Bu araştırmanın amacı, Pozitif Psikoloji eğitiminin PERMA modeline göre üniversite öğrencilerinin iyi oluşu üzerine olan etkisini incelemektir. Araştırmada, öntest-sontest kontrol grubu olmayan yarı-deneysel desen kullanılmıştır. Araştırmanın örneklemi Üsküdar Üniversitesi’nde öğrenim gören ve araştırmaya katılmayı kabul eden 1209 öğrenciden oluşmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak PERMA Ölçeği kullanılmıştır. Araştırmada, öğrencilerin PERMA skorlarının ön-ölçüm ve son-ölçümünün karşılaştırılması için Eşleşmiş Örneklem t Testi uygulanmıştır. Ayrıca, cinsiyete göre PERMA alt boyut ve toplam skorlarının karşılaştırılması için Bağımsız Örneklem t testi yapılmıştır. Analizler, verilerin normallik ölçütünü sağlayan çarpıklık ve basıklık değerleri kontrol edildikten sonra SPSS 25.0 üzerinden gerçekleştirilmiştir. Araştırma bulgularına göre bir dönem boyunca (14 hafta) alınan Pozitif Psikoloji dersi PERMA modeliyle anlamlı ilişkili bulunmuştur. Çalışma üniversite öğrencilerinin hayatlarını iyileştirmek amaçlı, pozitif psikoloji odaklı uygulamanın deneysel bir araştırma ile değerlendirilmesi bakımından önem taşımaktadır.

Alzheimer hastalığı, çeşitli bilişsel ve davranışsal yeteneklerin ilerleyici bir şekilde bozulması ile karakterizedir. Bu durum, sürekli olarak ilgilenilmesi gereken Alzheimer hastalarına bakım verenlere önemli sorumluluklar yüklemektedir. Bu çalışmanın amacı, Alzheimer hastalarına bakım verenlerin psikolojik yardım arama tutumları, öz yeterlilik ve stresle başa çıkma tarzları arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Çalışmada ilişkisel tarama modeli kullanılmış olup, örneklemi Alzheimer hastasına bakım veren 120 birey oluşturmaktadır. Bu çalışmadan elde edilen verilerin analizi SPSS 25.0 ile yapılmıştır. Araştırmadan elde edilen verilerde; Alzheimer hastalarına bakım verenlerde stresle başa çıkma tarzlarının psikolojik yardım almaya ilişkin tutumları arasında anlamlı düzeyde ilişki bulgulanmıştır. Psikolojik yardım almaya ilişkin tutumdaki değişimi en iyi açıklayan değişkenin sosyal desteğe başvurma yaklaşımı olduğu saptanmıştır. Aynı zamanda, bakım verenlerin stresle başa çıkma tarzları ile öz yeterlilik düzeyleri arasında anlamlı bir ilişki olduğu; kendine güvenli yaklaşımın ise öz yeterlilik için anlamlı bir yordayıcı olduğu tespit edilmiştir. Alzheimer hastaları ve bakım verenleriyle ilgili yapılan araştırmaların, yaşanılan sorunların en aza indirilmesine yönelik önlemlerin alınması ve yaşam kalitelerinin geliştirilmesine katkı sağlayacağı düşünülmektedir.

Ergenlikten yetişkinliğe geçiş döneminde yer alan 18-25 yaşlar arası, ortaya çıkan/beliren yetişkinlik dönemi olarak ifade edilmektedir. Genellikle üniversite öğrencililerinin de yer aldığı bu gelişim dönemi beraberinde getirdiği değişimler nedeniyle yaşam seyri üzerinde önemli bir etkiye sahiptir. Bu dönemin daha iyi anlaşılmasına katkı sunacağı düşünülen araştırmanın amacı üniversite öğrencilerinde bilişsel duygu düzenleme, stresle başa çıkma ve akademik öz yeterlilik arasındaki ilişkinin incelenmesidir. İlişkisel tarama modeli kullanılan bu çalışmada katılımcılar basit-rastgele örneklem yöntemi ile belirlenmiştir. Araştırmanın örneklem grubunu 289 üniversite öğrencisi oluşturmaktadır. Katılımcılara Sosyodemografik Bilgi Formu, Bilişsel Duygu Düzenleme Ölçeği (BDDÖ), Stresle Başa Çıkma Tarzları Ölçeği (SBTÖ) ve Akademik Öz Yeterlilik Ölçeği çevrim içi olarak uygulanmıştır. Araştırmanın istatistiksel analizleri SPSS 25.00 ile yapılmış olup tek yönlü varyans analizi ve bağımsız örneklemler t testi kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen verilere göre üniversite öğrencilerinin bilişsel duygu düzenleme ve stresle başa çıkma düzeyleri arasında orta düzeyde pozitif yönde anlamlı ilişki olduğu saptanmıştır. Ayrıca akademik öz-yeterlilik ile bilişsel duygu düzenleme ve stresle başa çıkma düzeyleri arasında da pozitif yönde ve orta düzeyde anlamlı bir ilişki olduğu bulunmuştur. Cinsiyet değişkenine göre kendine güvenli yaklaşım erkek katılımcılarda daha yüksek ortalamaya sahipken, çaresiz yaklaşımın kadın katılımcılarda daha yüksek ortalamaya sahip olduğu görülmektedir. Bu araştırmanın üniversite öğrencilerinin sorunlarının belirlenmesi ve buna yönelik önlemlerin alınmasında klinik uygulamalar, eğitim psikolojisi ve ilgili akademik çalışmalara katkı sunacağı düşünülmektedir.

Güçlü ilişkiler kurmaya, doğru kararlar vermeye ve zor durumlarla başa çıkabilmeye yardımcı olan duygusal zekâ, ergenlik dönemi için önemli belirleyiciler arasında yer almaktadır. Bu araştırma ergenlik dönemindeki bireylerin algıladıkları aile yapılarının hâlihazırdaki duygusal zekâ ve psikolojik sağlamlık düzeylerine olan etkisinin incelenmesini amaçlamaktadır. Çalışmanın örneklemini 240 kadın ve 81 erkekten oluşan 321 ergen birey oluşturmaktadır. Katılımcılara Sosyodemografik Bilgi Formu, Duygusal Zekâ Özelliği Ölçeği (DZÖÖ), Aile Yapısını Değerlendirme Aracı (AYDA) ve Psikolojik Sağlamlık Tutum Beceri Ölçeği (PSTBÖ) uygulanmıştır. Veri toplama işlemi uygun örneklem yoluyla çevrim içi (Google Forms) olarak gerçekleştirilmiştir. Bu çalışmada elde edilen verilerin analizi SPSS 25.00 ile yapılmıştır. Verilerin analizinde normallik eğrisine bakılarak betimsel istatistik sonuçlarına ulaşılmıştır. Daha sonra Çok Değişkenli ve Basit Regresyon Analizi ve Pearson Kolerasyon Analizi uygulanmıştır. Araştırma verilerinden elde edilen bulgulara göre ergenlik dönemindeki bireylerin aile yapılarının alt boyutları ile duygusal zekâ ve psikolojik sağlamlık düzeyleri arasında anlamlı bir ilişki olduğu saptanmıştır. Ayrıca duygusal zekâ ile aile yapılarından yönetim alt boyutu arasında anlamlı bir ilişki tespit edilmiştir. Bu çalışmanın klinik çalışmalar dâhil olmak üzere ilgili literatüre katkı sağlayabileceği düşünülmektedir.