“…Παράλληλα, κανείς δε μπορεί να παραβλέψει τα κοινωνικά-συναισθηματικά οφέλη για τους φοιτητές, σε μια εποχή που τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μπορεί να λειτουργούν ουσιαστικά ως παράγοντες αποξένωσης και η χρήση των κινητών τηλεφώνων ή παρόμοιων ψηφιακών συσκευών στην εκπαίδευση αποτελεί για πολλούς ακόμα ταμπού. Ένα εκπαιδευτικό μοντέλο το οποίο συνδυάζει τη δια ζώσης και την εξ αποστάσεως εκπαίδευση με τη χρήση των ΤΠΕ και προάγει την κοινωνικοποίηση, την αυτοπεποίθηση του μαθητευομένου για έκφραση της άποψής του, καθώς και τον σεβασμό της γνώμης του άλλου, ενισχύει τις δημοκρατικές διαδικασίες και την κριτική σκέψη, δε μπορεί παρά να ενισχύσει το μελλοντικό εκπαιδευτικό με κριτικές μεθοδολογίες, όπως η κριτική έρευνα-δράση, την αξιοποίησης της ψηφιακότητας, της διεπιστημονικότητας, της κριτικής παιδαγωγικής και της συνεργατικότητας (Kitsiou et al, 2019). Και φυσικά, είναι πολύ ικανοποιητικό για οποιονδήποτε διδάσκοντα να παίρνει ανώνυμες ανατροφοδοτήσεις, όπως αυτή που ακολουθεί: «Συγχαρητήρια για την οργάνωση του μαθήματος, για το κατανοητό υλικό, για τις ενδιαφέρον σύγχρονες και εναλλακτικές μεθόδους εκπαίδευσης που προβάλλατε, για τα ενδιαφέρον θέματα που με παρακινήσατε να ψάξω, για τις ωραίες ταινίες και συνεντεύξεις που μας δείξατε και για την ομαδικότητα που προωθήσατε μέσα από το μάθημα με την δημιουργία ομάδων.» (125 -Θ).…”