City Management in the United States and Norway: A Comparative Analysis of Professional Orientations

Abstract

This analysis examines the effects of political culture on the nature and practice of professional local government management by comparing the structures, responsibilities, and relationships of city administrative executives in the democratic countries of the United States and Norway. The findings suggest that, despite fundamental differences in societal institutions and settings, American and Norwegian city managers serve similar roles in their respective local government organizations. However, the notable variations in the processes of municipal management identified between the two nations appear to reflect the contextual influence of divergent political foundations on the operational environment of professional public administrators.

Institutional isomorphism, negativity bias and performance information use by politicians: A survey experiment

“…Indeed, the public sector is typically filled with professional organizations that group a set of public organizations (e.g., National League of Cities in the US) or a set of public sector professions (e.g., Association of City Managers in the Netherlands). Based on institutional isomorphism, one can expect these organizations to impact the activities of their members (e.g., Stillman ; Blair and Janousek ). Again applied to our empirical setting, Flemish municipalities are grouped by the Association of Flemish Cities and Municipalities which offers advice and support to all its members.…”

The effects of legal versus business education on decision making in public administrations with a Weberian tradition

“…Nevertheless, when business graduates apply for a job in public administration, they are also confronted with the guiding principles of the ''legal state''. Thus, they must balance values such as efficiency, effectiveness, responsiveness or equity when making their decisions (Blair and Janousek 2014). How these decisions are made depends on the environment in which the decision makers are embedded, which can be described as the ''political culture in which they operate'' (Blair and Janousek 2014, 484).…”

Başkanlık Sistemi ve Türk Kamu Yönetiminde Profesyonel Kent Yöneticiliğinin Uygulanabilirliği

“…Yerel yapılanma açısından daha fazla alt kademeden oluşan yerel yönetimlerde semt/mahalle/ilçe gibi alt birim temsilcilerinin seçimle belirlenerek kent meclisinde temsilci olarak kent yönetimini icra ettiği "Meclis Modeli" (Council Model) de uygulamada yaygın olan bir yerel yönetim modelidir. Meclis Modeli yerel yönetim eski İngiliz yönetim sisteminde de "Shiremoot" olarak bilinir (Blair ve Janousek, 2014 Kent Yöneticilerinin dikkat çekici özelliği olarak bilgi birikimleri ve becerilerinin yanında, problem analizi ve stratejik düşünme yetenekleri de önemlidir (Howard ve Sweting, 2007). Ayrıca kaynakların etkin ve verimli kullanımı, tarafsızlıkları, güvenilir olmaları ise siyasi aktivitelere odaklanmış olan politik liderlerin yönetsel beceri eksikliklerine karşı artı değer olarak görülür.…”

“…Birleşik Krallık, ABD ve Kanada gibi öncülleri ile Anglosakson yönetim anlayışının; liberal ekonomi, Taylorist bilimsel yönetim yaklaşımı ve özel sektör işletme prensiplerinin yerel yönetimlerde de başarılı deneyimleri görülür. Birleşik krallık yönetsel yapısı, yerel meclislerle yönetilen County'ler şeklinde kentsel yönetim yapıları ile bilinir (Lijphart, 2014 (Howard ve Sweting, 2007;Blair ve Janousek, 2014;Okcu ve Özgür, 2013) Kent Yöneticisi Modelleri Amerikan kentleri arasında farklılıkları olan özgün yapılanmalar içerirken, Avrupa uygulamalarında kent yöneticisi modeli ülke içinde genellikle tek tip yapılanma olarak tercih edilmektedir (Couperus, 2014). Yerel yönetimlerde yönetimin siyasetten ayrılması, verimlilik ve etkililik ölçütlerinin ön plana çıkarılması, klasik bilimsel yönetimi ve yeni kamu işletmeciliğini işaret eder.…”

“…Norveç 1905 yılında İsveç'ten ayrılıp bağımsızlığını ilan ettiğinden beri kamu yönetimi yapısı klasik Weberyen bürokratik modelde olmuştur. Yerel yönetimlerde kısmen kullanılan Meclis-Yönetici modelindeki kent yöneticileri 'Radmann' uygulaması, 1992 yılında bir kanun ile bütün belediyelerde zorunlu olarak uygulamaya koyulmuş ve Meclis tarafından atanan Kent Yöneticileri görevlendirilmiştir (Blair ve Janousek, 2014).…”