Öğretmen Adaylarının Kültür Kavramına İlişkin Metaforları

Abstract

Bu araştırmanın amacı, öğretmen adaylarının kültür kavramına ilişkin metaforlarını tespit etmektir. Kültür, insanın yaşamı anlamlandırışını belirlemekte ve eylemlerini yönlendirmektedir. Kültür kavramına ilişkin görüşlerin belirlenmesiyle kültüre nasıl bir anlam yüklendiği açıklık kazanacaktır. Öğretmenlerin, geleceği teşkil edecek önemli kültür aktarıcılarından biri olması sebebiyle, geleceğin öğretmenlerinin kültüre yönelik bakış açılarını ortaya koymak önem taşımaktadır. Bu doğrultuda, öğretmen adaylarının kültür kavramına ilişkin metaforlarının neler olduğu, bu metaforların hangi kategoriler altında toplandığı ve bu kategorilerin anabilim dallarına göre farklılaşıp farklılaşmadığı incelenmiştir. Nitel araştırma yöntemlerinden temel nitel araştırmaya göre düzenlenen araştırmanın çalışma grubu, 2016-2017 eğitim öğretim yılında Ankara ilindeki bir devlet üniversitesinin eğitim fakültesinin coğrafya, felsefe grubu, sosyal bilgiler ve tarih eğitimi anabilim dallarında öğrenimine devam eden 312 öğretmen adayından oluşmaktadır. Araştırmanın verileri metafor formu ile toplanmıştır. Elde edilen veriler içerik analizi ile incelenmiştir. Araştırma sonucunda öğretmen adayları kültür kavramına ilişkin 114 metafor ortaya koymuştur. Buna göre kültür; coğrafya öğretmen adaylarının çoğu tarafından "bütünlüğün içindeki farklılık", felsefe grubu öğretmen adaylarının çoğu tarafından "toplumu yansıtan", sosyal bilgiler öğretmen adaylarının çoğu tarafından "geçmişten geleceğe aktarılan", tarih öğretmen adaylarının çoğu tarafından ise "geçmişi aktaran" olarak belirlenmiştir.

“Mülteci̇ Öğrenci̇ler Kanadi Kirik Kuşlar Gi̇bi̇di̇r”: Öğretmen Adaylarinin Mülteci̇ Öğrenci̇ Algilari

“…Öğretmen adaylarının çeşitli konulardaki algılarıyla ilgili azımsanmayacak sayıda metafor çalışması yapılmıştır. Alanyazında, beyaz ırktan gelenlerin imtiyazları (Gosselin ve Meixner, 2015); demokrasi (İbret, Recepoğlu, Karasu Avcı, Recepoğlu, 2018); eğitim (Altun ve Apaydın, 2013); eğitim programı (Gültekin, 2013); görsel sanatlar öğretmeni (Kalyoncu, 2012); kültür (Akyol, ve Kızıltan, 2019); matematik (Güler, Akgün, Öcal ve Doruk, 2012); okuma-yazma öğretimi (Shaw ve Mahlios, 2011); ortaokul öğretmeni olmak (Mellado, Montaña, Luengo ve Bermejo, 2018); öğrenci (Saban, 2010); öğrenme (Casebeer, 2015); öğretim (Casebeer, 2015;Hamilton, 2016;Turan, Yıldırım ve Tıkman, 2016); öğretmen (Buchanan, 2015, Hamilton, 2016Marchant, 1992;Seferoğlu, Korkmazgil ve Ölçü, 2009); öğretmenlik mesleği (Turan, Yıldırım ve Tıkman, 2016); sınıf (Marchant, 1992); sınıf yönetimi (Akar ve Yıldırım, 2009); sınıfta disiplini sağlamak (Ekici ve Akdeniz, 2018); uzaktan eğitim (Atik, 2020) kavramları kullanılarak metafor çalışmaları yapılmıştır.…”

Middle School Eighth Grade Students’ Perceptions of the Flag

“…In Türkiye, there are various metaphor and drawing studies in the literature to determine students" perceptions of the values in the curriculum or national values (i.e. Akyol & Kızıltan, 2019;Ceylan, 2016;Çapar, 2019;Çatak & Yıldız, 2018;Duran, 2018;Faiz & Karasu Avcı, 2019;Gazel & Yıldırım, 2018;Göksu, 2020;Gömleksiz & Öner, 2016;İnel et al, 2018;Karaçanta, 2013;Sönmez & Akıncan, 2013). Some studies have obtained limited data about the flag.…”

Kaynaştırma Öğrencisi Velilerinin Okul, Okul Müdürü, Öğretmen ve Öğrenci Algısı

“…Literatür incelendiğinde okul, okul müdürü, öğretmen ve öğrenci kavramına ilişkin birçok metafor çalışmasının yapıldığı görülmektedir. Okul kavramına ilişkin algıların belirlenmeye çalışıldığı araştırmalar incelendiğinde okula yönelik aile/ev / yuva, koli, yurt, akvaryum, ana kucağı, anahtar, arkadaş, cennet, ekmek teknesi, hastane, hazine, kaban, vatan, yumurta, kasaba, acı biber, ahır, cezaevi, kafes, kapan, cehennem, toplama kampı, çöl, hapishane, hırdavat, kabus, mezarlık, futbol takımı, tımarhane, fare kapanı, sera gibi metaforların kullanıldığı görülmektedir (Cemaloğlu, Sezgin, Şahin, ve Sönmez, 2017;Doğan, 2014;Grady, Fisher ve Fraser, 1996;Lukes, 2006;Mazlum ve Balcı, 2018;Nalçacı ve Bektaş, 2012;Özdemir ve Akkaya, 2013;Saban, 2008;Tulunay Ateş, 2016).…”