ABSTRACT:Loxoscelism is caused by envenomation by spiders that belong to the Loxosceles genus. In loxoscelism, a local necrotic lesion appears and, in many cases, loxoscelism or necrotic araneism is considered a serious public health problem. There is no diagnostic test available to help the physician make a diagnostic or therapeutic decision. Here, we report the case of a severe dermonecrotic araneism (loxoscelism) in Turkey probably due to the bite of Loxosceles rufescens. There was little erythema at the beginning, followed by severe necrosis after 20 days, and skin grafting was needed although the case was treated.

No abstract

No abstract

GirişDünyada örümcekler taksonomik olarak günümüze dek adlandı-rılmış olan 109 aile, 3802 cins ve 41719 türden oluşmaktadır. Loxosceles cinsi (genus) örümcekler Sicariidae ailesi içinde yer alırlar ve bu cins örümceklere violin yani keman örümcekler denilmektedir (1, 2). Zararlı cinslerden biri olan Loxocelesin farklı türleri mevcuttur. Loxosceles recluse (Kahverengi keşiş örümcek) Amerika Birleşik Devletlerinin bazı eyaletlerinde bildirilmiştir, Akdeniz türü olarak adlandırılan Loxosceles rufescens dir. Bu tür Dufour tarafından 1820'de tanımlan-mıştır (1, 2). Bunlar en sık olarak cilt lezyonuna neden olabilmekle beraber örümceğin türü ve toksin özelliğiyle ilintili olarak hastada sinir sistemi ve sistemik etkilenim de meydana gelebilir (3). Isırığının ağrısız olduğu bilinmektedir. Isırık yerinde nekrotizan araknidizm adı verilen ülserasyon ve cilt nekrozunun gelişebileceği bildirilmiştir (4). Bu lezyona neden olan asıl dermonekrotik faktör literatürde Sfingomiyelinaz D olarak belirtilmiştir. Zehirin küçük kapillerlerde hızlı koagülasyon ve oklüzyon ile doku nekrozuna yol açtığı bilinmektedir. ÖzetLoxosceles ısırığında görülen en sık bulgu ısırık yerinde progresif ülsere dermonekrozdur. Sphingomyelinase D zehirdeki asıl dermonekrotik faktördür. Zehir küçük kapillerlerde doku nekrozu başlangıcı olan hızlı koagülasyon ve oklüzyona neden olarak etkisini gösterir. 28 yaşında kadın hasta, sabah ayakkabısını giymeye çalışırken kahverengi bir örümcek tarafından ısırılmasından 3-4 saat sonra kliniğimize başvurdu. Sağ ikinci parmak iç proksimalinde lokal minimal inflamasyondan başka bulgusu yoktu. Ertesi gün gelen hastada ayak bileğine kadar orta derecede ödem, ısırık yerinden başlayarak proksimale ilerleyen sınırları net olmayan palpasyonla ısı artışı ve geniş kırmızı-mor cilt lezyonu mevcuttu. Hospitalizasyonun ilk günü CBC 'de RDW 15,50, lökosit 11,20, nötrofil %79,80, lenfosit %11,30, CRP 16, ABK'da CPK 455, LDH 78, sedimantasyon, PT, PTZ, kan gazı parametreleri normal sınırlarda idi. Ayak düz filmi çekildi. Ayak stabilizasyon ve elevasyonu sağlandı. Loxosceles zehirlenmesi öntanısıyla Acil Tıp adına 5 gün hospitalize edildi. Hospitalizasyonda sıvı replasmanı, antibiyotik, kortikosteroid, antiinflamatuar ile konservatif tedavi başlandı. Dördüncü hafta hafif pigmente cilt bulgusu dışında doku nekrozuna ait komplikasyon gelişmeksizin iyileşme sağlandı. Böcek sokmaları ile ilk anlarda belirgin bir şikayet ve bulgu olmaması klinisyeni yanıltmamalıdır. Bu hastaların izlemi ve kontrole çağrılmasının ciddi komplikasyonlar ve atlanabilecek olgularda önemi açıktır. (JAEM 2013; 12: 101-4) Anahtar kelimeler: Loxosceles, acil tıp AbstractThe most common finding of Loxosceles biting is a progresive ulcerous dermanecrosis. The responsible dermonecrotic factor found in the venom is Sphingomyelinase D. Poison effects are indicated by coagulation and occlusion which are the initial triggers of tissue necrosis in small capillaries. A 28 year old female patient was admitted after being bitten by a brown spider 3-4 hours earlier whil...

No abstract