Bu araştırma altyapı sporcularının bazı değişkenler ile antrenör-sporcu ilişkisi düzeylerinin sporcuların ahlaki karar alma tutumlarına etkisinin ortaya konulmasını amacı ile yapılmıştır. Araştırmaya 109 erkek sporcu, 131 kadın sporcu (yaş = 13,5±1,71) olmak toplam 240 sporcu gönüllü olarak katılmıştır. Araştırmada Antrenör-Sporcu İlişkisi Envanteri ve Altyapı Sporlarında Ahlaki Karar Alma Tutumları ölçekleri veri toplama aracı olarak kullanılmıştır. Verilerin istatistiksel analizinde; betimsel istatistik, doğrulayıcı faktör analizi, Cronbach alfa ve hiyerarşik regresyon analizi kullanılmıştır. Alt yapı sporcularının yaş, spor yaşı, antrenör ile çalıştığı sürenin özgün katkısının anlamlı olduğu ve hileyi benimsemek alt boyutunu (R=0,278; R 2 =0,077; Düzeltilmiş R 2 =0,065; F(3-236)= 6,582; p<0,05) ve yarışma severlik alt boyutunu (R=0,207; R 2 =0,043; Düzeltilmiş R 2 =0,031; F(3-236)= 3,538; p<0,05) etkilediği belirlenmiştir. Antrenör-sporcu ilişkisinin özgün katkısının da anlamlı olduğu hem hileyi benimsemek hem de yarışma severlik alt boyutunu etkilediği belirlenmiştir (p<0.05). Antrenör-sporcu ilişkisinin ise özgün katkısının model içerisinde çok yüksek düzeyde anlamlı olduğu tespit edilmiştir (p<0,05). Sonuç olarak; yaş ve spor yaş düzeyinin artması ile beraber zayıf düzeyde olsa hileyi benimseme düzeylerinin azaldığı belirlenmiştir. Antrenör ve sporcu arasında karşılıklı saygı, güven ve değer vermeyi ifade eden yakınlık alt boyutu ile ahlaki karar almada olumlu tutum ve davranışı temsil eden adilce kazanmak alt boyutu arasında pozitif doğrusal ilişkinin olduğu tespit edilmiştir.

The aim of this study was to assess the differences in motor coordination (MC) of primary school students based on sex, age, and physical activity participation (PAP), as well as investigation the binary and triple interactions of these variables on MC. In addition, ıt is aim to determine the validation and reliability of the KTK3+ test for Turkish schoolchildren aged 6-9. The sample consisted of 848 students from public primary schools, aged between 6-9 years, including 412 boys and 436 girls. Anthropometric characteristics such as height and body weight were meas-ured, and Body Mass Index (BMI) was calculated. The Körperkoordinationstest für Kinder (KTK3+) test battery was utilized to evaluate the levels of MC of the students. One-way multi-variate analysis of variance (MANOVA) was used to determine the binary and triple interactions of sex, age and PAP variables on the MC parameters of the participants. The study revealed that boys had higher scores than girls on eye-hand coordination (EHC) (p &lt; 0.05). No significant dif-ference was found balancing backwards (BB), jumping sideways (JS) and moving sideways (MS) (p &gt; 0.05). When the subtests of the KTK3+ were compared by age levels, a significant difference was determined between the groups in all subtests (p &lt; 0.05). With respect to PAP, students who PAP had a significant advantage in all subtests of the KTK3+ (p &lt; 0.05). It was determined that none of the interaction terms between sex, age, and PAP created a significant difference in any KTK (p= 0.294; 0.680; 0.471; 0.970, p &gt; 0.05, respectively). The results that the boys aged 6-9 per-formed better than girls in EHC, but girls Furthermore, an increase in age level and PAP result-ed in higher scores in all subtests. This study presents evidence supporting sex differences in the motor skills of children within this age range and highlights the potential impact of age and physical activity on motor development.