No abstract

Öz: Bu araştırma rekreatif etkinlik olarak dans faaliyetlerine katılan bireylerin mutluluk, boş zaman tutumu ve yaşam tatmini düzeylerinin bazı değişkenlere göre belirlemeyi ve aralarındaki ilişkiyi ortaya koymayı amaçlamıştır. Araştırmaya Ankara ilinde rekreatif olarak dans aktivitelerine katılan 302 birey oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak; Diener, Emmons, Larsen ve Griffin (1985) tarafından geliştirilmiş olan ve Türkçeye uyarlaması ve geçerlilik güvenirliği Durak, Durak ve Gençöz (2010) tarafından yapılan "Yaşam Tatmini Ölçeği (Satisfaction with Life Scale-SWLS)", Ragheb ve Beard tarafından 1982 yılında geliştirilen ve Türkçeye uyarlaması Akgül ve Gürbüz tarafından yapılan 'Boş Zaman Tutum Ölçeği' ve Hills&Argyle (2002) tarafından geliştirilen "Oxford Mutluluk Ölçeği" kullanılmıştır. Verilerin analizinde betimsel istatistikler, t testi ve Tek Yönlü Varyans Analizi (ANOVA) ve korelasyon analizinden yararlanılmıştır. Araştırmanın tüm sonuçları ele alındığında rekreatif dans aktivitelerine katılan bireylerin mutluluk düzeylerinin yüksek, boş zaman tutumlarının olumlu ve yaşam tatmini düzeylerinin ise orta düzeyde olduğu, bununla birlikte yaş ilerledikçe ve algılanan gelir seviyesi yükseldikçe mutluluk düzeyi yükselmekte ve boş zaman tutumunun davranışsal alt boyut puanları daha pozitif olmakla birlikte algılanan gelir seviyesi yükseldikçe yaşam tatmini de artmaktadır. Ayrıca rekreatif dans etkinliklerine katılan bireylerin boş zaman tutumları ne düzeyde olumlu olursa mutluluk düzeylerin de doğru orantılı şekilde arttığı söylenebilir.

No abstract

No abstract

This study is conducted to evaluate the aggression and mental well-being levels of karate-do athletes and determinate the effects of some variables. The study group consists of 103 male and 65 female participants who were chosen among the karate do athletes of 5 sports club which is in business in the city of Ankara. During the data collection, Aggression Inventory which has been designed as 30 question and three sub-tests by Kiper (1984), and Warwick-Edinburgh Mental Well-Being Scale (WEMWBS), which has been designed by Tennant et al. (2007) was translate to Turkish after the reliability and validity studies by Keldal (2015) made up of 14 questions and one dimension. Descriptive statistics, t-test, ANOVA and Tukey test were used in the analysis of the data. Internal consistency reliability is .91 for mental well-being and .80 for aggression scales in the study. When all the results are considered, it can be seen that the well-being level and aggression level of people doing karate-do are in high level, most of the participants shows passive aggression. And, it can also be seen that the mental there is a difference between well-being level and participants who have middle level of a belt. Agression level changes by style of the branch, participants who does kata more, have higher total aggression points and have more passive aggression levels.