In the experimental colitis model established by using DSS, treatment with quercitrin resulted in a histopathological improvement and reduction in biochemical parameters, inflammation and in bacterial translocation (p < 0.05).

Amaç: Pilonidal sinus intergluteal bölgede, özellikle genç erkeklerde daha sik görülen, akut agrili veya kronik §ekli olan bir hastaliktir. Bu hastaligin tedavisinde çok sayida cerrahi teknik ve tibbi yöntem tanimlanmi §tir. Bu çaliçmada klinigimizde iki farkli cerrahi tedavi yöntemi uygulanan pilonidal sinüslü hastalann takip sonuçlanni sunmayi amaçladik. Hastalar ve Yöntem: Pilonidal sinus tedavisinde hastalara Karydakis flep (Grup 1, n=68) ve rhomboid eksizyon + Limberg flep (Grup 2. n = 74) cerrahisi uygulandi. Tüm hastalar retrospektif olarak ya §, cinsiyet, operasyon süresi, hastanede kali § zamani, /ce dönü §, takip süresi, nüks ve nükse kadar gegen zaman açismdan incelendi. Bulgular: Uygulanan cerrahi yöntemler arasinda demografik özellikler ve operasyon süresi açismdan fark bulunmazken (p=0.651). Rhomboid eksizyon + Limberg flep uygulanan grup 2 de hastanede kali § süresi kisa (1.44 [1-3] p<0.001) ve i §e dönü § süresi erken (12 [8-14] gün, p<0.001) olarak bulunmu §tur Grup 1'deki toplam 68 hastanm dördünde (%5.8) ve grup 2'deki 74 hastanm dördünde (%5.4) yara yerinde seröz sivi koleksiyonu ve akinti saptandi. Grup 2'deki hastalann birinde (%1.35) yara yerinde ciltalti hematomu olu §tu. Takipler sirasmda her iki grupta da hiçbir hastada yara yerinde infeksiyon görülmezken, grup 1'de bir (%1.5) hastada erken dönemde nüks görüldü. Sonuç: Pilonidal sinüs hastaligmm cerrahi tedavisinde erken dönemde yara infeksiyonunun, geg dönemde nüksün ve günlük hayata dönme süresinin daha az olmasi nedeniyle, Limberg flep kullanilarak yapilan kapama yöntemi Karydakis flepe göre üstün ve etkilidir Anahtar Kelimeler: Pilonidal sinüs, Karydakis flep, Limberg teknigi

Meckel divertikülü ince bağırsağın en sık rastlanan doğumsal anomalisi olup genel nüfusta %1-3 oranında gö-rülür. Erişkinlerde en sık görülen komplikasyonu bağır-sak tıkanıklığıdır. Ameliyat öncesi tanının sıklıkla müm-kün olmaması ve ameliyatta gecikilmesi ciddi sorunlara neden olabilir. Bu yazıda, Meckel divertikülü nedeniyle bağırsak tıkanıklığı olan hastaların tanısı ve tedavi yöne-timi sunuldu.Anahtar Sözcükler: İleus; bağırsak tıkanıklığı; Meckel divertikülü.Meckel's diverticulum is the most common congenital anomaly of the small intestine, with an estimated incidence of approximately 1-3% in the general population. Intestinal obstruction is the most common complication in adult patients. Since accurate diagnosis before the operation is difficult, decision for surgery is delayed, and serious problems may be encountered. Here in, we present the diagnosis and management of our patients with intestinal obstruction due to Meckel's diverticulum.

Objective: In this experimental study, it was aimed to assess the effects of erythropoietin (EPO) on bacterial translocation in a rat model of colitis. Material and Methods: The rats were randomly assigned into control, colitis and EPO-treated groups (n= 8 in each group). Saline solution (NS) was administered to control rats via rectal route. A trinitrobenzene sulfonic acid and ethanol mixture (TNBS-E) was used to induce colitis in the experiment groups. No treatment was administered to colitis group after induction. Starting at one day after induction of colitis with TNBS-E, EPO (1000 IU/kg) was administered subcutaneously for three days to the rats in the EPO-treated group. Colonic inflammation was assessed by gross and microscopic examination on day five. Blood samples were obtained to evaluate bacterial translocation while hepatic, mesenteric tissue samples and mesenteric lymph node (MLN) samples were collected for tissue culture. Tissue myeloperoxidase (MPO) levels, and tumor necrosis factor alpha (TNF-α) and endotoxin levels in the sera were studied. Results: Significant gross and microscopic differences were found in the comparison between colitis and EPO-treated groups (p< 0.05). MPO level was significantly lower when compared to the colitis group (p< 0.05). Serum TNF-α and plasma endotoxin levels were significantly lower in the EPO-treated group than the colitis group (p< 0.05). Bacterial translocation was lower in the liver, spleen, MLNs and systemic blood in the EPO-treated group when compared to the colitis group (p< 0.05). Conclusion: In TNBS-E-induced rat model of colitis, EPO significantly decreased inflammation and bacterial translocation based on histopathological, biochemical and microbiological parameters.

No abstract