In this study, slurry photocatalytic oxidation process was investigated for natural organic matter removal from aqueous humic acid solutions by using different titanium dioxide (TiO 2 ) under UV-A irradiation. Bench scale experimental studies were conducted at different humic acid concentration at the range of 10-50 mg/L and different pH. Anatase and mixedphase anatase-rutile TiO 2 nano particles used in the photocatalytic reactor. The results were evaluated in terms of the parameters that are specific to organic matter content such as dissolved organic carbon concentration, ultraviolet absorbance at 254 nm (UV 254 ), specific ultaviolet absorbance at 254 nm, and color (VIS 400 ). It was observed that increasing humic acid concentration decreases photocatalytic degradation efficiency. The reactivity of the mixedphase anatase-rutile (Degussa P-25) TiO 2 was greater than individual anatase particles and the highest efficiency was observed at pH 3 for anatase TiO 2 .

Efficient synthesis of antibacterial and antifungal titanium dioxide nano powders offers new advanced properties and opportunities for industrial applications. In the present study, TiO2 nano particles were synthesized by solgel method using aqueous and alcoholic solutions of titanium tetraisopropoxide (TTIP). The effects of solvent type, support material (calcite, talk, zinc borate, silica) and drying temperature on antibacterial/antifungal and structural properties namely the average particle size and surface area of titania particles were investigated.

This study aims to analyze the representation of Istanbul in the Independent Cinema of Turkey. My study focuses on Istanbul not only because Istanbul presents an opportunity for micro-scaled analysis for Turkey, but also because of the fact that the cinema of Turkey being Istanbul-oriented. I focus on the major political and sociological turning points of Turkey and how all these transformations have altered the presentation of Istanbul in the movies of the same period. The migration remained to be one of those main turning points in people's life and their conditions -in particular migration from rural to urban -on which this study is focused.

Baba"nın yokluğu, pek çok filmde ana karakterin eylemlerini gerçekleĢtirmesinde etkili ve aynı zamanda temel bir motivasyon kaynağı olarak kendini gösterir. Babanın yokluğu bazen babanın ölmüĢ olmasından kaynaklanırken bazen de baba figürünün güçsüz olması dolayısıyla gerçekleĢir. Baba eksiği çoğunlukla oğul tarafından doldurulurken, erkek çocuk ölen babanın yerine yerleĢir ve onun rolünü edinir. Diğer yandan iktidarın ailedeki ilk temsilcisi olarak baba figüründeki eksiklik, geniĢ bir yelpazedeki otorite simgesi ile de kapatılabilir. Bu makalede, ana karakteri/lerini bir erkek çocuğun yada erkek çocukların oluĢturduğu ve "çocuk bakıĢ açısı" ile çekilen 2010 sonrası Bağımsız Türkiye Sineması"ndaki filmlerdeki Baba Yasası"nın inĢasına odaklanılacaktır. Jacques Lacan"a göre baba, akrabalık iliĢkileri açısından ensest yasağını kurarken aynı zamanda topluluğun yasasının özneye aktarılmasını da sağlar. ÇalıĢmada, örneklemi oluĢturan Sivas (Kaan Müjdeci, 2014), Rauf (BarıĢ Kaya-Soner Caner, 2016), Mavi Bisiklet (Ümit Köreken, 2016) ve Kar Korsanları (Faruk Hafızhacıoğlu, 2016) adlı filmlerde, babanın yokluğunda, toplumsalın yasasının yani Babanın Yasası"nın nasıl kurulduğu ve iĢlediği anlatılacaktır. Ayrıca Slavoj Žižek"in tanımladığı anamorfik bakıĢ açısı ile sembolik baba figürünü temsil eden otoriteyi simgeleyen kurumlar üzerinden filmlerdeki otoriteye karĢı erkek çocukların duruĢları da saptanacaktır.