Στην παρούσα διδακτορική διατριβή διερευνάται η επαγγελματική ικανοποίηση των Νέων Γεωργών δηλαδή η θετική συναισθηματική κατάσταση που απορρέει από την αποτίμηση των εργασιακών εμπειριών. Δευτερευόντως, διερευνάται η επαγγελματική δέσμευση των Νέων Γεωργών δηλαδή ο βαθμός αφοσίωσης ή ταύτισης με το επάγγελμα που ασκούν, με παράλληλη διάκριση των λόγων παραμονής σε αυτό. Βάσει ενός πλήρως δομημένου ερωτηματολογίου πραγματοποιήθηκε ποσοτική έρευνα σε ένα δείγμα 182 Νέων Γεωργών, μόνιμων κατοίκων της Περιφερειακής Ενότητας Θεσσαλονίκης και δικαιούχων οικονομικής ενίσχυσης για την αρχική εγκατάστασή τους στη γεωργία το έτος 2014. Το μεθοδολογικό πλαίσιο της έρευνας περιλαμβάνει περιγραφική στατιστική ανάλυση, μέσα από την οποία σκιαγραφούνται τα χαρακτηριστικά των Νέων Γεωργών και εκτιμάται το επίπεδο της επαγγελματικής ικανοποίησης καθώς και της επαγγελματικής δέσμευσης. Επίσης αναδεικνύονται οι τομείς ενδιαφέροντος προς κατάρτιση καθώς και οι παράγοντες επαγγελματικού άγχους. Για τον προσδιορισμό των παραγόντων που επηρεάζουν τις δυο μεταβλητές, επαγγελματική ικανοποίηση και δέσμευση, εφαρμόστηκαν μέθοδοι επαγωγικής στατιστικής ανάλυσης και συγκεκριμένα, έλεγχοι κανονικότητας, παραμετρικοί, μη παραμετρικοί έλεγχοι και ανάλυση παλινδρόμησης. Για την τμηματοποίηση των Νέων Γεωργών βάσει της επαγγελματικής ικανοποίησης εφαρμόστηκε η διβηματική ανάλυση κατά συστάδες και τέλος, υπολογίστηκαν οι συντελεστές Pearson και Spearman για τη διερεύνηση της συσχέτισης μεταξύ των μεταβλητών της επαγγελματικής ικανοποίησης και της πιθανότητας παραμονής στη γεωργία. Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι οι Νέοι Γεωργοί έχουν χαμηλό επίπεδο επαγγελματικής ικανοποίησης και δέσμευσης. Η διάδραση των ερωτώμενων με τους θεσμικούς φορείς που εποπτεύουν την ορθή εφαρμογή και τον έλεγχο του προγράμματος, αναδείχθηκε σε κύριο πομπό επαγγελματικής δυσαρέσκειας, ακολουθούμενη από το εισόδημα. Οι Νέοι Γεωργοί είναι κυρίως συναισθηματικά δεσμευμένοι με την εργασία τους, αγαπούν τη φύση της δουλειάς τους και το περιεχόμενο της καθώς υποκινούνται κυρίως από εγγενή κίνητρα, όπως η ανεξαρτησία, το αίσθημα επίτευξης, η δημιουργικότητα. Μεταξύ των αποτελεσμάτων της έρευνας ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η διαπίστωση ότι οι Νέοι Γεωργοί που διαμένουν στις κανονικές περιοχές έχουν υψηλότερη επαγγελματική ικανοποίηση και δέσμευση, σε αντίθεση με εκείνους των ορεινών περιοχών οι οποίοι δηλώνουν παράλληλα και μικρότερη πιθανότητα παραμονής στη γεωργία. Όμοια, όσοι υποστηρίζουν ότι η ενημέρωση και η κατάρτιση προάγει την εξέλιξη της γεωργικής εκμετάλλευσης. Επιπλέον, διαπιστώθηκε ότι οι Νέοι Γεωργοί με ικανοποιητικό μορφωτικό επίπεδο είναι περισσότερο δεσμευμένοι με την εργασία τους. Εάν ληφθεί υπόψη ότι όσοι δηλώνουν μικρότερη πιθανότητα να παραμείνουν στη γεωργία παρουσιάζουν χαμηλότερο επίπεδο επαγγελματικής ικανοποίησης και δέσμευσης, δημιουργείται αυτόματα ένα ερώτημα για το μέλλον αυτών των νέων στη γεωργία. Έτσι, η κατανόηση των στάσεων και των αντιλήψεων των Νέων Γεωργών για την εργασία τους, δύναται να αποτελέσει ένα επιπλέον εργαλείο για την αξιολόγηση του προγράμματος ενίσχυσης των νεοεισερχόμενων στη γεωργία καθώς οι παρεχόμενες οικονομικές ενισχύσεις δύναται να μην έχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα εάν δεν συνάδουν με βασικούς κοινωνικούς και ψυχολογικούς πυλώνες.