According to the biopsychosocial model, individuals are active processors of information and not passive reactors. Similarly to specific places rooted in each individual biography, education is rooted in the landscape of human existence -it designates specific choices, chances and opportunities which an indi- Key words: homeostasis, movement optimization, functional improvement.Słowa kluczowe: homeostaza, optymalizacja ruchu, usprawnianie funkcjonalne.
AbstractLiterature on the subject and clinical practice indicate that the improvement of an individual's psychophysical functioning encourages multiplying and strengthening positive therapeutic effects. Approaches of Western and Eastern culture (selected aspects) have been included in deliberations on this issue. The purpose of this study was to adopt a multi-dimensional approach to improving functional efficiency through optimizing locomotion in the comprehensive treatment of the patient. The paper is the authors cognitive analysis based on the literature on the subject, including each author's own approach to clinical practice located at the interface of medicine, physiotherapy and psychology. Optimal functioning improvement considering the individual context of each patient is a common objective of the interdisciplinary therapeutic interaction.Obtaining maximum effectiveness in therapy is associated with enormous effort, complex skills, predisposition and other factors, which are the subject of growing scientific knowledge.
StreszczeniePismiennictwo i praktyka kliniczna wskazują, że poprawa funkcjonowania psychofizycznego człowieka sprzyja pomnaża-niu i utrwalaniu pozytywnych efektów leczenia. W rozważaniach nad tym zagadnieniem uwzględniono wybrane elementy podejścia terapeutycznego kultur Zachodu i Wschodu. Celem prezentowanej pracy jest przedstawienie propozycji wielowymiarowego podejścia do podnoszenia sprawności funkcjonalnej poprzez optymalizację ruchu w kompleksowym leczeniu pacjenta. Artykuł jest efektem analizy poznawczej opartej na literaturze przedmiotu, z uwzględnieniem elementów wła-snego podejścia do praktyki klinicznej ulokowanej na styku medycyny, fizjoterapii i psychologii. W interdyscyplinarnym oddziaływaniu terapeutycznym wspólnym celem jest optymalne usprawnianie funkcjonalne, uwzględniające indywidualny kontekst każdego pacjenta. Uzyskanie maksymalnej skuteczności terapii wiąże się z olbrzymim wysiłkiem, złożonymi umiejętnościami, predyspozycjami i innymi czynnikami, będącymi przedmiotem rozwijającej się wiedzy naukowej.