Ending Wars: The Jus ad Bellum Principles Suspended, Repeated, or Adjusted?

No substitute for victory? Why just war theorists can’t win

“…This would necessarily involve more systematic thinking about the coherence between the jus ad bellum basis of a war, the jus in bello restrictions that bear upon it, and the morally appropriate way to terminate it. They examine whether belligerents waging a just war should always press on for victory, no matter how arduous and costly a task that might be, while also considering the possibility that there might be some point or threshold beyond which they ought to sue for peace (Dill, 2015b: 627)? Though the authors involved generally steer clear of the idiom of victory, the premise of their work is that we as just war scholars need to pay more attention to the relation between just war and victory.…”

The ethics of war ending: An addition to the theory of righteous warfare

“…Prema konvencionalnoj teoriji pravednog rata, završetak rata određen je, ne etičkim principima, već kapitulacijom, odnosno nemogućnošću da se nastavi rat usled iscrpljenosti resursa jedne strane (military exhaustion). Zaplet pri promišljanju pravednog okončanja rata nastaje sa primedbom koji takvom njegovom razumevanju upućuju revizionisti teorije pravednog rata: time se, tvrde oni, stvara jaz između pitanja ko treba da pobedi i ko zaista pobeđuje (Dill 2015). Iako vodeći teoritičari pristupaju pitanju okončanja rata iz različitih, nekada oprečnih pozicija, svi se slažu da se pitanje okončanja (kako god ga nazvali) odnosi na dve stvari: odluku da se obustave, odnosno nastave, vojne operacije (cessation or continuation of hostilities) i na načine na koje bi to trebalo izvesti (Dill 2015).…”

“…Zaplet pri promišljanju pravednog okončanja rata nastaje sa primedbom koji takvom njegovom razumevanju upućuju revizionisti teorije pravednog rata: time se, tvrde oni, stvara jaz između pitanja ko treba da pobedi i ko zaista pobeđuje (Dill 2015). Iako vodeći teoritičari pristupaju pitanju okončanja rata iz različitih, nekada oprečnih pozicija, svi se slažu da se pitanje okončanja (kako god ga nazvali) odnosi na dve stvari: odluku da se obustave, odnosno nastave, vojne operacije (cessation or continuation of hostilities) i na načine na koje bi to trebalo izvesti (Dill 2015). Pitanje okončanja se dakle ne odnosi na formalni završetak rata u vidu potpisivanja mirovnog sporazuma (što je u slučajevima savremenih ratova retko i slučaj), niti na uslove mira, što je distinktivno pitanje jus post bellum (Fabre 2015).…”

“…Tri osnovne koncepcije okončanja rata možemo kategorisati s obzirom na to kako razumeju odnos etike okončanja i etike otpočinjanja rata: otklanjanje, ponovna primena i modifikacija kriterijuma ad bellum (Dill 2015). Sva tri stanovišta polaze od jednostavne pretpostavke: okolnosti se tokom rata menjaju, pa se stoga promišljanje ad bellum kriterijuma ex ante u novostečenim okolnostima može pokazati netačnim.…”