Endüstri 1.0’dan, Endüstri 4.0’a kadar olan tüm sanayi devrimleri iş hayatındaki iş yapılış şekillerini, meslek içeriklerini; sosyal ve kültürel hayattaki farklılaşmayı, çalışma zamanlarını, iş görenin çıkarları ve taleplerindeki değişimi beraberinde getirmiştir. Endüstri 4.0 ile iş hayatında en çok üzerinde durulması gereken konular: akıllı sistemler, nesnelerin interneti, yapay zekâ, robotlar, siber fiziksel sistemler, 3D yazıcılar, büyük veri, bulut bilişim, simülasyon, sanal gerçekliktir. İş görenlerin özellikle mavi yaka iş görenlerin işsiz kalabileceği ve insan yerine robotların çalışma hayatında tercih edileceği yeni meslek gruplarını içeren sistemlerdir. Bu sistemler entelektüel birikim, yaratıcılık gibi yetkinlikleri ön plana çıkarmayı teşvik etmektedirler. Endüstri 4.0’ın etkileri arasında; yarı zamanlı çalışma, esnek çalışma, iş görenlere daha fazla sosyal çalışma ortamı sunulması, yetkinliklerin üzerinde durulması, daha verimli çalışma alanlarının ortaya çıkması, işe alım süreçlerinin değişmesi dikkat çekmektedir. İşverenlerin verimliliği artırmak için robotlarla çalışmayı tercih edecekleri düşüncesi yaygınlaşmaktadır. Dijital çalışma şekli ve teknolojik gelişmeler, müşteri taleplerinin özelleşmesi iş görenlere, bireysel çalışma olanağı sağlamaktadır. Ancak sendikalaşmanın bu durumdan olumsuz yönde etkileneceği öngörülmektedir. Çalışmanın amacı Endüstri 4.0’ı ve bileşenlerini anlamak, iş hayatına etkilerini incelemek, doğacak yeni meslekler hakkında görüş sunmaktır. İşgücünü ve sendikalaşma oranlarını, sendikaların iş gören için önemini, daha güçlü ve güvenilir bir yapıya dönüşebilmeleri ve üye sayılarını arttırabilmeleri için neler yapmaları gerektiğini tartışmaya açmaktır. Sonuç ve önerilerde de çıkarımlar paylaşılmıştır.