“…Psikolojik danışman yeterliği, psikolojik danışmanın yardım almak isteyen danışana etkili bir şekilde psikolojik danışma yapabilme konusundaki algısı olarak tanımlanabilir. Psikolojik danışman özyeterliği ayrıca psikolojik danışmanın psikolojik danışma sürecinde psikolojik danışma ile ilgili davranışlar ve belirli klinik durumlarla baş edebilme konusunda kendi kapasitelerine dair yeterlik algılarıdır (Larson ve Daniels, 1998 Okul psikolojik danışmanlarının yeterlik algılarının incelendiği araştırmalarda; temel rol ve görevlerini, bilgi verme görevini, görüşme tekniği ve müşavirlik rollerini yerine getirmede, öğrencilerin günlük konularla ve daha yüzeysel/durumsal problemlerle baş etmelerine yardımcı olma konusunda, grupla psikolojik danışma uygulamalarında kendilerini yeterli gördükleri (Örneğin; Aydemir-Sevim ve Hamamcı, 1999;Furey, 2015;Nazlı, 2007;Uzbaş, 2009;Pamuk, 2012); yetenek testi uygulama-değerlendirme konularında, sınıf rehberliği ve program yönetiminde, kronik ve derin davranışsal ve psikolojik sorunları olan öğrencilere yardım etmede, çocuk istismarı, intihar ve ebeveynleri kronik hasta olan çocukların durumlarıyla başa çıkmada ve şiddet sorunlarıyla baş etmede (Örneğin; Allen ve diğ., 2002; Aydemir-Sevim ve Hamamcı, 1999;Furey, 2015;Nazlı, 2007) kendilerini yetersiz algıladıkları belirlenmiştir. Ayrıca alan yazında okul psikolojik danışmanlarının bireysel psikolojik danışma uygulamaları konusunda kendilerini hem yeterli (Pamuk, 2012) hem de yetersiz gördüklerine dair (Aydemir-Sevim ve Hamamcı, 1999) çalışmalar bulunmaktadır.…”