Meira um heltn í føroyskum staðarnøvnum / More about the word heltn in Faroese place-names

Weyhe, Eivind

doi:10.18602/fsj.v62i0.24

Cited by 3 publications

(6 citation statements)

References 1 publication

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…Í tilfarinum frá navnaviðgerðini finst eitt skjal, nevnt "Om Behandlingen af faer -ø iske Stednavne" og dagfest 1. mars 1897, har Rimestad leggur fram eina arbeiðs -aetlan, og har hann serliga umrøður tvímaelistrupulleikan (sí Weyhe, 2007b). Uppgávan hjá viðgeraranum sigur hann verður at hann "for hvert Navn søger, ud fra Maalerens fonetiske Gjengivelse, at konstruere navnet saaledes, som det maa antages at bogstaveres efter faerøisk Skrive brug.…”

Section: Innsavning Og Navnaviðgerðunclassified

See 1 more Smart Citation

Ókartografisk staðarnøvn og kartografisering / “Uncartographic place-names” and “cartographisation”

Weyhe¹

2018

Frit

Self Cite

View full text Add to dashboard Cite

Úrtak Greinarhøvundurin setur sær fyri at kanna hvørjar mannagongdirnar eru hjá Generalstabinum tá ið hann velur nøvn út til á seta á føroyakortini í mátinum 1:20.000, sum komu í 1901, og hvørjar broytingar verða gjørdar í nøvnunum, so tey fáa ein form ið er hildin at vera hóskandi at seta á kortini. Í tí sambandi verður roynt at varpa ljós á hugtøkini “ókartografisk staðarnøvn” og “kartografisering av staðarnøvnum”. Tann vanligasta atferð sæst vera tann at í staðin fyri at hava nøvn sum eru fleirorðaheildir, verður roynt at gera samansetingar, t.d. Áin í Dal > Dalá, Áin Svarta > Svartá, ella at strika hjáorð og fyrisetingar og velja hvørfalsform, t.d. Uppi í Botni > Botnur. Víst verður á at í seinri kortútgávum er ofta farið aftur til navnaformar sum tá vórðu vrakaðir. Eisini verður nomið við fyrisetingarnøvn í staðarnavnauppskriftum og staðarnavnagransking.Abstract The author’s aim is to investigate the considerations that swayed the Danish ordnance survey in its choice of names to be used on the 1:20,000 scale maps of the Faroes that appeared in 1901 – and to examine what changes were made to the names to give them a form felt to be best suited to the maps. In connection with this an attempt is made to elucidate the two concepts “uncartographic place-names” and “cartographisation of place-names”. It is clear enough that the most usual procedures back in 1901 were (a) to reject names that consist of several words (i.e. form a phrase) and to replace them with compounds, e.g., Áin í Dal ‘Stream-the in Valley [i.e., The Stream in the Valley]’ > Dalá ‘Valley Stream’, Áin Svarta ‘Stream-the Black [i.e., The Black Stream]’ > Svartá ‘Black Stream’, and (b) to remove adverbs and prepositions and use a nominative form instead, e.g., Uppi í Botni ‘Up in Valley’ > Botnur ‘Valley’. Attention is drawn to the fact that names which were once rejected often make a reappearance in later maps. There is also brief discussion of names with prepositions that appear in place-name records and feature in place-name research.

show abstract

Section: Innsavning Og Navnaviðgerðunclassified

“…Árini beint frammanundan vóru onnur upp skot gjørd, sum tó vóru slept aftur. Meg in reglurnar fyri ta endaligu navna við -gerðina vórðu góðkendar 31.12.1898 (sí Weyhe, 2007b), og í listunum síggjast einstak ar viðmerkingar hjá KR at vera dagfestar 5.3.1900, nov. 1900, 21.3.1901 og 20.4.01.…”

Section: Innsavning Og Navnaviðgerðunclassified

Ókartografisk staðarnøvn og kartografisering / “Uncartographic place-names” and “cartographisation”

Weyhe¹

2018

Frit

Self Cite

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…Hjá Sørensen finna vit í navnorðinum fisk ari ta bendingina av ariorðum sum vit í dag kenna úr Norðuroyggjum og Eystur oynni (Weyhe, 1991) Weyhe (1996: 9092).…”

Section: Palatal Affrikeringunclassified

“…So út frá teimum fortreytum ið nevndar eru frammanfyri, er einki løgið í at hann kemur til ta niðurstøðu at norðanmálið líkist meira donskum enn sunnanmálið ger. Barnes, M. 1978 (Weyhe, 1991). 4 Sbr.…”

Section: Sørensenunclassified

Føroyskur málføramunur sambært Schrøter og Sørensen / Faroese dialect differences as seen by Schrøter and Sørensen

Weyhe

2017

Frit

Self Cite

View full text Add to dashboard Cite

Úrtak: Høvundurin viðger í greinini eina týðing hjá tí danska prestinum í Norðuroyggjum, Søren Sørensen, av einum kapitli í Matteusar evangelium til føroyskt. Tað danska Bíbliufelagið hevði í 1823 útgivið týðingina hjá suðuroyarpresti J.H. Schrøter av Matteusi til føroyskt. Men av tí at Schrøter hevði brúkt sunnanmál í síni týðing, vildi Sørensen vísa Bíbliufelagnum hvussu ein umseting kundi sætt út á norðanmáli, og sendi felagnum týðing sína í 1826. Í greinini verða týðingarnar hjá Sørensen og Schrøter samanbornar. Víst verður á at Sørensen mest sum bara umskrivar tekstin hjá Schrøter, ikki bara við at leggja málið nærri upp at norðanmáli, men eisini við at leggja týðingina nærri upp at donskum. Víst verður á at tekstirnir eru millum fyrstu royndirnar at skapa føroyskan prosatekst, men at týðararnir velja hvør sína málsligu leið.Abstract: In this article the author deals with a translation into Faroese of a chapter of the Gospel according to St Matthew, made by the Danish pastor, Søren Sørensen, incumbent in the Northern Isles of the Faroes. In 1823 the Danish Bible Society had published a Faroese translation of the whole of Matthew by J.H. Schrøter, pastor on Suðuroy, the most southerly island in the group. However, Schrøter had used a southern dialect in his translation, and Sørensen wanted to show the Bible Society what a translation into a northern type of Faroese would look like. He therefore sent the Society his rendering in 1826. In the article Sørensen’s and Schrøter’s translations are compared. It is shown that Sørensen does little more than amend Schrøter’s text. However, he not only gives it a more northern flavour but also brings it into closer harmony with Danish. These texts are among the first attempts to write Faroese prose, although the two translators take different linguistic paths.

show abstract

“…Í eini grein í 56. bók av Fróðskaparritum (Weyhe, 2006) skrivaði eg um orðið heltn sum navnlið í føroyskum staðarnøvnum. Í greinini og á einum korti varð víst á hvar í landinum hesi nøvn við heltn koma fyri.…”

unclassified