Farkli İllerdeki̇ Ortaokul Öğrenci̇leri̇ni̇n Beden Eği̇ti̇mi̇ Dersi̇ne Karşi Tutumlarinin Ölçülmesi̇

Abstract

Bu araştırmanın amacı; farklı illerdeki ortaokul öğrencilerinin beden eğitimi dersine karşı tutumlarının ölçülmesidir. Araştırmanın örneklem grubunu; Düzce, Sakarya ve Zonguldak illerinde 5, 6, 7 ve 8. sınıfta öğrenim gören 139'u bayan 169'u erkek olmak üzere toplam 308 gönüllü öğrenci oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak anket kullanılmıştır. Anketin birinci bölümünde bilgi formuna, ikinci bölümünde ise Demirhan ve Altay (2001)'ın revize ettiği, beden eğitimi ve spor tutum ölçeğine (BESTÖ) yer verilmiştir. Verilerin değerlendirilmesinde SPSS (20) istatistik programı kullanılmış ve bu verilerin anlamlılık düzeyi (p< 0,05) alınmıştır. Verilerin analizinde cinsiyetler ile beden eğitimi dersine ilişkin tutumlarının karşılaştırılmasında bağımsız gruplarda t-testi; yaşanılan yer, sınıf, yaş, gibi değişkenlere göre beden eğitimi dersine ilişkin tutumlarının karşılaştırılmasında tek yönlü varyans analizi ile farklılığın hangi gruptan kaynaklandığını belirlemek için ise Scheffe testi uygulanmıştır (P < 0,05). Ortaokul öğrencilerinin yaşadıkları şehir değişkeni göz önüne alınarak tutumları karşılaştırılmıştır. Düzce ilinde öğrenim gören öğrencilerin, Sakarya ilinde öğrenim gören öğrencilere göre beden eğitimi dersine karşı tutumlarının daha yüksek olduğu tespit edilmiştir. Öğrencilerin yaş dağılımları, cinsiyetleri ve okuduğu sınıf değişkenleri ile beden eğitimi dersine karşı tutumları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir sonuç bulunamamıştır.

Kirsal Bölgede Eği̇ti̇m Gören Ortaokul Öğrenci̇leri̇ni̇n Beden Eği̇ti̇mi̇ Ve Spor Dersi̇ne İli̇şki̇n Tutumlarinin İncelenmesi̇

“…Çolak'ın (2020) Bayburt ili ortaokul kademesi 7.sınıf ve 8. sınıfta bulunan öğrencilerin beden eğitimi ve spor dersine karşı tutum puanlarını incelemeyi amaçladığı çalışmasına katılan öğrencilerde beden eğitimi ve spor dersine karşı yüksek tutum puanına sahip oldukları gözlenmiştir. Yine literatür incelendiğinde ( Güllü & Korucu, 2005;Karaman, 2019;Keskin Ö, 2015;Sivrikaya & Kılçık, 2018;Subramaniam & Silverman, 2007) gibi araştırmacıların yapmış oldukları çalışmalardaki sonuçlarla paralellik göstermektedir.…”

“…Sarıer'in (2021) Düzce ilinde merkez ilçede ortaokul öğrencilerine yaptığı çalışmada beden eğitimi ve spor dersine ilişkin tutumların cinsiyet değişkenine göre farklılık göstermediği tespit edilmiştir. Yine ulaşılan bazı çalışmalarda ( Chatterjee, 2013;Erden & Özmutlu, 2017;Güllü vd., 2016;Sıral, 2020;Sivrikaya & Kılçık, 2018) cinsiyet değişkenine bakıldığı zaman beden eğitimi ve spor dersine ilişkin tutumların farklılaşmadığını belirlenmiştir.…”

“…Sarıer (2021) tarafından Düzce ilinde merkez ilçesine bağlı ortaokul kademesinde öğrenim gören öğrencilerin beden eğitimi ve spor dersine ilişkin tutumlarını farklı değişkenlere göre incelediği çalışmasında katılan öğrencilerin beden eğitimi ve spor dersine ilişkin tutum puanları ile bulundukları sınıf düzeyleri arasında anlamlı bir farklın olmadığını tespit etmiştir. Yine benzer çalışmalar incelendiğinde (Alpaslan, 2008;Çolak, 2020;Çetin, 2007;Gürbüz, 2011;Karaman, 2019;Sivrikaya & Kılçık, 2018) katılan öğrencilerin beden eğitimi ve spor dersine ilişkin tutum puanları mevcuttur. Erden ve Özmutlu (2017)'un yaptıkları çalışmada, Kars ilinde ortaokulda bulunan öğrencilerin beden eğitimi ve spor dersine ilişkin tutumlarının sınıf düzeyine göre farklılık gösterdiği tespit edilmiştir.…”

Ortaokul öğrencilerinin fiziksel aktiviteye tutum düzeylerinin incelenmesi

“…Cengiz, Kılıç ve Soylu (2018)'nun yaptığı çalışmada da beden eğitimi ve spor dersine tutum puanlarının kızlara oranla erkeklerde daha fazla olduğunu bildirmiştir. Beden eğitimi ve spor dersine olan tutumların incelendiği diğer birçok çalışmada cinsiyetler arası tutum farklılıklarının istatistiksel olarak anlamlı olmadığı bildirilmiştir (Güllü vd., 2016;Jurišin, Malčić & Kostović, 2017;Keskin, Öncü & Kılıç, 2016;Keskin, Hergüner, Dönmez, Berisha & Üçan, 2017;Sivrikaya & Kılçık, 2018;Te Ava & Rubie-Davies, 2016). Erkek öğrencilerin spor yapma isteği, sporun öğrenciler arasında kabul görme aracı olarak algılanması, toplumun kültürel yansıması olarak kız öğrencilerin fiziksel aktiviteye bakışı gibi birçok faktör ortaya çıkan bu farklılığın nedenleri olarak gösterilebilir.…”