Okul Öncesinde Özel Gereksinimli Olan ve Normal Gelişen Çocukların Sosyal Kabul Düzeylerinin İncelenmesi

Untitled

“…Similarly, David and Bawa Kuyuni (2012) highlighted that the relationships between individuals with special needs and their teachers in the classroom activities have a significant impact on the level of social acceptance. Moreover, Bakkaloğlu, Sucuoğlu, and Özbek (2019) found that the student-teacher relationship was the strongest predictor of social acceptance of preschool children with special needs. Diamond, Hong, and Tu (2008) also found that the relationship between students with special needs and their teachers, as well as the classroom environment created by the teachers, enabled students with special needs to be accepted by their peers.…”

“…Several factors contribute to the social acceptance of individuals with special needs, including differences in physical appearance compared to typically developing peers (Sucuoğlu and Kargın, 2014), limited and inadequate academic skills (Çetin, Ceylan, and Taşlıbeyaz, 2022), and displaying problematic behaviors due to their limitations (Bakkaloğlu, Sucuoğlu, & Özbek, 2019). Additionally, difficulties in understanding and interpreting the behavior of others (Dobbins, Higgins, Pierce, Tandy, & Tincani, 2010) and slower progress in self-care skills compared to typically developing peers (Sucuoğlu and Kargın, 2014) also affect the level of social acceptance.…”

Classroom Teachers’ Investigation of the Relationship Between Social Acceptance Regarding Students with Special Needs and Job Motivation Levels

“…Buna göre öğretmenlerin, özel gereksinimli öğrencilere yönelik sosyal kabul düzeylerinin genel olarak çok iyi olduğu; buna karşılık onları dışlama ve onlar hakkında bazı olumsuz yargılara sahip olma konusunda kısmen sorunlarının bulunduğu söylenebilir. Daha önce yapılmış araştırmalar incelendiğinde ilkokul düzeyinde sınıf öğretmenlerinin özel gereksinimli öğrencilerine yönelik sosyal kabul düzeylerinin belirlenmeye çalışıldığı araştırmanın genel olarak bulunmadığı; daha çok akran sosyal kabulleri (Aktan ve diğerleri, 2019;Bakkaloğlu, Sucuoğlu ve Özbek, 2019;Fırat ve Koyuncu, 2019) ya da öğretmen, öğrenci ve idarecilerin kaynaştırma uygulamasına ilişkin tutum ve değerlendirmeleri (Güleryüz, 2014(Güleryüz, , Çalbayram vd, 2018 ile ilgili olduğu dikkati çekmektedir. Sivrikaya (2022, s. 209) ve Aktan ve diğerleri (2019Aktan ve diğerleri ( , s. 1532, ilkokul düzeyinde normal gelişim gösteren akranlarının özel gereksinimli öğrencilere yönelik sosyal kabullerinin genel olarak yüksek olduğunu belirlemişlerdir.…”

Examining the Effectiveness of Drama Education Program on the Interaction and Social Skills of Children in Preschool Classes Applying Inclusive Practices

“…Duman ve Koçak (2013) anaokulunda kaynaştırma sınıfında yer alan zihinsel engelli bir çocuğun sosyal oyun ve sosyal iletişim özelliklerinin incelenmesi amacıyla yaptıkları çalışmanın sonucunda, çocuğun normal gelişen akranları ile sosyal iletişimde bulunmadığı ve paralel oyun oynadığı sonucuna ulaşmışlardır. Yapılan araştırmalarda okul öncesi sınıflarında yürütülen kaynaştırma uygulamalarında özel gereksinimli çocukların sosyal kabul düzeylerinin ve sosyal becerilerinin normal gelişen çocuklara göre daha düşük olduğu (Bakkaloğlu, Sucuoğlu ve Özbek, 2019); normal gelişen çocukların özel gereksinimli çocukları genel olarak görmezden geldiği (Karadağ, Demirtaş ve Girli, 2014); otizmli çocukları sınıf içerisinde genellikle reddettikleri ve dışladıkları (Metin, Şenol ve Yumuş, 2015); özel gereksinimli çocuklarla başarısız oldukları etkinliklerde iletişime girmedikleri (Çulhaoğlu İmrak ve Sığırtmaç, 2011) sonuçlarına ulaşılmıştır. Ayrıca özel gereksinimli çocukların normal gelişen çocuklara göre sosyal becerilerinin ve etkileşimlerinin daha az gelişmiş olduğu belirtilmektedir (Aykır ve Çiftçi Tekinarslan, 2012;Demir, 2016).…”