Amaç: Fenofibrik asit (FA) antihiperlipidemik bir ajandır ve 105 mg aktif madde içeren 840 mg ağırlığında bir tablet formülasyonu şeklinde ticari olarak temin edilebilir. Konvansiyonel formülasyona alternatif olarak inaktif madde miktarı daha az yeni bir formülasyon geliştirildi. Bu çalışmanın amacı, yüzey katı dispersiyonunun (SSD) ve konvansiyonel FA formülasyonlarının disolüsyonunu ve göreceli biyoyararlanımını ticari tabletlerindeki referans formülasyon ile karşılaştırmaktır. Bu tablet formülasyonları arasındaki in vitro-in vivo korelasyon da değerlendirildi. Gereç ve Yöntemler: Disolüsyon deneyleri fosfat tamponu pH 6,8 ve açlık durumu yapay bağırsak sıvısı içinde yapıldı. Disolüsyon profillerini karşılaştırmak için disolüsyon verimliliği ve ortalama disolüsyon süresi (MDT) kullanıldı. Dokuz sağlıklı gönüllü üzerinde gerçekleştirilen biyoyararlanım çalışması, tek doz, aç karna, randomize, çapraz bir tasarım kullanılarak gerçekleştirildi. In vivo performans, C max , T max , AUC 0-72 ve AUC 0-∞ farmakokinetik parametreleri kullanılarak karşılaştırıldı. MDT ve ortalama kalış süresi (MRT) kullanılarak doğrusal korelasyon modeli test edilmiştir. Bulgular: Sonuçlar, çözünme performanslarında önemli farklılıklar olduğunu, ancak SSD, geleneksel ve referans formülasyonlardan tahmin edilen ortalama C max , T max , AUC 0-72 veya AUC 0-∞ arasında önemli farklılıklar olmadığını gösterdi. Üç formülasyonun MRT ve MDT değerleri arasında zayıf bir korelasyon bulundu. Sonuç: SSD formülasyonu, polimerin varlığı ve SSD'nin fiziki yapısı nedeniyle ilacın ani disolüsyonuna yol açtı. Konvansiyonel formülasyon, hızlı salım dozaj formu gereksinimini karşılamasına rağmen disolüsyonu hızlı olmadı. Her iki formülasyon da referansın biyoeşdeğeri olarak değerlendirilebilir.