When the Turkish administrative culture and the formation of the State tradition are examined, it is seen that ethical values as well as moral values are very important. When the administrative process is assessed in terms of moral and ethical values, the fact that the basic values such as justice, meritocracy, and goodness are considered as necessary conditions for good administration is informative about the State tradition. Because, ethics values and principles are emphasized also in the political treatises, which are accepted as one of the basic building blocks of administrative culture, these ethical values and principles are often mentioned as administrative principles, and the attention is drawn to the importance of these values in terms of the stability of administration/administrator and the survival of the state. Nowadays, although the ethical phenomenon is evaluated with new acceptable concepts such as accountability, transparency, openness, and professionalism as well as the principles stated in the political treatises, the origin is based on the old as seen in the example of political treatise. The content of Farabi's Al-Madinatul Fazila (The Excellent City), which is accepted as one of the first examples of political treatise, shows that the importance of ethical values and principles is emphasized in the discourses on how administration and administrator should be. In the study conducted theoretically in this framework, an evaluation of how the ethical values and principles, whose origins date back to very old times, and which gained clear statements in the early 2000s, were handled in Farabi's Al-Madinatul Fazila (The Excellent City), and Farabi's ethical understanding is tried to be put forward accordingly.

Devlet ve birey kavramlarının geleneksel düşünceden kopup modern halindeki şekline bürünmesi Machiavelli’nin katkılarıyla gerçekleşmiş, ardından birçok düşünürün bu kavramları daha da geliştirmesiyle günümüzdeki haline ulaşmıştır. Çalışmada Machiavelli’ye değinmeden önce toplum sözleşmesinin ne olduğu kısaca ele alınmış ve toplum sözleşmesi kuramının önemli düşünürleri olan Hobbes, Locke, Rousseau ve Spinoza’nın üzerinde durulmuştur. Nihayetinde modern siyasal iktidarı din, ahlak gibi siyaseti aşan değer ve kavramlarla açıklamayı reddederek siyasal iktidarı dünyevi/laik bir iktidar haline getirmek Machiavelli ile başlamış ve birçok düşünürün katkılarıyla gelişmiştir. Bu düşünce anlayışı, gelenekten kopuşu simgelemiş ve devleti insan iradesinin ürünü olarak görmüştür. Ardından toplum sözleşmesi kuramcıları da devletin oluşumunu insana dayandırarak çeşitli etkenler doğrultusunda devleti bir sözleşme ile insanların kendi iradeleriyle egemenliklerini üstün bir otoriteye devretmeleri sonucu ortaya çıktığını savunmuşlardır. Çalışmanın devamında toplum sözleşmesi kuramının ilk zeminini oluşturan Machiavelli’nin bu anlayış doğrultusunda, devletin nasıl ortaya çıktığı fikrine, ardından gerçekleştirilen yönetim biçimlerine ve insan doğasının siyaset üzerinde etkilerine yer verilmiştir. Son olarak da Machiavelli’nin bireyin kendi yaşamını sürdürmesi için gerekli bir yapı olarak gördüğü laik devletinde, birey kavramı ve devlet ile ilişkisi incelenmiştir.