2019 Yerel Seçi̇mleri̇nde Adaylarin Twitter Kullanimi

Abstract

ÖzBu çalışmada siyasal iletişim pratiklerinde Twitter kullanımı konu edinilmiştir. 31 Mart 2019 yerel seçimlerinde üç büyükşehirde belediye başkanlığı için ittifak adayı (Cumhur İttifakı ve Millet İttifakı) olan siyasetçilerin Twitter kullanımları çalışmanın odağını oluşturmaktadır. Siyasal iletişim mecrası olarak giderek daha yaygın biçimde kullanılmaya başlanan Twitter'da altı siyasetçinin kişisel hesapları, 1 Şubat-31 Mart 2019 tarihleri arasındaki paylaşımları aracılığıyla etkileşim ve katılım perspektifinden incelenmiştir. Betimsel çözümleme yöntemi ile iletişimin niteliğini değiştirme kapasitesi olan yeni bir mecranın siyasal iletişim süreçlerini nasıl etkilediği araştırılmıştır. Başka bir ifadeyle, tek yönlü ve klasik propaganda nitelikleri taşıyan bir iletişimden, etkileşimli ve karşılıklı bir iletişime geçişin görünür olup olmadığı sorgulanmıştır. Araştırma bulguları Türkiye'de siyasal iletişim faaliyetlerinin yeni medyanın sağladığı imkânlara halen uyum sağlayamadığını ortaya koymaktadır. Bu tespit, siyasal kültürün yeni iletişim mecralarının yapısal imkânlarından daha baskın olduğu göstermektedir. Anahtar Terimlersiyasal iletişim, seçim kampanyaları, propaganda, sosyal medya, Twitter Yazar(lar) (veya ilgili kurum(lar)) 2019. Atıf lisansı (CC BY-NC 4.0) çerçevesinde yeniden kullanılabilir. Ticari kullanımlara izin verilmez. Ayrıntılı bilgi için açık erişim politikasına bakınız. Hacettepe Üniversitesi İletişim Fakültesi tarafından yayınlanmıştır (383) Moment Dergi, 2019, 6(2): 382-405 Barış Yetkin AbstractThis study focuses on the use of Twitter in political communication practices in Turkey. It explores the use of Twitter by politicians who were candidates for the electoral alliances (The People's Alliance and Nation Alliance) in three metropolitan municipalities at the local elections of March 31, 2019. During the period from 1 February to 31 March 2019, the personal accounts of six politicians on Twitter, which had begun to be increasingly used as a political communication medium, were examined in terms of interaction and participation. Using a descriptive analysis method, it is investigated how political communication processes were affected by new media such as Twitter, which has the potential to change the quality of communication. In other words, this study examines whether oneway communication with classical propaganda qualities could be transformed into collaborative interaction. Research findings have shown that it is still not possible to adapt to the opportunities offered by new media for political communication practices in Turkey. This shows that the political culture is more dominant than the structural opportunities of new communication media. GirişBilişim teknolojilerinin iletişim araç ve ortamlarında yoğun şekilde kullanılmasına bağlı olarak, özellikle de Web 2.0'ın yaygınlaşmasıyla birlikte, kullanıcı türevli içerikler güncel medya manzarasının önemli bir bileşeni haline gelmiştir. Yeni medya ortamında bireysel kullanıcının artan etkinliği, siyasal süreçlerde tanıtım ve propaganda faal...