İlköğretim Okulu Öğretmenlerinin Değişime Direnme Davranışları ile Öz Yeterlikleri Arasındaki İlişki

Abstract

The purpose of this study was to examine the relationships between primary school teachers' resistance to change behaviors and their selfefficacy levels. The study employed relational search model. The population of the study consisted of 415 teachers employed in 14 primary schools in Ankara city center. Data was collected via "Resistance to Change Scale" and "Teacher Self-Efficacy Scale". Pearson Product-Moment Correlation Coefficients and standard multiple regression analysis were performed to analyze the data. Results indicated that all sub-scales of teacher self-efficacy were negatively correlated with resistance to change. It was also referred from the results that sub-scales of teacher self-efficacy were positively correlated with each other. Finally, regression analysis results mirrored resistance to change was not predicted significantly by any subscales of teacher self-efficacy.

Relationship between Professional Learning Community, Bureaucratic Structure and Organisational Trust in Primary Education Schools

“…This result can be considered a positive factor in terms of building an effective school where teachers use their full capacity, thereby improving the quality of the educational process and student learning. Although teachers have a high sense of professional learning community, studies conducted on similar samples indicate that teachers have high perceptions of resistance to change (Çalık, Koşar, Kılınç, & Er, 2013;Güçlü, Özer, Kurt, & Kandemir, 2010;Gürses & Helvacı, 2011). However, teachers in professional learning communities are open to change.…”

Trust in School Principal and Self-efficacy as Predictors of Teacher Professionalism

“…Son yıllarda öğretmen öz yeterliği ile ilgili araştırmalar incelendiğinde, öğretmen öz yeterliğinin okul müdürünün liderlik stiliyle, öğretmenlerin değişime direnme davranışlarıyla, örgütsel vatandaşlık davranışlarıyla ve öğrenci başarısıyla ilişkilendirildiği görülmektedir (Çalık, Koşar, Kılınç ve Er, 2013;Çapa, Çakıroğlu ve Sarıkaya, 2005;Goddard, Hoy ve Hoy, 2000;Griffin, 2009;Kurt, 2009;Ross, 1992;Yücel, Yalçın ve Ay, 2009). Jerald'a (2007) göre öz yeterliği yüksek olan öğretmenler, planlama ve örgütleme açısından yeteneklidirler, öğrencilerin ihtiyaçlarını karşılamak için yeniliğe ve değişime açıktırlar, karşılaştıkları olumsuz durumlarla mücadele edebilirler, öğrencilerin yanlışlarına aşırı tepki göstermezler ve daha az öğrenciyi özel eğitime yönlendirirler.…”

Örgütsel Değişime Direnç Ölçeği’nin Türkçe’ye Uyarlanması: Geçerlik- Güvenirlik Çalışması

“…Ancak literatürde direnci örgüt üyeleri için öğrenmeyi teşvik eden olumlu bir süreç olarak değerlendiren yaklaşımlar da bulunmaktadır (Msweli-Mbanga ve Potwana, 2006). Bu bağlamda direnç örgüt içinde değişim aleyhine olan mevcut varsayımları, söylemleri ve güç ilişkilerini bozacak veya yenileşme yönünde tersine çevirebilecek örgüt için bir tehdit değil, aksine fırsatlar sunabilecek kullanışlı bir aygıt olarak değerlendirilmektedir (Collinson, 1994;Çalık ve Emre, 2013). Bu bağlamda bireylerin değişime karşı muhtemel olumsuz tepkileri başarılı değişime karşı işlevsiz olmayabilir çünkü bu tepkiler değişimin nasıl yorumlanacağı yada uygulanması gerektiği noktasında karar alıcılara rehberlik edecek ve örgütsel performansı iyileştirmenin yanında bireysel gelişimi de desteklemek amacıyla örgütsel çalışma ortamında fark yaratmaya yönelik kasıtlı çabalar direnci fırsata çevirecektir (Choi ve Ruona, 2010).…”

“…Okulların verimlilik ve niteliğinin artırılmasında çalışanların özellikle öğretmenlerin fikirlerini, önerilerini dile getirmelerinin ve alınan kararlara katılmalarının sağlanması direnci azaltıcı tedbirler olarak değerlendirilmektedir (Arlı, 2013). Değişim planlaması sürecinde direnci azaltma adına, öğretmen yeterlikleri temelinde okulu merkeze alan bir değişim stratejisi belirlemek, mevcut insan kaynağının verimli kullanılmak değişimin tüm bireylerce kolaylıkla kabul edileceği ve uygulanacağı varsayılmaktadır (Çalık ve Emre, 2013). Yöntem Ölçek uyarlama çalışması kapsamında çalışma grubunun tanımlanması, orijinal ölçeğin tanıtılması, dil eşdeğerliği kapsamında yapılanlar, yapı geçerliği kapsamında doğrulayıcı faktör analizi, güvenirliğin belirlenmesi (Cronbach α değeri, iki yarıya bölme yöntemi, test -tekrar test yöntemi), madde analizi (madde toplam korelasyonları, ayırt edicilik gücü indeksi, faktörler arası korelasyon) işlemleri gerçekleştirilmiştir.…”