De buitenlander vindt somtijds goed, ons de Chinezen van her we~ten te noemen, en omdat dear toeh wel eenige lof achter schuflt, hebben wij ons diea titel laten welgevaUen. Immers, men wil gaarne hooren dat men tot eene natie behoort, die bekend staat als arbeidzaam, -geduldig on overleggend, e5 dit zijn stellig eenige der belangrijkste punten, die aanleiding gegeven hebben tot voormelde vergelijking: intussehen meen ik dat er nog eene gewlgtige zaak is, die wij zelf moeten erkennen, dat de bewoners van her eigenlijke Hob-/and met de Chinezen gemeen hcbben : ik bedoel de aangeboren neiging, om met eenigzins tc weinig achting over de landprovinci~n te spreken, en helaas, ook te denken; --even als onze Aziatische collega's ieder .en alles war buiten hunne grenzen ligt, als barbaren ca als barbaarsch uitkrijten en voor .zeer onaanzienlijk houden, --zoo ook is onze lens niet alleen ,,Holland boron el," (want dat is stellig in groote mate verdicnd), mear wij tellen de belangrijke deelen van ons rijk die achtcr IJssel en Maas liggen, te dikwijls niet genoeg; wij miskennen de produeticve kraehten die dear schuilen, en waarderen te weinig de veerkracht waarmede die landstreken zich ontwikkelen. Zal men her ontkennen dat l~riesland en Groningen bij vclen Siberi~ heet, dat Drcnthe voor ggn groot heideveld, en Overijssel voor achterland wordt gehouden ? Noord-Brabant komt er in verhouding hog her best af, maar Zeeland staat bepaald gcnoteerd ,~ls onbewoonbaar, terwijl zelfs de naburige Betuwe, de ~vieg on bakermat onzcr voorouders, bijna niet bekend is; van Limburg behoef ik kwalijk melding te maken, want slechts een Uiterst gering gedeclte onzer bevolking weet welke schoone en rijke landsdouwen wij in her Arrondissement Maastricht bezitten. Alleen Utrecht wordt als eene eigene zuster erkend, en daar iedcr de heerlijke oms treken van Gelderlands hoofdstad heeft bezocht en near waarde schat, zoo is menigeen wel geneigd te erkennen, dat deze bloeijende streek toch geen achterhoek is.Intusschen, aan iedereen die geen oppervlakkig beoordeelaer wil blijven in de zaken die zijn geboortegrond van nabij aangaan, rand ik om --niet per spoorweg of stoomboot zich in g6n sprong van uit Holland tot over de rljksgrenzen te begeven --, maar veeleer eens bedaard te gaen rondzien war de landprovinci~n oplevcren; zijne vooroordeclen zullen welllg~ spoedig verdwijnen, en hij zal bespeuren, 18
