people and consequently problematic Internet use (PIU) has increased dramatically in this period. Modeling of PIU among university students - considered one of the most negatively affected groups at this time - along with PIU subconstructs as well as indicators of psychological well-being - life satisfaction, loneliness, and hostility - will be valuable in directing future studies. This study examined the effects of the psychological well-being indicators of life satisfaction, loneliness, and hostility on PIU constructs; the preference for online social interaction, Internet use for mood regulation, and deficient self-regulation of Internet use during the Covid-19 pandemic social isolation period. Participants were 418 undergraduate students from a public university (130 male and 288 female). Results revealed that young adults with low life satisfaction have been more likely to problematically use the Internet to regulate their mood during the Covid-19 pandemic. Hostility and loneliness between which there is a moderately strong direct relationship, were similarly related to deficiently self-regulated Internet use. Moreover, individuals experiencing feelings of loneliness are more likely to use the Internet problematically for online social interaction purposes, while those experiencing feelings of hostility are more likely to use it problematically for mood regulation purposes. Given the significant relationships between indicators of psychological well-being and PIU, higher education institutions should take measures to prevent PIU behaviors in their students in case they face potential periods of social isolation.