Εισαγωγή: Η παρουσία δύο ή περισσοτέρων αποβολών ορίζεται ως καθ’ έξιν αποβολές. Στις γυναίκες που πάσχουν από καθ’ έξιν αποβολές, περίπου στο 50% το αίτιο θα μείνει άγνωστο παρά τον πλήρη κλινικο-εργαστηριακό έλεγχο. Το γονίδιο FMR1 υπόκειται σε μεταλλάξεις με τη μορφή τρινουκλεοτιδικών (CGG)n επαναλήψεων. Οι γυναίκες που φέρουν αλληλόμορφα του FMR1 με αυξημένο αριθμό επαναλήψεων CGG, έχουν επιδείνωση του αναπαραγωγικού δυναμικού τους. Αυτό συμβαίνει όταν οι επαναλήψεις είναι από 55 – 200, μια κατάσταση που ονομάζεται προμετάλλαξη του εύθραυστου Χ, και συνδέεται με πρόωρη ωοθηκική ανεπάρκεια. Αριθμός επαναλήψεων CGG μικρότερος των 40 θεωρείται φυσιολογικός, ενώ επικρατεί αβεβαιότητα για την περιοχή 41 -54 επαναλήψεις (ενδιάμεση ζώνη). Στην παρούσα διατριβή εξετάσθηκε η παρουσία των CGG επαναλήψεων σε γυναίκες με καθ’ έξιν αποβολές αγνώστου αιτιολογίας και η επίδραση που πιθανόν αυτές έχουν στη γονιμότητα. Μέθοδοι: Η παρούσα διατριβή αποτελεί μια προοπτική μελέτη ασθενών μαρτύρων και περιλαμβάνει 49 γυναίκες που πάσχουν από καθ’ έξιν αποβολές αγνώστου αιτιολογίας και 49 γυναίκες με αποδεδειγμένη γονιμότητα, ως ομάδα ελέγχου. Η μέγιστη ηλικία εισαγωγής στη μελέτη ήταν τα 40 έτη. Έγινε λήψη φλεβικού αίματος και εξετάσθηκε η παρουσία αλληλόμορφων του FMR1 με αυξημένο αριθμό επαναλήψεων, με τη χρήση μεθόδων PCR και ηλεκτροφόρησης. Τα περιστατικά που ήταν θετικά, ελέγχθηκαν περαιτέρω με τη μέθοδο της αλληλούχισης. Ως όριο για τα θετικά περιστατικά ορίστηκε η παρουσία περισσότερων από 40 CGG επαναλήψεων. Αποτελέσματα: Ο αριθμός των CGG επαναλήψεων διαφέρει σημαντικά στις δύο πληθυσμιακές ομάδες (Man Whitney test, p = 0.027). Βρέθηκαν τέσσερις γυναίκες θετικές στην ομάδα ασθενών και μια στην ομάδα ελέγχου (OR: 4.267, ci .459-39.629). Όλα τα θετικά περιστατικά ανήκουν στην ενδιάμεση ζώνη.Οι γυναίκες στην ομάδα ασθενών είχε κατά μέσο όρο 2.65 ± 0.75 αποβολές, με διακύμανση από δύο μέχρι πέντε. Το ποσοστό των γυναικών με δύο αποβολές ήταν 53,1%, με τρεις 34,7%, με τέσσερις 10,2% και με πέντε αποβολές 2,0%. Ο αριθμός των αποβολών δε σχετίζεται με τον αριθμό των CGG επαναλήψεων (Kruskal-Wallis test, p = 0.255). Συζήτηση: Είναι γνωστό ότι οι γυναίκες που φέρουν προμετάλλαξη του FMR1 γονιδίου, έχουν κίνδυνο να εμφανίσουν πρόωρη ωοθηκική ανεπάρκεια. Αντιθέτως οι γυναίκες στην ενδιάμεση ζώνη CGG επαναλήψεων, δε φέρουν αυτόν τον κίνδυνο. Τα αλληλόμορφα του FMR1 με αυξημένο αριθμό επαναλήψεων, μπορούν να κληρονομηθούν στους απογόνους αυτούσια, ή με αύξηση του αριθμού των επαναλήψεων. Επιπρόσθετα, το FMR1 γονίδιο να υποστεί μεθυλίωση. Είναι πιθανό αυτές οι ασταθείς μεταλλάξεις να οδηγούν σε βλάβες που είναι ασύμβατες με τη ζωή και να προκαλούν τελικά αποβολή στο κύημα. Αυτή η θεωρία θα μπορούσε να υποστηριχθεί περαιτέρω με ανάλυση στο DNA των προϊόντων αποβολής, αναζητώντας είτε αλληλόμορφα γονίδια με αυξημένο αριθμό επαναλήψεων CGG, είτε με άλλο τρόπο επηρεασμένο γονίδιο FMR1 (π.χ. μεθυλίωση). Πολλά ζευγάρια που πάσχουν από καθ’ έξιν αποβολές, ψάχνουν εναγωνίως για αίτια και θεραπεία. Πιθανώς, για κάποιες από αυτές τις περιπτώσεις, να ευθύνεται η παρουσία αλληλόμορφων του FMR1 με αυξημένο αριθμό επαναλήψεων. Η παρούσα διατριβή δύναται να αποτελέσει μια πιλοτική μελέτη – οδηγό, για επόμενες εργασίες, που τελικά θα επιβεβαιώσουν ή θα απορρίψουν τον παραπάνω συσχετισμό