Amaç: Sağlık Bilimleri Fakültesi öğrencilerinin dismenore ile baş etmede kullandığı geleneksel ve tamamlayıcı tıp uygulamalarını belirlemektir. Yöntem: Araştırma tanımlayıcı tipte olup, Ankara'da bir vakıf üniversitesinin sağlık bilimleri fakültesinde öğrenime devam eden kadın öğrenciler ile yürütüldü. Araştırmanın örneklemini çalışmaya katılmaya gönüllü olan ve formları tam dolduran 206 kadın öğrenci oluşturdu. Verilerin toplanmasında, araştırmacılar tarafından literatürden yararlanılarak oluşturulan, katılımcıların sosyo-demografik ve menstrual özelliklerini, dismenore yaşama durumu, özellikleri ve baş etmede kullanılan geleneksel ve tamamlayıcı tıp uygulamalarına ilişkin verileri tanılayan kullanılmıştır. Araştırma verileri 27 Mayıs-5 Ağustos tarihleri arasında toplanmıştır. Araştırmadan elde edilen veriler IBM SPSS 27 programı ile değerlendirilmiştir. Araştırmadan elde edilen verilerin analizinde; sayı, yüzde, ortalama±standart sapma, minimum ve maksimum değerler gibi tanımlayıcı istatistikler kullanılmıştır. Bulgular: Öğrencilerin Dismenore yaşama prevalansının %90,3 olduğu, %39,8'inin dismenoreyi şiddetli şekilde yaşadığı bulundu. Öğrencilerin dismenoreye yönelik geleneksel ve tamamlayıcı tıp uygulamaları olarak sırasıyla; sıcak uygulama, bitki çayı, duş alma, masaj, egzersiz, müzik dinleme, akupresür, kayropraktik spinal manipülasyon terapi, refleksoloji ve vitamin-mineral alma yöntemlerini kullandıkları belirlendi. Sonuç: Öğrencilerin büyük bir çoğunluğunun dismenore yaşadığı belirlendi. Öğrencilerin dismenore ile baş etmede birbirinden farklı geleneksel ve tamamlayıcı tıp uygulamalarını kullandıkları belirlendi.

Amaç: Sağlık Bilimleri Fakültesi öğrencilerinin premenstrual semptomlar ile baş etmede kullandığı geleneksel ve tamamlayıcı tıp uygulamalarını belirlemektir. Yöntem: Araştırma tanımlayıcı tipte olup, Ankara'da bir vakıf üniversitesinin sağlık bilimleri fakültesinde öğrenime devam eden kadın öğrenciler ile 27 Mayıs -6 Ağustos tarihleri arasında yürütüldü. Araştırmanın örneklemini çalışmaya katılmaya gönüllü olan ve formları tam dolduran 154 kadın öğrenci oluşturdu. Verilerin toplanmasında, kişisel bilgi formu ve Premenstrual Sendrom Ölçeği (PMSÖ) uygulandı. Araştırma verileri IBM SPSS 25 programı ile değerlendirildi. Araştırmanın analizinde sayı, yüzde, ortalama±standart sapma, minimum ve maksimum değerler gibi tanımlayıcı istatistikler, Kolmogorov-Smirnov testi, Kruskal Wallis Varyans Analizi ve Mann Whitney U testi kullanıldı. Bulgular: Öğrencilerin PMS prevalansının %80,5 olduğu bulundu. Öğrencilerin geleneksel ve tamamlayıcı tıp uygulamaları olarak, bitkisel tedaviler ve vitamin desteğinden en çok vitamin desteği yöntemini (%20,8); vücut terapilerinden en çok masaj yöntemini (%61,7); zihin ve beden tekniklerinden en fazla müzik dinlemek yöntemini (%72,1); sıcak uygulama tekniklerinden en fazla karın bölgesine sıcak uygulama yöntemini (%86,4) kullandıkları belirlendi. Sonuç: Öğrencilerin büyük bir çoğunluğunun premenstrual semptomları yaşadığı belirlendi. Öğrencilerin premenstrual semptomlarla baş etmede birbirinden farklı geleneksel ve tamamlayıcı tıp uygulamalarını kullandıkları belirlendi.