The town of Sagalassos, located in south-western Turkey, was an important regional centre from the Hellenistic period to Late Antiquity. Since the 1990s, the site has been the subject of systematic interdisciplinary research focusing on industrial, commercial, and residential areas of the town. The aim of this paper is to present the results of the excavations of two residential complexes in the town, including a palatial mansion to the north of the Roman Baths and a late antique house/shop encroaching upon the east portico of the lower agora. These housing complexes provide evidence for the living conditions of both the upper and middle classes in Late Antiquity.

Het recent archeologisch onderzoek in de middeleeuwse stadskern van Aalst heeft veel informatie opgeleverd over de ruimtelijke ontwikkeling vanaf de volle Middeleeuwen. De grote lijnen van de evolutie van prestedelijke kern tot volwaardige laatmiddeleeuwse stad is de voorgaande jaren reeds meermaals belicht 5 . Elk archeologisch onderzoek en iedere waarneming tijdens graafwerken in de binnenstad laat ons toe deze ruwe schets verder in te vullen en bepaalde interpretaties te toetsen 6 .Een scharniermoment in de stedelijke ontwikkeling van Aalst is de periode rond 1200. De eerste omwalde stad barstte uit haar voegen door de sterke bevolkingstoename in de 12de eeuw, wat resulteerde in de bouw van een nieuwe, vijfmaal grotere, stadsomwalling. De ruimtelijke structuur van de aldus ontstane nieuwe stadswijken werd bepaald door de baan naar Gent, die deel uitmaakte van de handelsweg Brugge-Keulen, en de weg naar Dendermonde (de 1

No abstract

van een midden-mesolithische tot midden-neolithische vindplaats te 'Bazel-sluis 5' (gemeente Kruibeke, provincie Oost-Vlaanderen).

Met dank aan het stadsbestuur van Aalst, in het bijzonder Hilde Heylenbosch (architecte) en Ronny Coen (Openbare Werken). De mechanische afgraving werd uitgevoerd door Marnix Callebaut. Conservator Ann De Block van het Stedelijk Museum Aalst heeft deeltijds aan de opgraving deelgenomen. 12 De postmiddeleeuwse structuren, waaronder een grote bakstenen beerput, vormen het onderwerp van een aparte studie (De Groote et al. 2004).