In this study, the effects of ozonetherapy on secondary wound healing were evaluated histologically and immuno-histochemically. Material and Methods: 8 healthy pigs were used in this study. Six wounds with 10 mm in diameter were created through the punch technique on the palatinal gingiva of each pig. Ozone gas was applied on only 3 wounds (test group) and the remaining 3 were left to natural healing (control group). Biopsy samples were taken from one of the wounds in each group on the third day, from another wound of each group on the seventh day, and from another one on the tenth day. Routine histological analysis and immuno-histochemical staining were performed to investigate transforming growth factor-beta (TGF-β) and (VEGF) expressions. Results: No statistical difference was found between the test and control groups in terms of collagen fibers, epithelial formation and inflammation scores. A VEGF expression found in the test group was statistically higher than control group samples taken on the 3rd and 7th day. There was no statistical difference between the test and control groups in terms of TGF-β expression on any of the sampling days. Conclusion: The topical application of ozone gas could be effective in the early stages of wound healing by increasing the amount of VEGF expression. Clinical Relevance: Topical application of ozone gas may be effective in the early stages of oral wound healing.

Reduced sleep duration, poor sleep quality and fatigue are related to reduced immunity and increased inflammatory markers. Due to its potential to influence inflammation, poor sleep quality and fatigue could be factors for periodontitis and quality of life. Ninety-three individuals with untreated periodontitis and thirty-one individuals with healthy gingiva were included in the study. The research involved a clinical examination and a questionnaire. Demographic information, information on oral health, oral hygiene habits, the Pittsburgh Sleep Quality Index, Jenkins Sleep Scale, Multidimensional Assessment of Fatigue Scale, and Oral Health Impact Profile-14 were included in the questionnaire. Patients were diagnosed based on the 2017 World Workshop on the Classification of Periodontal and Peri-Implant Diseases and Conditions. No statistically significant difference was revealed between sleep quality, fatigue, oral health related quality of life, and stage-grade of periodontitis (p<0.05). However, periodontitis group had higher Oral Health Impact Profile-14 scores (p<0.05). A statistically significantly lower sleep duration was observed in stage IV periodontitis group than the other groups (p<0.05). A statistically significant positive correlation was observed between the Pittsburgh Sleep Quality Index and the scores of the other questionnaires (p<0.05). The stage of periodontitis may impact sleep duration.

Amaç: Dental implantlar; eksik dişlerin fonksiyonel rehabilitasyonu ve hastaya eski fonksiyon, estetiğini tekrar kazandırmak amacıyla uygulanan çene kemiklerinin içine yerleştirilen cerrahi materyallerdir. Bu çalışmanın amacı, Türkiye’de bireylerin dental implantlar hakkındaki bilgi düzeyini ve farkındalığını değerlendirmektir. Gereç ve Yöntem: Çalışmamıza 161 kadın 114 erkek olmak üzere, toplam 275 birey katıldı. Katılımcılar demografik verileri de içeren 16 soruluk bir anket doldurdu. İstatistiksel analizler için Ki-kare testi ve Pearson Korelasyon testi kullanıldı. Anket kapsamında bireylere dental implant farkındalığını ve bilgi düzeylerini ölçen sorular yöneltildi. İmplant hakkında bilgiyi hangi kaynaktan öğrendikleri veya kimden duymak istedikleri, implantın ömrü ve dezavantajları, tedavi seçeneği olarak implant tedavisini tercih edip etmeyecekleri gibi sorular yöneltildi. Bulgular: Katılımcıların %86,2’sinde dental implant farkındalığı olduğu tespit edildi. İmplant tedavisi tercih etmenin yaş, cinsiyet, gelir düzeyi ve eğitim düzeyi ile ilişkili olmadığı görüldü (p>0.05). Sonuç: Çalışmanın sonuçları dental implant tedavisi ile ilgili farkındalık seviyesinin arttığını, ancak hala sınırlı olduğunu, ayrıntılı bilgilerin ise eksik olduğunu göstermektedir. Farkındalığın artırılması için diş hekimlerine daha fazla iş düşmektedir.

Amaç: Bu çalışmanın amacı, yorgunluk, periodontal hastalık ve ağız sağlığı ile ilgili yaşam kalitesi arasında ilişkiyi değerlendirmektir. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya 90 hasta katıldı ve hastalar rutin periodontal muayene sonuçlarına göre: periodontal sağlıklı, gingivitis ve periodontitis olmak üzere 3 gruba ayrıldı. Katılımcıların sosyodemografik verileri, sigara içme durumları ve oral hijyen alışkanlıkları sorgulandı. Yorgunluk seviyelerinin değerlendirilmesi için çok boyutlu yorgunluk değerlendirilme ölçeği (ÇBYDÖ), ağızla ilişkili yaşam kalitelerinin değerlendirilmesi için ise Ağız Sağlığının Günlük Aktivitelere Etkisi (OIDP) anketinden yararlanıldı. Elde edilen sonuçlar p<0,05 anlamlılık düzeylerine göre istatistiksel olarak analiz edildi. Bulgular: Periodontitisli katılımcıların yaş ortalamasının diğer katılımcılardan istatistiksel olarak anlamlı miktarda daha fazla olduğu görüldü (p<0,05). Toplam OIDP skorlarında gruplar arasında anlamlı bir farklılık olamamakla birlikte en düşük ağızla ilgili yaşam kalitesi (OHRQoL) periodontitisli grupta, en yüksek ise gingival sağlıklı grupta izlendi. Ağız temizliği, uyuma ve rahatlama durumlarında ise periodontitisli grupta istatistiksel olarak anlamlı miktarda daha düşük OHRQoL görüldü (p<0,05). ÇBYDÖ analizinde, periodantal sağlıklı grupta, diğer gruplara göre daha yüksek skorlar elde edildi (p<0,05). Sonuç: Çalışmamızda OIDP ve gingival indeks (Gİ) arasında pozitif bir korelasyon olduğu, periodontitisin OHRQoL’yi olumsuz olarak etkilediği, periodontitisli bireylerin yaş ortalamasının, periodontal sağlıklı ve gingivitisli bireylerden daha yüksek olduğu, gingival sağlıklı bireylerin yorgunluk skorlarının daha yüksek olduğu görüldü.

Amaç: Bu çalışmanın amacı, Necmettin Erbakan Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Periodontoloji Anabilim Dalı’nda cerrahi olmayan periodontal tedavileri yapılan bireylerin periodontal durumları ile sistemik hastalık ve kişisel alışkanlıkları arasındaki ilişkinin değerlendirilmesidir. Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya 289’u erkek, 510’u kadın olmak üzere toplam 799 birey dahil edildi. Hasta formlarına kaydedilmiş olan demografik veriler, medikal ve dental anamnezler, sigara kullanımı, sistemik durum bilgileri ile klinik periodontal parametreleri değerlendirildi. Periodontal durumlarına göre gingivitis (G) ve periodontitis (P) olmak üzere hastalar iki gruba ayrıldı. Oluşturulan grupların periodontal klinik parametreleri (gingival indeks, plak indeksi ve sondalamada kanama indeksi), sistemik hastalıkları, yaş, cinsiyet ve kişisel alışkanlıkları değerlendirildi. P<0,05 istatistiksel olarak anlamlı kabul edildi. Bulgular: Gingivitisli bireylerin yaş ortalaması 48,51±11,16; periodontitisli bireylerin yaş ortalaması 39,55±15,15 idi. Periodontitis grubunda periodontal parametre değerleri daha yüksekti (p<0,05). Yaş, cinsiyet, eğitim durumu ve beden kütle indeksi açısından gingivitisli ve periodontitisli gruplar arasında anlamlı farklılık vardı (p<0,05). Çalışmaya dahil edilen bireylerde sistemik hastalık oranı %86,2 idi. Sonuç: Hastalardan alınan anamnez bilgileri ve yapılan klinik ölçümler periodontal hastalıkların teşhis ve tedavisinde oldukça öneme sahiptir. Hastalar taşıdıkları risk faktörleri açısından bilgilendirilmeli ve tedavi planlamasında bu faktörler dikkate alınmalıdır.