“…Ayrıca, pandemi sürecinde e-öğrenmenin, öğrenciler açısından; öğretim elemanı ile iletişimde zorluk yaşama (Diab ve Elgahsh, 2020), sosyalleşmede (Gherheș, Stoian, Fărcașiu ve Stanici, 2021;Thapa, Bhandari ve Pathak, 2021), motivasyon ve dikkatte olumsuz etkilenme (Bdair, 2021), teknik ve internet bağlantısı problemleri yaşama (Subedi, Nayaju, Subedi, Shah ve Shah, 2020;Thapa vd., 2021), duyuşsal ve psikomotor davranışlar kazanamama (Gherheş vd., 2021) gibi sınırlılıkları olduğu belirtilmektedir. Bunun yanı sıra, e-öğrenmenin bireysel, öğrenci merkezli ve etkileşimli bir öğrenme ortamı sağlaması (Biçer ve Korucu, 2020;Diab ve Elgahsh, 2020), ucuz ve kolay olması (Abdullaev ve Hidoyatova, 2020;Diab ve Elgahsh, 2020;Thapa vd., 2021;Yılmaz, Sezer ve Yurdugül, 2019), zaman ve mekân konusunda esneklik sağlaması (Biçer ve Korucu, 2020;Can, Özdemir ve Türksoy Işım, 2020;Park vd., 2022;Thapa vd., 2021;Yılmaz vd., 2019) gibi olumlu çıktıları da bulunmaktadır. E-öğrenme sürecinde ortaya çıkan sınırlılıklar ve yararlar öğrencilerin öğrenme algılarını etkilemektedir (Moss ve Smith, 2010;Tonbul, 2013;Wang, Shannon ve Ross, 2013).…”