An interdisciplinary a pproach to clinical intervention for childhood bereavement

Zambelli, Grace C.; Clark, Elizabeth J.; Barile, Laurel; Jong, Ann F. de

doi:10.1080/07481188808252218

Cited by 16 publications

(7 citation statements)

References 8 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…Children's groups usually accomplish these goals through a combination of discussion and more structured activities, such as listening to stories or music, producing artwork, or playing games (Moody & Moody, 1991; Zambelli & DeRosa, 1992). More structured bereavement interventions often include parallel parent and child groups, and aim to serve educational and therapeutic, as well as mutual support, functions (e.g., Zambelli et al, 1988). Children are typically provided with developmentally appropriate explanations of what it means for a living thing to die, and helped to understand about life cycles throughout their environment.…”

Section: Interventions For Families Coping With Parental Lossmentioning

confidence: 99%

“…Several of the interventions cited above (e.g., Black & Urbanowitz, 1985; Cook & Dworkin, 1992; Zambelli et al, 1988; Zambelli & DeRosa, 1992) described among their primary goals the facilitation of children's grief work, via enhanced understanding of death and expression of emotions. As intuitively reasonable as this goal may appear, the question of the necessity or form of grief work among children is very much unresolved, as, indeed, it is for adults (e.g., Stroebe & Stroebe, 1991; Wortman & Silver, 1989).…”

Section: Future Directionsmentioning

confidence: 99%

See 1 more Smart Citation

Children's adjustment to parental death.

Tremblay¹,

Israel²

1998

Clinical Psychology: Science and Practice

View full text Add to dashboard Cite

This article reviews the evidence regarding the effects of parental death on children's acute and long-term psychoiogica~ adjustment, as well 8s the clinical l i e nturn describing intenrentions for bereaved families. The risk of adjustment difficulties for bereaved children has shown no consistent relation t o complications of grieving, but is instead iargely accounted for by an increased probability of inadequate u r e following the loss of a parent. The liierature describing interventions for bereaved families offen little formal evaluation, and reflects our incomplete understanding of children's grief responses, and thus of appropriate treatment goals. Further rosearch should focus on more molecuiar analysis of grief processes, including grief-related interactions between children and parents, and should take into account developmental variation in children's neods and experiences. The use of mukiple informants of child and parent behavior Is strongly recommended, and the unique contributions of longitudinal research in understanding children's adjustment t o loss are highlighted.

show abstract

Section: Interventions For Families Coping With Parental Lossmentioning

confidence: 99%

Section: Future Directionsmentioning

confidence: 99%

Children's adjustment to parental death.

Tremblay¹,

Israel²

1998

Clinical Psychology: Science and Practice

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…Electronic mail may be sent to dmenendez@wisc.edu. Traditionally, there have been two streams of research investigating children's relationship with death, one that focuses primarily on children's cognitive understanding of death (Carey, 1985;Piaget, 1929;Speece & Brent, 1984, 1996 and the other that focuses primarily on children's bereavement (McCown & Pratt, 1985;Prichard & Epting, 1992;Zambelli, Clark, Barile, & de Jong, 1988). Fewer researchers have examined the interaction of the children's cognitive and affective understanding of death (Orbach, Gross, Glaubman, & Berman, 1985;Rosengren et al, 2014;Slaughter & Griffiths, 2007;Yalom, 1980).…”

mentioning

confidence: 99%

Embracing Death: Mexican Parent and Child Perspectives on Death

et al. 2019

View full text Add to dashboard Cite

A mixed‐method approach was used to explore parent and child perspectives on death in Mexico. Parents’ and children’s death‐related experiences and understanding of death were examined. While all children in this sample displayed a biological understanding of death, older children were less likely to endorse that all living things die. Children also displayed coexistence of beliefs related to death that can be attributed to both their biological and spiritual understanding of death. We also found that older children were more likely to report that a child should feel sad following the death of a loved one. These findings highlight how cultural practices shape the development of cognitive and affective processes related to death.

show abstract

“…Gelukkig begint men de laatste jaren de schadelijke invloed van de beschreven factoren te onderkennen en groeit het besef dat men kinderen bij een sterfgeval moet betrekken en bij hun rouwen moet helpen, vooral door een duidelijke uitleg te geven. Een weerslag hiervan is te vinden in een aantal recente publikaties over vroegtijdige behandeling van overlevende kinderen (onder anderen : Furman, 1974: Furman, , 1984Van Remortelle, 1993;Siegel, Messagno & Christ, 1990;Tieken, 1979;Weller, Weller & Fristad, 1990;Zambelli, Johns Clarck Barile & De Jong, 1988). Ook de presentaties van Pynoos, Worden, Machin, Walsh & Wolfe op het Internationale Rouwcongres in Sydney getuigen hiervan (Schut & De Keizer, 1991).…”

Section: De Dood Van Een Broertje Of Zusjeunclassified

Psychotherapie en vroege rouw

Coffeng¹

1995

PSIE

View full text Add to dashboard Cite

Psychotherapie en vroege rouw Ton CoffengAbstract Kinderen die een ouder, broertje of zusje verloren hebben, kunnen door dit verlies tot op latere leeftijd achtervolgd worden. Wanneer zij zich als volwassenen melden voor hulp, hebben zij een therapie nodig die teruggaat naar die vroege rouw. De hier beschreven therapie maakt gebruik van focusing opdat herinneringen kunnen worden getraceerd en rouwgevoelens geuit. De therapeut dient enige kennis te hebben van het rouwen bij een kind en van allerlei factoren die dit negatief kunnen beı¨nvloeden. Na een uiteenzetting over het rouwen bij kinderen worden enige elementen van de therapie beschreven en geı¨llustreerd met twee vignetten.Wanneer volwassenen geconfronteerd worden met het overlijden van een geliefd persoon moeten zij een lang en zwaar rouwproces ondergaan, hetgeen onder meer gepaard gaat met het beleven van heftige emoties. Hiervoor hebben zij niet alleen innerlijke kracht nodig, maar ook veel steun, begrip en geduld van familie en vrienden. Sommigen lopen hierin vast: we spreken dan van een mislukte rouw. Omdat een rouwbegeleiding in dat geval te kort schiet, wordt een rouwtherapie geı¨ndiceerd geacht. De laatste twintig jaar zijn er verschillende vormen van rouwtherapie beschreven, varie¨rend van confronterend, cathartisch en openleggend tot toedekkendsteunend en directief (zie onder anderen : Lamb, 1988;Ochberg, 1988; Ramsay, 1977a en b;Stern, 1985;Wortman & Cohen Silver, 1989;Yalom, 1980Yalom, , 1988.In twee eerdere bijdragen besprak ik een rouwtherapie waarbij de confronterende en gedragstherapeutische technieken van Ramsay werden vervangen door de subtielere methode van focusing (Coffeng, 1986(Coffeng, , 1992a. Opvallend hierbij was dat het rouwproces als vanzelf weer op gang kwam, zodra clie¨nten focusing begonnen te leren, en dat het proces eerder gekenmerkt werd door kleine gevoelsverschuivingen ('experie¨ntie¨le stappen') dan door heftige emotionele ontladingen zoals we die bij de methode-Ramsay vaak tegenkomen. Met focusing kwamen herinneringen terug en konden gevoelens voor de overleden persoon op een gedifferentieerde wijze geuit worden.Voor volwassenen die te kampen hebben met een geblokkeerde rouw naar aanleiding van een vroeg verlies ('vroege rouw') is echter meer nodig. Voor hen werd een specifieke therapie ontwikkeld, waarbij de rouw het centrale thema is en focusing als methode wordt gebruikt. De therapie is echter ingebed in een aantal attitudes, geı¨nspireerd door wat voornamelijk analytici over rouw bij kinderen hebben geschreven. Immers, als men met behulp van focusing teruggaat naar verlies uit de kindertijd -Re-contacting the child (Coffeng, 1992b) -moet men ook enig begrip hebben van de manier waarop een kind rouwt. TheorieAlgemeen wordt het verlies van een familielid of partner beschouwd als een ernstige gebeurtenis en in verband gebracht met een hoger risico op sterfte, lichamelijke ziekte of psychiatrische klachten bij nabestaanden

show abstract

An interdisciplinary a pproach to clinical intervention for childhood bereavement

Cited by 16 publications

References 8 publications

Children's adjustment to parental death.

Children's adjustment to parental death.

Embracing Death: Mexican Parent and Child Perspectives on Death

Psychotherapie en vroege rouw

Contact Info

Product

Resources

About