Digitalizacja prawa pracy

Abstract

Autor przedstawia zmiany wprowadzone digitalizacją prawa pracy, pod którym to pojęciem rozumie procesy społeczne i zmiany technologiczne dokonujące się w przepisach prawa pracy w epoce czwartej rewolucji przemysłowej w społeczeństwach postindustrialnych. Uważa, że w erze postindustrialnej konieczne są zmiany w przepisach prawa pracy, dla których czynnikiem odróżniającym pracę wykonywaną w ramach stosunku pracy od pracy świadczonej na podstawie umów cywilnoprawnych oraz w ramach działalności prowadzonej na własny rachunek jest instytucja prawna podporządkowania pracownika pracodawcy. Taki podział zatrudnionych na pracowników i niepracowników zakłóca równowagę między osłoną socjalną, konkurencyjnością i elastycznością instytucji rynku pracy. Autor omawia platformy pracy jako przykład digitalizacji zatrudnienia. Analizuje podstawy i ramy prawne zatrudnienia osób korzystających z ich pośrednictwa. Podkreśla, że z wyjątkiem Francji w innych państwach Unii Europejskiej nie uregulowano statusu zatrudnionych za pośrednictwem tych platform.

Zakaz konkurencji po ustaniu stosunku pracy

“…o jednostronnym wypowiedzeniu z określonego powodu. Nieumieszczenie takich zastrzeżeń powoduje, że umowa o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy może zostać rozwiązana wyłącznie na podstawie porozumienia stron 29 . Jeszcze dalej z wykładnią przepisu idzie A. Świątkowski, wskazując, że zakaz konkurencji jest zawierany wyłącznie w interesie pracodawcy i to właśnie on samodzielnie decyduje, czy przyczyny, ze względu na które taką umowę zawarto, nadal występują czy nie 30 .…”