De digitale schandpaal: opsporingsberichtgeving in een gedigitaliseerde samenleving

Abstract

De digitalisering van de samenleving heeft geleid tot meer burgerparticipatie bij de opsporing. De dilemma's waar het Openbaar Ministerie (OM) zich voor gesteld ziet bij de inzet van opsporingsberichtgeving, effectieve opsporing versus respect voor de persoonlijke levenssfeer, zijn door internet en sociale media indringender dan vroeger. Wanneer een opsporingsbericht eenmaal naar buiten is gebracht, is verdere verspreiding daarvan onbeheersbaar. Resulterend in grote inbreuken op de privacy van de verdachte waar de strafrechter rekening mee kan houden. Drie zaken illustreren de kenmerken van opsporingsberichtgeving in een gedigitaliseerde samenleving en de juridische consequenties daarbij en onderstrepen de noodzaak tot een maatschappelijke discussie hierover. * Dit stuk is deels gebaseerd op Vanderveen en Oerlemans (2017).

Opsporingsberichtgeving in een veranderend medialandschap

“…De wetgever staat welwillend tegenover verdere burgerparticipatie in de opsporing. 76 Bij elke introductie van een nieuw medium dat ingezet wordt voor opsporing(sberichtgeving), klinken kritische geluiden. Die geluiden laten de technologische ontwikkelingen of nieuwe media niet verdwijnen.…”