„Historia jakby nas pominęła”

Abstract

Artykuł omawia miejsce Polski Ludowej – jako okresu historycznego/przedmiotu badań, ale też „wytwórcy” źródeł/materiału do badań oraz opracowań naukowych – we współczesnych projektach pisania ludowej historii Polski. Zwraca uwagę, że autorzy i autorki prac naukowych i popularyzatorskich korzystają z tych materiałów wybiórczo, co nie znaczy bez określonego zamysłu. Podejmuje próbę prześledzenia współczesnych strategii „radzenia sobie” z głosami klas ludowych – podmiotu historii ludowych – w PRL-u. W drugiej części sięga po powojenne pamiętniki konkursowe kobiet i proponuje ich lekturę wykraczającą poza horyzont skrępowanych nieufnością odczytań tekstów powstałych w PRL-owskiej rzeczywistości. Dostrzega w nich nie tyle kronikę przemian społecznych i obyczajowych, ile narzędzie kształtowania się podmiotowości i wyrażania sprawczości przez piszących, rodzaj „działania słowami”. Wskazuje tym samym na niewykorzystany potencjał tego źródła wytworzonego przez klasy ludowe po wojnie.

Authority, Authenticity, and the Epistemic Legacies of Cold War Area Studies

“…While emphasizing the importance of women's grassroots emancipation (manifested most fully in their participation in anticommunist protests), today's Polish feminist scholars and activists still choose to overlook the eff orts of communist female politicians and intellectuals who once pursued a women's equality agenda within the framework of state socialism. 42 These diagnoses do not apply only to Poland. As early as 2010, Dutch historian Francisca de Haan argued that Cold War paradigms continue to infl uence the historiography of the global women's movement, with left feminists systematically being erased from narratives about the progress of women's rights during the twentieth century.…”