Wprowadzenie i cel pracy. Mykoplazmoza to choroba wywoływana przez mykoplazmy. Mykoplazmy to Gram-ujemne, pleomorficzne komórki o wymiarach 1,0-2,0 × 0,1-0,2 µm. Nie mają ściany komórkowej, a jedynie trójwarstwową błonę zawierającą sterole. Mykoplazmy występują powszechnie. U ludzi wchodzą w skład flory bakteryjnej jamy ustnej. Gatunki Mycoplasma pneumoniae i Mycoplasma hominis są uważane za patogenne dla ludzi. Opis stanu wiedzy. Mycoplasma pneumoniae powoduje przede wszystkim infekcje układu oddechowego: górnych dróg oddechowych (zapalenie gardła, krtani, tchawicy) oraz dolnych dróg oddechowych (ostre zapalenie oskrzeli, zapalenie oskrzelików, zapalenie płuc). Występuje u dzieci i dorosłych. Jedno z najpoważniejszych powikłań infekcji dotyczy układu nerwowego w postaci zapalenia mózgu, opon mózgowo--rdzeniowych, zapalenia wielonerwowego i ostrej psychozy. Infekcjom płuc wywołanym przez Mycoplasma pneumoniae często towarzyszą zmiany skórne, takie jak rumień guzowaty i rumień wielopostaciowy. W przebiegu mykoplazmozy często obserwuje się również objawy ze strony układu mięśniowo--szkieletowego, serca, nerek i oka. Podsumowanie. W diagnostyce zakażeń wywołanych przez Mycoplasma pneumoniae wykorzystywane są różne metody w celu bądź to wykrycia drobnoustroju w próbce materiału klinicznego, bądź wykazania znamiennego poziomu lub dynamiki przeciwciał swoistych dla tego patogenu. Należą do nich metody hodowlane, testy serologiczne oraz techniki molekularne (PCR).