Η παρούσα διατριβή αποβλέπει στην εξέταση τεσσάρων δημογραφικών γεγονότων υπό την προοπτική της οικονομικής επιστήμης. Ειδικότερα, επιχειρεί την διερεύνηση του σχετικού εισοδήματος του Easterlin ως προς την εξέλιξη των εξής δημογραφικών γεγονότων: του γάμου, της γεννητικότητας εκτός γάμου, και του φαινομένου της ηλικιακής μετάθεσης της γεννητικότητας εν γένει. Ο Easterlin θεωρεί ότι τα νεότερα άτομα λαμβάνουν τις αποφάσεις τους επί τη βάσει της σχετικής τους αφθονίας. Αυτό σημαίνει ότι προβαίνουν σε μία σύγκριση, μεταξύ της παρούσης (δυνάμει) κατάστασής τους, και εκείνης που βίωσαν κατά την διάρκεια της παιδικής τους ηλικίας. Ως εκ τούτου, όσο υψηλότερο το επίπεδο διαβίωσής τους ως ανήλικοι, τόσο υψηλότερες οι απαιτήσεις τους στη νεότητά τους. Αυτή είναι, εν συντομία, η υπόθεση του σχετικού εισοδήματος του Easterlin. Προκειμένου να εξετάσουμε αυτήν την υπόθεση, χρησιμοποιούμε μίκρο-δεδομένα από την βάση IPUMS-CPS για την περίοδο μεταξύ 1976 και 2016. Το πεδίο της έρευνά μας είναι οι ΗΠΑ, και ειδικότερα οι λευκοί μη-ισπανοί πολίτες (λόγω προσβασιμότητας). Τα αποτελέσματα επιβεβαιώνουν την διατυπωθείσα υπόθεση. Το σχετικό εισόδημα των ατόμων νεαρής ηλικίας προκύπτει στατιστικά σημαντικό και στα τρία προαναφερθέντα δημογραφικά γεγονότα. Πιο συγκεκριμένα, το σχετικό εισόδημα συσχετίζεται αρνητικά με τη γεννητικότητα εκτός γάμου και του φαινομένου της μετάθεσης της γεννητικότητας εν γένει, αλλά θετικά με τα ποσοστά γάμου σε αυτέ τις ηλικίες. Επιπροσθέτως, βρίσκουμε ότι το σχετικό εισόδημα προβλέπει καλύτερα τα ποσοστά γάμου και την μετάθεση της γεννητικότητας από το απόλυτο εισόδημα, τόσο ως προς το μέγεθος των συντελεστών, όσο και ως προς την στατιστική σημαντικότητα. Εν συνεχεία, εξετάζεται το φαινόμενο της ανάκαμψη της γυναικείας γονιμότητας (fertility rebound). Αυτό το φαινόμενο συνέβη στα τέλη της δεκαετίας του 90 με αρχές του 00 και έλαβε χώρα, κατά κύριο λόγο, στις ανεπτυγμένες χώρες. Η μέχρι τούδε έρευνα το έχει εξετάσει ως προς τον δείκτη της ανθρώπινης ανάπτυξης (HDI) και το κατά κεφαλήν ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (GDP per capita). Στο αντίστοιχο κεφάλαιο, προσθέτουμε, επιπλέον, την παραγωγικότητα της εργασίας και τη συμμετοχή των γυναικών στην αγορά εργασίας. Η εξέτασή μας αυτή καλύπτει την περίοδο από το 1970 έως το 2016 για χώρες του ΟΟΣΑ. Σχηματίζουμε δύο ομάδες χωρών (υψηλού και χαμηλού εισοδήματος). Ο στόχος είναι να ανακαλύψουμε εκείνο τον παράγοντα (μεταξύ ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος, παραγωγικότητας της εργασίας, συμμετοχής των γυναικών στην εργασία) για τον οποίο τα σημεία καμπής μεταξύ των δύο ομάδων βρίσκονται εγγύτερα, ή και ταυτίζονται (στατιστικά ασήμαντα). Τα εξαχθέντα αποτελέσματα φανερώνουν ότι αυτή η απόσταση ελαχιστοποιείται για την παραγωγικότητα της εργασίας. Στο πρώτο μέρος αυτής της εργασίας, και στηριζόμενοι στην δημογραφία, την οικονομική θεωρία, και ορισμένα πρόσφατα δεδομένα, παραθέτουμε μερικές σκέψεις επί του τελικού αποτελέσματος. Καταλήγουμε ότι η παραγωγικότητα της εργασίας αποτελεί τον σημαντικότερο παράγοντα για την εκκίνηση της ανάκαμψης της γυναικείας γονιμότητας.
