Annelerin Çocuk Besleme Uygulamaları ve Çocukların Yemek Yeme Davranışları

Abstract

Bu çalışmada, okul öncesi dönem çocuğu olan annelerin çocuklarını besleme uygulamaları ile çocukların yemek yeme davranışlarının değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Çalışma Ankara ilinde 2-6 yaş grubu çocuğu olan 255 anne ile gerçekleştirilmiştir. Annelerin çocuk besleme uygulamaları CFQ (Child Feeding Questionnaire), çocukların yeme davranışı CEBQ (Child Eating Behavior Questionnaire) ölçeği kullanılarak belirlenmiştir. Araştırma sonucunda elde edilen veriler, SPSS istatistik programından yararlanılarak değerlendirilmiştir. Çocukların %47.8'i kız, %52.2'si erkektir. Çocukların çoğunluğu (%78.8) 3 yaşın üzerindedir. Annelerin %50.2'si çocuklarının doğru besinleri tercih etmesinden her zaman kendini sorumlu tutmakta ve çocuklarının yediği şekerli (%78.4), abur cubur (%75.3) ve yağ içeriği yüksek besinleri (%78.4) kontrol etmektedirler. Anneler bazen çocuklarının yemek yemeyi sevdiğini (%34.9), tabağında yemek bıraktığını (%49.0), yeni yiyeceklerin tadına bakmaktan zevk aldığını (%38.0) düşünürken, %42.4'ü yeni yiyecekleri reddettiğini, %35.3'ü bazen yemekle mutlu etmenin zor olduğunu düşünmektedir. Her iki ölçekte de alt boyut toplam puanları incelendiğinde cinsiyetler arasında anlamlı farklılık bulunamamıştır (p>0.05). Annelerin yeme baskısı ile çocukların besinden keyif alma (r=-.230; p<0.01) davranışı negatif yönlü, besin seçiciliği (r=-.196; p<0.01), tokluk heveslisi olma (r=.363; p<0.05), yavaş yeme davranışı (r=.243; p<0.01) pozitif yönlü korelasyon göstermektedir. Annelerin yeme baskısı ile kısıtlama (r=.306; p<0.01) ve çocuk ağırlığı hakkındaki ilgi davranışı (r=.383; p<0.05) pozitif yönlü korelasyon göstermektedir. Bu çalışma sonucunda annelerin çocuklarının beslenmesinde baskıcı bir tutum izledikleri görülmüştür.