Food sovereignty in the comparative law

Abstract

Prehrambena suverenost (food sovereignty) je specifični koncept koji je istovremeno pravo, alternativni model razvoja i politički okvir čiji je cilj ostvarivanje prava lokalnih proizvođača hrane i ruralnog stanovništva da odlučuju o svom prehrambenom i agrarnom sistemu. Koncept je dobio na značaju nakon što su Ujedinjene nacije krajem 2018. godine usvojile Deklaraciju o pravima seljaka i drugih ljudi koji rade u ruralnim oblastima. Predmet rada je predstavljanje prakse integrisanja prehrambene suverenosti u pravni sistem. Kvalitativna analiza uz primenu uporednopravnog metoda pokazala je da latinoameričke države, koje prednjače u ovoj oblasti, primenjuju različita pravna rešenja poštujući specifičnosti položaja ruralnog stanovništva i potreba lokalnih zajednica. Cilj rada je da ukaže na pozitivni trend razvoja prakse država u ovoj oblasti. Ključne reči: prehrambena suverenost, korporativni prehrambeni režim, pravo na hranu, prehrambena i poljoprivredna politika, Deklaracija o pravima seljaka i drugih ljudi koji rade u ruralnim oblastima.

The Prospects of Food Sovereignty in the Former Yugoslav Republics

“…To date, the concept has been integrated into legislation and sectoral strategies in Argentina, Bolivia, Ecuador, Nicaragua, Uruguay, Mexico, Brazil, Venezuela, Colombia, Honduras, Peru, Mexico, Cuba and Guatemala. Ecuador, Bolivia, Nepal and Egypt have even introduced this concept into their constitutions (Dokmanović, 2020). The new model is associated with many success stories, particularly with respect to decreasing poverty and the conservation of biodiversity (Chappell et al, 2013).…”