Bu çalışmanın amacı McKinnon (1973) ve Shaw (1973) tarafından ortaya konulan McKinnon tamamlayıcılık hipotezini N11 ülkeleri için yoksulluk üzerinde etkisini test etmek ve sonuçlarını ortaya koymaktır. McKinnon tamamlayıcılık hipotezi, para talebi, yatırımlar ve reel faizler arasındaki ilişkileri sorgulamaktadır. Çalışma örneklemi 2000-2020 döneminde N11 ülkelerine ait verilerden oluşturulmuştur. Araştırmada serilerin 2000-2020 arasındaki dönemi Gengenbach, Urbain ve Westerlund (2016) panel eşbütünleşme ve DOLS-MG tahmincileri kullanılarak analiz edilmiştir. Değişkenler arasındaki kısa dönem nedensellik ilişkisi ise Emirmahmutoğlu ve Köse (2011) Granger nedensellik test analizi uygulanmıştır. Panel eşbütünleşme testi sonuçlarında değişkenlerin uzun dönemde eşbütünleşik olduğunu göstermiştir. DOLS-MG tahmini sonuçlarına göre ise uzun dönemde finansal derinleşme insani gelişmeyi pozitif yönlü etkilemektedir. Çalışma sonucunda; uzun dönemde artan finansal derinleşme N11 ülkelerinden Türkiye, Güney Kore ve Pakistan’da insani gelişmeyi desteklemekte, yoksulluğun azaltılmasına katkı sağlamaktadır. Kısa dönemde ise Endonezya’da finansal derinleşme ve insani gelişme karşılıklı bir nedensellik ilişkisine sahipken, Türkiye ve Vietnam’da finansal gelişimin yaşanması kısa dönemde insani gelişmenin tek yönlü nedenselidir. McKinnon Hipotezinin geçerli olduğu tespit edilmiştir. Diğer ülkeler için ise nedensellik testi sonuçları anlamsız bulunmuştur.