Evaluation of Knowledge Levels and Attitudes of Pediatrics and Pediatric Surgery Specialists Working in Şanlıurfa Province on Child Abuse and Neglect

Abstract

Bu araştırma, çocuk istismar ve ihmalinin (ÇİVİ) tanınmasında ve önlenmesinde önemli rolü olan pediatri ve çocuk cerrahi uzmanlarının çocuk istismarı ve ihmalinin belirtileri ve riskleri ile ilgili bilgi düzeylerini ortaya koymak amacıyla yapılmıştır. Materyal ve metod: Çalışmaya üniversite, eğitim-araştırma ve özel hastanelerde çalışan 52'si pediatri uzmanı ve 8'si çocuk cerrahi uzmanı olmak üzere toplam 60 hekim alınmıştır. Verilerin toplanmasında, bir sosyodemografik bilgi formu ve Çocuk İstismarı ve İhmalinin Belirti ve Risklerinin Tanılanması Ölçeği kullanılmıştır. Bulgular: Pediatri ve çocuk cerrahi uzmanlarının ÇİVİ olguları ile sık karşılaştıkları ve bu olgularda zorluk yaşadıkları, en fazla zorluk yaşadıkları alanın ise ilgili kurumlara rapor etme/yasal süreç olarak belirlendi. Katılımcıların yarısından fazlasının eğitimleri sırasında ÇİVİ konusunda bilgi aldıkları ancak çoğunun aldıkları eğitimi yetersiz buldukları saptandı. Mezuniyet öncesi eğitim alanların, almayanlara göre toplam ölçek puan değerleri anlamlı düzeyde yüksek bulundu (p<0.05). Pediatri uzmanlarının 'İhmalin Çocuk Üzerindeki Belirtileri' alt ölçeği puanları çocuk cerrahi uzmanlarına göre anlamlı düzeyde yüksek bulundu (p<0.05). Sonuç: Yaptığımız çalışmada katılımcıların ÇİVİ konusunda aldıkları eğitimi yetersiz buldukları ve alt ölçek puanlarında daha önce yapılan çalışmalara göre bazı iyileşmeler olsa bile ÇİVİ konusunda bilgi düzeylerinin yeterli olmadığı görülmüştür. Eğitimin, hekimlerin çocuk istismar ve ihmaline yaklaşımlarında, bilgi düzeylerini belirgin düzeyde arttırdığı görülmüştür. Bu nedenle özellikle mezuniyet öncesi olmak üzere mezuniyet sonrası eğitime de öncelik verilmelidir.

Effects of a structured educational program on nursing students' level of knowledge and awareness toward child neglect and abuse: A quasi‐experimental evaluation

“…Studies on nursing students around their knowledge of child abuse and neglect are insufficient. Research that has been conducted is mostly descriptive and primarily evaluates different disciplines on their knowledge and awareness of child abuse (Bozkurt & Bag, 2021;Bekgöz et al, 2019;Cetin et al, 2021;Demircioglu & Isik, 2021;Gumus et al, 2021;Karakurt et al, 2021;Kılıçaslan et al, 2020;Uysal et al, 2021). There are very few empirical studies on the effect of child abuse education on the awareness and knowledge levels of nursing students (Altan, 2015;Sezici et al, 2019;Uysal et al, 2021).…”

Sağlık Çalışanlarının Çocuk İstismarı ve İhmali Konusundaki Farkındalıkları: Sağlıklı Hayat Merkezleri Örneği

“…Gilbert ve arkadaşlarının olumsuz çocukluk deneyimleri çalışması, çocuklara kötü muamele ve aile işlev bozukluğu biçimindeki çocukluk çağı travmasının, yetişkin morbidite ve mortalitesinin önde gelen nedenleriyle bağlantılı olduğunu Tekin ve Kılıç hekim ve hemşirelerin çocuk ihmal ve istismar vakaları ile karşılaşma durumları, bildirim yükümlülükleri ve eğitim gereksinimleri kapsamında yaptıkları araştırma sonucunda, araştırma ile benzer şekilde, hekim ve hemşirelerin olgulara ilişkin yeterince bilgi sahibi olmadıklarını belirlemiş ve lisans/lisans üstü eğitim ve meslek sürecinde çocuk ihmal ve istismarı konusunda eğitimlerin verilmesinin oldukça önemli olduğunu vurgulamışlardır(19). Kılıçaslan, Güngören, Gökçeoğlu ve Ayaydın da pediatri ve çocuk cerrahi uzmanlarının çocuk istismarı ve ihmalinin belirtileri ve riskleriyle ilgili bilgi düzeylerini ortaya koymak amacıyla yaptıkları araştırma sonucunda katılımcıların yarısından fazlasının eğitimleri sırasında çocuk istismarı ve ihmali konusunda eğitim aldıklarını ancak çoğunun aldıkları eğitimi yetersiz bulduklarını saptamıştır(20). Ben Yahuda ve arkadaşlarının hekim, hemşire, psikolog, sosyal çalışmacı ve diğer sağlık çalışanları kapsamında yaptıkları araştırma sonucunda da çocuk ihmal ve istismarı konusunda eğitim alma oranının düşük olduğu belirlenmiştir(21).…”