“…Dijital öyküleme günümüz eğitim dünyasında önemli bir role sahip olup (Karakoyun, 2014); öğretim ortamında öğrencilere içeriği öğretme, aktif araştırmalar yaptırma, yazmayı öğretme gibi çeşitli amaçlarla kullanılabilir (Dogan ve Robin, 2008). Öğrencilerin etkin olarak dijital öykü oluşturma sürecine katılmasıyla; yaratıcı düşünme becerileri, hayal güçleri, araştırma becerileri ve teknolojik yeterlikleri gelişmekte olup; motivasyonları ile akademik başarıları da artmaktadır (Duman ve Göcen, 2015;Duveskog, Tedre, Sedano ve Sutinen, 2012;Hung, Hwang ve Huang, 2012;Jakes ve Brennan, 2005;Karataş, Bozkurt ve Hava, 2016;Kocaman-Karaoğlu, 2015;Ohler, 2006;Robin, 2006;Yang ve Wu, 2012). Van Gils (2005) de eğitimde dijital öykülerin kullanımının öğretime çeşitlilik kattığı, eğitimin kişiselleştirilebilmesine fırsat verdiği, ilgi çekici olduğu, gerçek yaşam durumları ile ilişkilendirilebildiği, merak uyandırıcı olduğu ve aktif öğrenme için etkili bir yol olduğu üzerinde durmuştur.…”