No abstract

No abstract

This paper provides an introspective insight about households' expectations on recycling policy and program strategies at local community level via questionnaire survey conducted based on stratified random selection. Households strongly support strategies that provide them monetary benefit such as rebates (53.66%) and incentives (67.39%); convenience such as recycling drop-off centres (77.67%), recycling bins in housing areas (86.91%), and recycling collection points (84.18%); and knowledge gain such as environmental education on recycling (80.47%) and awareness campaign (81.45%). Based on the ranking, households prefer to be offered with recycling convenience and proper facilities, besides provided with knowledge, rather than purely receiving monetary rewards. It is unavoidable that there are individuals who are not susceptible to changes, especially when majority are most likely to make their own decision on whether to recycle. The success of recycling strategies depends on how these approaches are carried out to pave the way for households towards recycling behaviour. Positive results of households' contributions should be reported to quantify their effort into perspective. When majority starts to notice the trend, they would eventually start to recycle themselves. Based on the findings, this study discusses possible recommendations for implementations in the local municipalities to extend the potentials in achieving recycling community. ABSTRAKKajian ini membincangkan pandangan secara introspektif tentang jangkaan isi rumah terhadap dasar dan strategi program kitar semula di peringkat komuniti melalui soal selidik berdasarkan pemilihan rawak berstrata. Isi rumah memberi sokongan signifikan kepada polisi atau program strategi berdasarkan faedah kewangan seperti diskaun (53.66%) dan insentif (67.38%); kemudahan seperti pusat kitar semula (77.67%), tong kitar semula di kawasan perumahan (86.91%) dan pusat pengumpulan barangan kitar semula di lokasi berhampiran (84.18%); dan maklumat melalui pendidikan alam sekitar (80.97%) dan kempen kesedaran (81.45%). Isi rumah berpendapat bahawa kemudahan kitar semula adalah aspek paling utama dalam sesuatu polisi atau program kitar semula, selain pendedahan kepada maklumat yang berkaitan, dan bukan semata-matanya penyediaan faedah kewangan. Terdapat pelbagai pendekatan dalam mempengaruhi isi rumah untuk mengitar semula tetapi juga tidak dapat dielakkan bahawa terdapat segolongan individu yang tidak dapat dipengaruhi walau apa carapun, terutamanya apabila majoriti berpendapat mereka sendiri yang membuat keputusan untuk menjadi sebahagian daripada masyarakat kitar semula atau sebaliknya. Kejayaan sesuatu polisi dan program bergantung kepada cara pelaksanaan pendekatan dalam menyediakan peluang dan galakan kepada isi rumah untuk menjadi sebahagian daripada masyarakat kitar semula. Laporan kitar semula oleh isi rumah seharusnya dilaporkan untuk membolehkan mereka menaksir usaha mereka dalam perspektif. Apabila ramai melihat amalan kitar semula sebagai trend, mereka akan mula men...